اخترشناسان بزرگترین دنباله‌دار جهان را کشف کردند

دنباله‌دارها گلوله‌هایی از جنس یخ‌اند که به دور خورشید می‌چرخند و از خود گازی به جای می‌گذارند که ما آن را به عنوان دنباله می‌شناسیم. متوسط قطر دنباله‌دارها ۹.۵ کیلومتر است اما دانشمندان به‌تازگی دنباله‌داری را کشف کرده‌اند که قطر آن بیش از ۱۰ برابر این رقم است.

این دنباله‌دار غول‌پیکر که به احترام کاشفان آن دنباله‌دار «برناردینلی-برنشتاین» نام گرفته، توسط دو محقق دانشگاه پنسیلوانیا رویت شده است. آن‌ها چندی قبل مشغول بررسی اطلاعات شش ساله پروژه Dark Energy Survey بودند که تلاشی بین‌المللی برای تهیه نقشه‌ای از انبساط جهان است.

دنباله‌دار برناردینلی-برنشتاین اندازه‌ای در حدود ۱۰۰ تا ۲۰۰ کیلومتر دارد و تقریبا ۱۰۰۰ برابر بزرگ‌تر از دنباله‌دارهای عادی است. گفته می‌شود که این دنباله‌دار از ابر «اورت» آمده که منطقه‌ای احتمالی با فاصله بسیار زیاد از مدار پلوتو است. پس این گلوله یخی باید سفر خود را از فاصله‌ای تقریبا ۴۰ هزار برابر فاصله زمین با خورشید (موسوم به واحد نجومی) آغاز کرده باشد، فاصله‌ای که معادل ۶ تریلیون کیلومتر است.

دنباله‌دار برناردینلی-برنشتاین در حال حاضر در فاصله ۲۰ واحد نجومی با ما قرار دارد و به خاطر اندازه بسیار بزرگش حجم زیادی از نور خورشید را بازتاب می‌دهد. این دنباله‌دار در حال حرکت به سمت خورشید است اما تهدیدی متوجه ما نیست، چون فاصله آن با زمین بسیار زیاد است.

«گری برنشتاین» می‌گوید: «مفتخریم که توانسته‌ایم احتمالا بزرگ‌ترین دنباله‌دار تاریخ – یا حداقل بزرگ‌ترین دنباله‌داری که تحقیقات روی آن صورت گرفته – را آن قدر زود شناسایی کنیم که مردم فرصت مشاهده تغییرات و گرم‌تر شدن آن را داشته باشند.»

اخترشناسان حالا می‌توانند این دنباله‌دار را در شرایط بهتری در هنگام نزدیک شدن به خورشید رصد کنند. دنباله‌دارها در مسیر حرکت به سمت خورشید گرم می‌شوند و این گرما یخ آن‌ها را به بخار تبدیل می‌کند. دنباله‌دار برناردینلی-برنشتاین در سال ۲۰۳۱ به کمترین فاصله با زمین می‌رسد. البته کمترین فاصله این دنباله‌دار با ما ۱۱ واحد نجومی خواهد بود که کمی بیشتر از فاصله زحل با خورشید است.