دیوارنگاری دو هزار ساله مصری به‌لطف فناوری‌های پیشرفته نمایان شد

محققان دانشگاه «Simon Fraser» درحالی‌که مشغول نمونه‌برداری از معبد «Isis» در «فیله» بودند، گرافیتی یا دیوارنگاری باستانی جذابی را کشف کردند.

این سازه که گرافیتی‌ها روی آن یافت شده‌اند، درحقیقت نقش یک دفترچه یادداشت غول‌پیکر را برای نسل‌های مختلف مردم با فرهنگ‌های متفاوت بازی می‌کرد.

محققان این دانشگاه با همکاری دانشگاه «Ottowa» نتایج یافته‌های خود را در مرکز «باستان‌شناسی مصر» به ثبت رساندند. آن‌ها پس از ثبت، مجدداً به فیله بازگشتند تا بتوانند مطالعات خود را گسترش دهند.

محققان در تلاشند تا بتوانند به‌جای تصویربرداری معمولی دوبعدی، ساختار این ساختمان را به صورت سه‌بعدی تصویربرداری کنند. این امر امکان مشاهده و مطالعه گرافیتی‌ها را با دقت بسیار بیشتر فراهم می‌کند. به‌لطف این تصویر سه‌بعدی، محققان می‌توانند ارتباط بین یک بخش از گرافیتی - هر تصویر مجزا از آن را - با طراحی ساختمان معبد بررسی کنند. درحقیقت آن‌ها در تلاشند تا ارتباطی تاریخی بین آنچه ترسیم شده است و معماری دوره مذکور دریابند. در این صورت محققان احتمالاً بتوانند کتیبه‌های یافت‌شده از آن زمان را مورد تحلیل قرار دهند که انقلاب بزرگی در علم باستان‌شناسی خواهد بود.

دانشمندان برای ضبط تصاویر سه‌بعدی به تکنیک‌های خلاقانه روی آورده‌اند. آن‌ها از روش‌های پیشرفته مانند «فتوگرامتری»، «روش‌های مختلف تابش نور» و «اسکن لیزری» استفاده می‌کنند تا بافت معماری ساختمان و گرافیتی‌های روی آن را مطالعه کنند.

محققان باور دارند روش‌های ثبت واقعیت به‌صورت سه‌بعدی می‌تواند نحوه جمع‌آوری داده از گرافیتی را تغییر دهد و این توانایی ما از تفسیر محیط را به‌طور کلی تغییر می‌دهد.

«نیک هدلی»، پروفسور جغرافیا و یکی از محققین این پروژه که بودجه آن توسط شورای تحقیقات علوم اجتماعی و علوم انسانی «SSHRC» تأمین می‌شود، گفت:‌ «نکته جالب اینجاست که گرافیتی‌های مشاهده‌شده با گرافیتی‌های امروزه تشابه زیادی دارند.»

او ادامه داد: «معماری نمادین مصر باستان توسط کسانی ساخته شد که در قدرت و ثروت بودند، اما گرافیتی‌ها درحقیقت صدا و نماد افراد عادی جامعه است. این ساختمان برای بیش از دو هزار سال محلی برای یادداشت و رسم تصاویر شهروندان بوده. با دقت در ساختار ساختمان می‌توان گرافیتی‌ها را همه‌جا - روی دیوارها، سقف معبد و ستون‌ها - یافت. برخی از آن‌ها بسیار عمیق هستند و برخی دیگر تنها چند میلی‌متر عمق دارند.»