واکسن سرطان مغز با موفقیت روی انسان آزمایش شد: کند کردن پیشرفت تومور

محققان از عملکرد امیدوارکننده واکسن جدیدی خبر می‌دهند که برای تقویت سیستم ایمنی بیمار برای مبارزه بهتر با تومور مغزی طراحی شده است. به گفته محققان واکسن آزمایشی ایمن بوده و یک پاسخ ایمنی چشمگیر برای کند کردن پیشرفت تومور ایجاد می‌کند.

درمان برخی از سرطان‌های مغز به ویژه Diffuse glioma مشکل است، چون قابلیت پخش شدن در مغز را دارند و به آسانی نمی‌توان با جراحی‌های سنتی آن‌ها را از بین برد. این تومورها اغلب یک ویژگی رایج دارند؛ بیش از ۷۰ درصد گلیوماهای درجه پایین (low-grade glioma) دارای نوعی جهش ژنتیکی هستند که روی آنزیمی به نام IDH1 تاثیر می‌گذارد.

جهش IDH1 منحصر به گلیوماها بوده و منجر به ایجاد پروتئین‌های جدیدی به نام neo-epitopes می‌شود. محققان مرکز تحقیقات سرطان آلمان سال‌هاست مشغول ساخت واکسنی هستند که به سیستم ایمنی بیمار کمک می‌کند نحوه هدف‌گیری این سلول‌های IDH1 جهش یافته را یاد بگیرد.

پس از سال‌ها توسعه واکسن و آزمایش آن روی حیوانات، محققان سرانجام سال ۲۰۱۵ کارآزمایی بالینی واکسن جدید IDH1 را شروع کردند. گام اول، بررسی میزان ایمنی واکسن در انسان و مطالعه نوع پاسخ ایمنی ایجاد شده بود.

کارآزمایی بالینی با حضور تقریباً ۳۳ بیمار که تازه به گلیومای IDH1 مبتلا شده بودند انجام شد و نتایج آن نشان داد که واکسن ایمن بوده و عوارض جانبی جدی ندارد. محققان با بررسی داده‌ها دریافتند که ۹۳ درصد بیماران یک پاسخ ایمنی موثر به واکسن تولید کرده اند و لنفوسیت‌های تی توانسته بودند جهش‌های IDH1 را هدف قرار دهند.

در بیمارانی که میزان لنفوسیت‌های تی در جریان خون آن‌ها بالا بود، فرآیند شبه‌پیشرفت تومور (Pseudoprogression) مشاهده شد. در این فرآیند سایز تومور به خاطر حمله سلول‌های ایمنی بدن و التهاب افزایش می‌یابد. بررسی‌های تکمیلی و متعاقب ۳ ساله نشان داد که نرخ زنده ماندن شرکت کنندگان ۸۴ درصد است. علاوه بر این، سه سال بعد از شروع تحقیق هیچ اثری از رشد تومور در ۸۲ درصد بیمارانی که پاسخ ایمنی قوی ایجاد کرده بودند مشاهده نشد.

محققان می‌گویند یک کارآزمایی بالینی فاز یک بزرگتر هم اکنون در حال انجام است که در آن از این واکسن آزمایشی و روش درمانی مهارکننده وارسی ایمنی به صورت ترکیبی استفاده می‌شود. پژوهشگران امیدوارند استفاده ترکیبی از این دو روش، پاسخ ایمنی را تقویت کند.

نتایج این تحقیق در ژورنال Nature منتشر شده است.