ساخت موفق ملخ‌های سایبورگ با توانایی استشمام سلول‌های سرطانی

اوایل همه‌گیری کووید 19 دانشمندان تلاش کردند سگ‌ها را آموزش دهند تا بتوانند کرونا را در انسان تشخیص دهند، نتایج این اقدام نیز قابل پیش‌بینی بود زیرا این دوست چهارپای انسان تشخیص بیماری از طریق بو کشیدن را آموخت. نتیجه مذکور با توجه به موانع نگهداری و آموزش سگ‌ها این سوال را برای محققان به وجود آورد که چگونه می‌توانند ابعاد این رویکرد را در قبال سلول‌های سرطانی تغییر دهند؟ پاسخ آنها ظاهرا استفاده از «ملخ» بوده است.

گفتنی است که محققان دانشگاه ایالتی میشیگان اخیرا موفق به ایجاد یک «سیستم مبتنی بر ملخ جهت غربالگری سرطان» شده‌اند. این فناوری ملخ‌هایی را شامل می‌شود که توسط پروفسور «دیباجیت ساها» و همکارانش از طریق جراحی الکترودهایی در مغز آنها کار گذاشته شده است.

تشخیص سلول‌های سرطانی با ملخ سایبورگ

این الکترودها می‌توانند سیگنال‌های منتشر شده از دو شاخک‌ ملخ، که سیستم بویایی این حشره هم محسوب می‌شود را دریافت کنند. محققان در ادامه جهت آزمایش این ملخ‌ها 3 گونه متفاوت از سلول‌های دهانی حاوی سرطان به همراه یک مجموعه از سلول‌های سالم را رشد دادند.

آنها همچنین دستگاهی ساختند تا بتوانند به وسیله آن گاز متصاعد شده توسط بافت‌های سرطانی و سالم را به دام بی‌اندازند. در مرحله بعدی محققان ملخ‌ها را وادار به استشمام گازهای دستگاه مذکور کردند که این امر نتایج جالبی به دنبال داشت.

گفتنی است که مغز ملخ‌ها طی این آزمایشات به هر نوع از بافت‌های سرطانی واکنش‌ متفاوتی نشان دا و توانست سلول‌های بیمار را به درستی تشخیص دهد. نکته جالب توجه اما اینجاست که ملخ‌های مذکور با خود بافت بیمار تماس نداشتند و بیماری را تنها از طریق گازهای متصاعد شده تشخیص دادند.

اما با وجود موفقیت‌آمیز بودن آزمایشات مذکور، بنابر دلایلی به دشواری می‌توان گفت که آیا در آینده شاهد حضور این حشرات در کلینیک‌های غربالگری سرطان خواهیم بود یا خیر. اولا که نتایج این تحقیقات هنوز توسط دانشمندان دیگر مورد بررسی کامل قرار نگرفته است.

دوما مشخص نیست که سازمان‌هایی مانند FDA هیچگاه مجوز استفاده از چنین فرایندی را صادر خواهند کرد یا خیر، همچنین برخی مردم ممکن است استفاده از این ملخ‌ها را مورد تردید قرار دهند زیرا به گفته پروفسور ساها، حشرات مذکور به لحاظ کارکرد جسمانی در عمل مرده محسوب می‌شوند و آنها تنها مغز حشرات را زنده نگاه داشته‌اند.

به هر صورت پروفسور ساها و تیمش در نظر دارند تا پروژه را ادامه دهند. سیستم کنونی آنها برای کارکرد مناسب به 6 الی 10 مغز ملخ نیاز دارد و وی امیدوار است الکترودهای جدید نورون‌های بیشتری را ثبت کنند تا بتوانند بیشترین بهره‌برداری را از مغز یک ملخ داشته باشند.

در پایان بد نیست به این مورد هم اشاره کنیم که آنها همچنین در پی قابل‌حمل ساختن این دستگاه نیز هستند تا بتوان آن را در محیط خارج از آزمایشگاه هم مورد استفاده قرار داد.