محققان چینی قطعاتی از یک شهاب‌سنگ نادر و حاوی آب را در سمت پنهان ماه کشف کردند
بررسی نمونه‌های مأموریت چانگ‌ای ۶ چین، وجود ذراتی از یک نوع شهاب‌سنگ بسیار شکننده و حاوی آب را در سمت دوردست ماه تأیید کرد.
در دیجیاتو ثبت‌نام کنید
جهت بهره‌مندی و دسترسی به امکانات ویژه و بخش‌های مختلف در دیجیاتو عضو ویژه دیجیاتو شوید.
عضویت در دیجیاتوتازههای تکنولوژی
ویدئوی مرتبط
محققان در غبار جمع‌آوری‌شده از سمت پنهان ماه ذرات میکروسکوپی جالبی پیدا کردند که پیش‌ازاین هرگز ندیده بودیم. بررسی نمونه‌های مأموریت چانگ‌ای ۶ چین، وجود ذراتی از یک نوع شهاب‌سنگ بسیار شکننده و حاوی آب را تأیید کرد؛ این نوع شهاب‌سنگ به ندرت هنگام عبور از جو زمین جان سالم به در می‌برد، اما حالا در ماه قطعاتی از آن پیدا شده است.
براساس گزارش ساینس‌آلرت، این اولین کشف تأییدشده از بقایای شهاب‌سنگ نوع «کندریت کربنی» یا CI chondrite بر روی ماه است. این یافته نشان می‌دهد که سیارک‌های شکننده و غنی از آب می‌توانند ردپاهای میکروسکوپی خود را در سطح ماه به جای بگذارند.
شهاب‌سنگ نادر در سمت پنهان ماه
کندریت‌های کربنی از نظر داشتن آب و مواد فرّار، غنی‌ترین نوع شهاب‌سنگ‌ها هستند. آنها بسیار متخلخل و مرطوبند و تا ۲۰ درصد وزنشان را آب (به شکل مواد معدنی هیدراته) تشکیل می‌دهد. به همین دلیل، این شهاب‌سنگ‌ها به‌طرزی غیرمعمول نرم و شکننده هستند و در هنگام ورود به جو زمین یا برخورد با سطوح سیاره‌ای مستعد تخریب‌اند. به همین خاطر، کمتر از یک درصد شهاب‌سنگ‌های یافت‌شده روی زمین از نوع کندریت CI هستند و این دسته بسیار نادر محسوب می‌شوند.
انتظار نمی‌رفت که این شهاب‌سنگ‌ها بتوانند از برخورد با سطح ماه جان سالم به در ببرند. اگرچه ماه جوی برای سوزاندن آنها ندارد، اما سرعت برخورد اجرام با سطح آن به قدری بالاست که انتظار می‌رود مواد یا بخار شوند، یا ذوب گردند و یا دوباره به فضا پرتاب شوند.
تیمی از محققان آکادمی علوم چین، بیش از ۵ هزار قطعه از نمونه‌های کاوشگر Chang'e-6 را غربال کردند. این نمونه‌ها از یک دهانه در «حوضه آپولو» جمع‌آوری شده بودند. محققان روی «الیوین» تمرکز کردند؛ یک ماده معدنی سیلیکات منیزیم-آهن که معمولاً در سنگ‌های آتشفشانی و شهاب‌سنگ‌ها یافت می‌شود. آنها با استفاده از تکنیک‌های پیشرفته میکروسکوپی و طیف‌سنجی جرمی درنهایت هفت قطعه حاوی الیوین را شناسایی کردند که از نظر شیمیایی با الیوین موجود در کندریت‌های CI یکسان بودند.
محققان نسبت‌های ایزوتوپی را در این هفت قطعه تجزیه‌وتحلیل کردند. این نسبت‌ها با مقادیر شناخته‌شده برای الیوین‌های ماه یا زمین مطابقت نداشتند. در عوض، این نسبت‌ها کاملاً با منشأ درون یک سیارک کندریت CI مطابقت داشت که میلیاردها سال پیش به ماه برخورد کرده، ذوب شده و سپس دمای آن به سرعت کاهش یافته و ترکیب شیمیایی خود را حفظ کرده است.
این اولین شواهد فیزیکی و مستقیم از بمباران ماه توسط کندریت‌های CI در اوایل تاریخ منظومه شمسی است. در واقع، به نظر می‌رسد محیط بدون جو ماه برای حفظ این مواد حتی بهتر از زمین باشد.
یافته‌های این پژوهش در ژورنال Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است.
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.