توسعه ایمپلنت بی‌سیم کوچکی برای نابودی تومورهای مغزی با مشارکت دانشمند ایرانی استنفورد
دانشمندان دانشگاه استنفورد یک دستگاه بی‌سیم کوچک ساخته‌اند که در سر کاشته می‌شود و می‌تواند به‌طور موثر تومورهای مغزی را از بین ببرد.
در دیجیاتو ثبت‌نام کنید
جهت بهره‌مندی و دسترسی به امکانات ویژه و بخش‌های مختلف در دیجیاتو عضو ویژه دیجیاتو شوید.
عضویت در دیجیاتوتازههای تکنولوژی
محققان دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد از جمله یک پژوهشگر ایرانی به نام دکتر «حامد آرامی»، دستگاه بی‌سیم جدیدی را توسعه داده‌اند و روی موش‌ها آزمایش کرده‌اند که به خاطر اندازه کوچک خود می‌تواند درون مغز موش‌ها کار گذاشته شود و سلول‌های سرطانی را بکشد. محققان امیدوارند که این روش بتواند جایگزین برای روش‌های فعلی درمان تومورهای مغری باشد.
دستگاهی که دانشمندان ساخته‌اند پس از کاشته شدن در مغز می‌تواند از راه دور فعال شود و دمای نانوذره‌هایی را بالا ببرد که داخل تومور تزریق شده‌اند، تا فرآیند نابودسازی سلول‌های سرطانی آغاز شود. نتایج این پژوهش‌ها در مجله Nature Nanotechnology منتشر شده است.
محققان با این روش به مدت 15 روز، هر روز 15 دقیقه موش‌ها را تحت درمان قرار دادند. در پایان کار شانس بقای موش‌ها تا حد زیادی افزایش یافته بود. دکتر حامد آرامی از نویسندگان ارشد این مقاله می‌گوید: «نانوذرات به ما می‌کنند تا درمان را صرفا به تومور برسانیم، بنابراین عوارض جانبی این روش در مقایسه با شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی نسبتا کمتر است.»
درمان‌های نورگرمایی در مقابله با تومورهای مغزی
درمان‌های نورگرمایی که در آن‌ها از نور برای افزایش دمای نانوذرات در حین مبارزه با تومورهای مغزی استفاده می‌شود، درمان‌های جدیدی نیستند. اما تاکنون از این روش تنها در هنگام جراحی استفاده می‌شد چون تومور در معرض منبع نور قرار می‌گرفت.
سیستمی که پژوهشگران حالا ساخته‌اند می‌تواند حرارت را دقیقا در محل حضور تومور ایجاد کند تا به مبارزه با سرطان بپردازد. این ایمپلنت بی‌سیم میان پوست و جمجمه کاشته می‌شود و بعد نانوذرات طلا از طریق یک حفره ریز در جمجمه به داخل تومور تزریق می‌شوند. سپس ایمپلت نور فروسرخ را به بافت‌های مغزی می‌فرستد، نانوذرات را فعال می‌کند و دمای آن‌ها را تا 5 درجه سلسیوس افزایش می‌دهد. تومورهای بزرگ‌تر یا کوچک‌تر با تغییر قدرت و طول موج نور قابل نابودسازی هستند.
به گفته محققان، موش‌هایی که تحت این درمان قرار گرفتند، بیشتر از سایر موش‌ها زنده ماندند. زمان بقا به‌طور میانگین دو و حتی سه برابر شد. دانشمندان دریافتند که با ترکیب این روش با شیمی‌درمانی می‌توانند این زمان را حتی از این هم بیشتر کنند. گفتنی است که مبتلایان به شایع‌ترین نوع تومورهای مغزی معمولا دو تا سه سال پس از تشخیص بیشتر زنده نمی‌مانند. بنابراین هرگونه تلاش برای افزایش طول عمر آن‌ها می‌تواند شایسته تحسین باشد.
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.