کروز کنترل تطبیقی منجر به تصادفات بیشتری می‌شود

خودروهای مدرن بیش‌ازپیش به سیستم‌های کمک‌راننده داخلی مجهز شده‌اند. از نظر تئوری، این سیستم‌ها نه‌فقط استرس راننده را کاهش می‌دهند، بلکه سطح ایمنی بالاتری نیز ارائه می‌دهند و در واقعیت نیز تقریباً به همین اندازه خوب عمل می‌کنند اما پژوهشی جدید نشان می‌دهد کروز کنترل تطبیقی می‌تواند بیشتر از فوایدش ضرر داشته باشد.

تأثیر کروز کنترل تطبیقی بر کاهش یا افزایش تصادفات

محققان هلندی درباره اثربخشی سیستم‌های کمک‌راننده خودکار (ADAS) در کاهش تصادفات را داده‌هایی از سراسر جهان گردآوری کردند. این پژوهش بر ۲۸ عملکرد خاص خودرو، از امکانات اطلاع‌رسانی ساده مانند نظارت بر فشار باد تایرها تا سیستم دوربین‌ها، سیستم مسیریابی، هشدارهای نقطه کور و فناوری‌های ایمنی فعال ازجمله ترمز اضطراری خودکار متمرکز بود. این سیستم‌ها درنهایت به 4 سطح مختلف تقسیم شدند:

اول، سیستم‌های اطلاع‌رسانی - سطح کنترل و فوریت پایین

دوم، سیستم‌های هشداردهنده - کنترل کم و فوریت زیاد

سوم، سیستم‌های مداخله‌گر - کنترل زیاد و فوریت زیاد

چهارم، سیستم‌های بهبوددهنده راحتی - کنترل زیاد و فوریت کم

در شرایط دنیای واقعی، پژوهشگران به این نتیجه رسیدند که 3 دسته اول یا هیچ تأثیری ندارند یا احتمال تصادف را کاهش می‌دهند. سیستم نمایش فشار باد تایرها تفاوتی ایجاد نمی‌کند اما دستیار حفظ خودرو در مسیر تصادفات را تا ۱۹.۱ درصد کاهش می‌دهد. سیستم نظارت بر راننده نیز میزان تصادف را تا ۱۴ درصد کاهش می‌دهد. این سیستم‌های هشداردهنده و مداخله‌گر بالاترین رتبه را در این پژوهش به خود اختصاص داده‌اند.

کروز کنترل استاندارد و تطبیق‌پذیر، به‌عنوان سیستم‌های بهبوددهنده راحتی، تنها سیستم‌هایی بودند که احتمال تصادف را افزایش دادند. کروز کنترل استاندارد ۱۲ درصد و کروز کنترل تطبیق‌پذیر ۱.۸ درصد تصادفات را افزایش دادند. داده‌ای خاص افزایش ۸ درصدی را برای کروز کنترل تطبیق‌پذیر نشان داد، هرچند گزارش‌های دیگر حاکی از آن بودند که این سیستم می‌تواند خطر را تا حدودی کاهش دهد.

حواس‌پرتی راننده، عامل اصلی تصادفات

همان‌طور که احتمالاً حدس می‌زنید، حواس‌پرتی راننده دلیل امتیاز پایین این 2 سیستم ذکر شده است. این موضوع برای برای کروز کنترل استاندارد صدق می‌کند. کروز کنترل با دراختیارگرفتن برخی وظایف راننده، می‌تواند آگاهی محیطی او را به‌شدت کاهش دهد.

کروز کنترل تطبیق‌پذیر که به خودرو امکان می‌دهد خودکار شتاب بگیرد و ترمز کند تا فاصله ایمن را با خودروهای دیگر حفظ کند، همچنین می‌تواند حواس‌ راننده را کامل پرت کند. بااین‌حال، این مطالعه اشاره می‌کند همه سیستم‌های کروز کنترل تطبیق‌پذیر نمی‌توانند اجسام کند یا ساکن را درست تشخیص بدهند. در تئوری، ترمز اضطراری خودکار باید در چنین شرایطی وارد عمل شود اما همه خودروهای مجهز به کروز کنترل تطبیق‌پذیر ترمز اضطراری ندارند. ممکن است راننده خیالش از این راحت باشد که کروز کنترل در مواقع لزوم خودکار از تصادف جلوگیری می‌کند اما شاید در واقعیت این‌طور نباشد.

درنهایت، صرف‌ نظر از اینکه خودرو به کدام سیستم‌های کمک‌راننده مجهز باشد، مسئولیت ایمنی خودرو و سایر کاربران جاده برعهده شخص راننده است.