دیجیتک؛ اینترنت چین چقدر محدود است؟

چین بستهترین و محدودترین اینترنت جهان را در اختیار دارد و شهروندان پرجمعیتترین کشور دنیا دسترسی آزادی به محتوای خارج از چین ندارند و مجبور هستند از جایگزینهای بومی آن استفاده کنند. از آن جایی که اینترنت محدود پدیدهای غیر قابل هضم است، تصمیم گرفتم نگاهی به آن بیندازم.
تماشای ویدیو در یوتوب دیجیاتو:
تماشای ویدیو در آپارات دیجیاتو:
اینترنت در چین از سال ۱۹۸۹ به صورت آزمایشی شروع به کار کرد و سپس در سال ۱۹۹۴ به صورت عمومی در اختیار مردم قرار گرفت. با این حال دولت چندان از وضیعت اینترنت راضی نبود و از همه بیشتر از ایدئولوژیهای غربی و تاثیر آن بر مردم چین هراس داشت. از همین رو آنها پروژهای به نام سپر طلایی را راهاندازی کردند که یکی از زیرمجموعههای آن، فایروال بزرگ چین بود.
فایروال بزرگ چین یا به صورت کلی اینترنت چین، به صورت کامل در اختیار وزارت فناوری اطلاعات و صنعت قرار دارد و دولت تمامی محتوای ورودی، داخل چین و خروجی از چین را کنترل میکند. به صورت کلی چین به ۵ روش محتوای اینترنت در دسترس شهروندان را کنترل میکند.
روش اول فیلتر کردن URL وبسایتهاست. روش دوم مسمویت DNS است. روش سوم خود سانسوری است که هر پلتفرم بومی را موظف میکند محتوای درون پلتفرم خود را مطابق با قوانین چین پالایش کند. روش چهارم استفاده از شهروندان به منظور پالایش محتوای اینترنت کل چین و گزارش آنها به صاحبان پلتفرمهاست. در نهایت روش پنجم هم از دسترس خارج کردن VPNهاست.
به کمک این پنج روش و دولت جاکم بر چین، شهروندان چینی کار بسیار سختی برای دسترسی به پلتفرمهای خارجی دارند و به همین دلیل تمامی ۱.۴ میلیارد شهروند این کشور، از پلتفرمهای بومی استفاده میکنند. برای این که با جایگزینهای بومی پلتفرمهایی مانند اینستاگرام، یوتوب و توییتر آشنا شوید یا این که متوجه شوید شهروندان چینی به جای سرچ در گوگل از چه موتور جستجویی استفاده میکند، پیشنهاد میکنم ویدیو فوق را از دست ندهید و آن را برای دوستانتان هم بفرستید.
دیدگاهها و نظرات خود را بنویسید
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
یکجوری این جناب چایچی حرف میزنه که انگار اروپا و امریکا بهشته. اولا درصد خیلی بالایی از مردم چین نیازی به پلتفورم های خارجی ندارند چون نمونه های داخلی به نحو عالی مشکلشون رو حل میکنه. من هم به عنوان کاربر ایرانی یوتیوب رو خیلی لازم دارم ولی واقعا چند درصد جمعیت کل ایران محتاج یوتیوب هستند یا اصلا چند درصد کاربران ایرانی حرف بدردبخوری در توییتر یا فیسبوک دارند؟! دوم هم این مثلا اینترنت ازاد شما اون چیزیه که امریکا واسش قانون میزنه. خیلی از سایت ها حتی خدمات رایگان برای ایرانی ها و دیگر کاربران کشورها ممنوع است. امریکا قانون وضع کرد سایت مگااپلود بسته شود ولی اصلا براشون مهم نبود خیلی از کاربران از کشورهای دیگر هستند یا اصلا قانون کپی رایت ندارند یا اصلا محتوای مشکل دار ندارند. یا همین الان یک فارسی زبان دارای تابعیت امریکا می تواند از نت فلیکس تقاضای زیرنویس فارسی یا دوبله فارسی بکند؟! این "سرکوب اینترنت" و اصطلاحات دیگه هم همون حرفای رسانه های غربی است که موقشنگ هایی مثل جناب چایچی به زبان فارسی تکرار طوطی وار می کنند. همین نتایج گوگل هم نتایج سانسور شده است. یک دانلود فیلم اگر منبع رو ندونی، خیلی نمیشه به نتایج گوگل امید داشت چه نتایج فارسی و چه نتایج غیر فارسی.
نیازی ندارن؟ آها تو پلتفرم های سانسور زدشون لابد کار کنن. حق انتخاب مهمه اینو بفهم. اگه حق انتخاب محترم باشه خیلی از مشکلات حل میشد.
کمو.نیستای آ.شغا.ل
این بیشر.فا هم الگوشون همین آ.شغا.لاس