اپلیکیشن‌ها و ابزارهای دیجیتالی شکاف سلامتی بین فقرا و ثروتمندان را بیشتر کرده‌اند

نتایج یک تحقیق جدید نشان می‌دهد که ابزارهای دیجیتال، اپلیکیشن‌های سلامتی و دستگاه‌های پوشیدنی بیشترین فایده را برای ثروتمندان داشته و به افزایش فعالیت‌های ورزشی در میان افرادی که از فقر رنج می‌برند، کمک خاصی نکرده‌اند.

محققان در یکی از جامع‌ترین مطالعاتی که پیرامون اثربخشی برنامه‌های تغییر رفتاری بر مبنای سطح درآمد انجام گرفته، نشان داده‌اند که روش‌های دیجیتال برای بهبود سلامت مردم احتمالا در نهایت فقط به بیشتر شدن شکاف میان گروه‌های پردرآمد و کم‌درآمد منجر می‌شود.

این تحقیق با بررسی ۱۹ مطالعه درباره اثرگذاری چیزهایی مثل پیامک، اعلان‌های تحت وب یا قدم‌شمارها می‌گوید این ابزارها در افزایش فعالیت‌های ورزشی افرادی که جایگاه اجتماعی اقتصادی پایینی دارند، موثر نبوده است. این الگو در همه رویکردهایی که در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفته صادق بوده است.

پژوهشگران علت عدم موفقیت ابزارهای دیجیتالی در کاهش شکاف توجه به سلامتی بین اقشار مختلف جامعه را با چند دلیل بیان کرده‌اند. افراد کم‌درآمد معمولا سواد کمتری در استفاده از فناوری به منظور بهبود سلامت خود دارند. زمان آن‌ها احتمالا محدودتر از ثروتمندان است و به همین خاطر نمی‌توانند توصیه ابزارهای دیجیتالی مثل پیاده‌روی یا ورزش منظم را انجام دهند.

این تحقیق به‌طور اختصاصی به موضوع اثربخشی ابزارهای دیجیتال در افزایش فعالیت‌های فیزیکی پرداخته، اما پژوهشگران یادآور شده‌اند که شاید الگوهای مشابهی در سایر برنامه‌های سلامت دیجیتال وجود داشته باشد. با دیجیتالی شدن روزافزون بخش‌های مختلف حوزه سلامت شامل ثبت آنلاین اطلاعات، ویزیت آنلاین پزشک و تجویز آنلاین دارو، توجه به نابرابری‌های موجود می‌تواند اهمیت فوق‌العاده زیادی داشته باشد.

محققان معتقدند متقاعدسازی تولیدکنندگان ابزارهای سلامت دیجیتال به منظور یافتن روش‌هایی برای اطمینان از این موضوع که گروه‌های کم‌درآمد هم می‌توانند از این برنامه‌ها به خوبی استفاده کنند، کار دشواری خواهد بود. هدف شرکت‌های فناوری کسب درآمد است و معمولا تمرکز خود را روی کاربرانی می‌گذارند که بیشترین احتمال خرید محصولات آن‌ها را دارند. بنابراین این مسئولیت بر دوش پژوهشگران و فعالان حوزه بهداشت خواهد بود تا برای رفع تبعیض‌های موجود تلاش کنند.