دانشمندان با یک رژیم غذایی خاص، باعث مرگ سلول‌های سرطان مغز در موش‌ها شدند
در این تحقیق از رژیم غذایی استفاده شده که برخی آمینواسیدها از آن حذف شده و باعث مرگ سلول‌های سرطان کشنده‌ای به نام «گلیوبلاستوما» می‌شود.
در دیجیاتو ثبت‌نام کنید
جهت بهره‌مندی و دسترسی به امکانات ویژه و بخش‌های مختلف در دیجیاتو عضو ویژه دیجیاتو شوید.
عضویت در دیجیاتوتازههای تکنولوژی
دانشمندان متوجه شده‌اند که با حذف آمینواسیدهای خاصی از رژیم غذایی جوندگانی که به نوع کشنده‌ای از سرطان مغز به نام «گلیوبلاستوما» مبتلا شده‌اند، سلول‌های مخرب آن‌ها از طریق فرایندی به نام فروپتوز شروع به مردن می‌کند. علاوه‌براین، داروها تأثیر بیشتری روی موش‌هایی که از رژیم‌های غذایی محدودکننده تغذیه می‌کنند، داشته است. این یافته‌ها می‌تواند به منبع بالقوه‌ای برای تحقیق درباره مبارزه با سرطان در انسان‌ها تبدیل شود.
مرگ سلول‌ها یکی از عملکردهای طبیعی بدن ما محسوب می‌شود. به‌طور معمول از طریق فرایندی به نام آپوپتوز، سلول‌هایی که غیرطبیعی هستند یا دیگر مورد‌نیاز نیستند، از بین می‌روند و دوباره جذب می‌شوند. بااین‌حال، این فرایند می‌تواند در سلول‌های سرطانی انجام نشود، بنابراین کار بدن ما برای رهایی از آن‌ها مشکل‌تر است که این موضوع باعث می‌شود سلول‌ها تکثیر شده و سلامتی ما را با خطر جدی روبه‌رو کند. فروپتوز نوع دیگری از مرگ سلولی است که به‌تازگی کشف شده و آهن نقش مهمی در آن دارد.
یافته‌های جدید دانشمندان درباره سرطان مغز
محققان دانشکده پزشکی دانشگاه کارولینای شمالی (UNC) و دانشگاه کلمبیا در مطالعات جدید خود متوجه شدند که سلول‌های تشکیل‌دهنده سرطان مغز نوع گلیوبلاستوما به‌طور خاصی در معرض مرگ از طریق فروپتوز هستند.
آن‌ها در مطالعه خود موش‌ها را توسط رژیم غذایی تغذیه کردند که سیستئین و متیونین، دو آمینواسید گوگردی در آن محدود شده است. با انجام این کار، دانشمندان متوجه شدند که رژیم غذایی سلول‌های گلیوبلاستوما را بیشتر در معرض مرگ ناشی از فروپتوز قرار می‌دهد. علاوه‌براین، رژیم غذایی اشاره‌شده باعث می‌شود تا این سلول‌ها بیشتر در معرض داروهای شیمی‌درمانی قرار بگیرند.
از آنجایی که گلیوبلاستوما دارای نرخ مرگ‌و‌میر 100 درصدی است و هنوز درمان شناخته‌شده‌ای برای آن وجود ندارد، یافته‌های دانشمندان اهمیت بسیار زیادی دارد. همچنین این سرطان سرعت رشد بسیار زیادی دارد و میانگین دوره زنده‌ماندن آن فقط 16 ماه است.
هنوز مشخص نیست که آیا انسان‌های مبتلا به گلیوبلاستوم نیز می‌توانند از این رژیم غذایی برای بهبود سرطان خود استفاده کنند یا خیر، اما «دومینیک هیگینز»، محقق ارشد این پژوهش، قصد دارد تا در آینده این موضوع را کشف کند. او می‌گوید: «اکنون ما باید راهی پیدا کنیم تا آن اجزا (سیستئین و متیونین) را از نیازهای غذایی حذف کنیم و درعین‌حال انرژی مورد‌نیاز یک بیمار را حفظ کنیم، به‌خصوصی یک بیمار سرطانی که نیازهای متفاوتی نسبت به سایر بیماران دارد.»
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.