4 مزیت، 4 عیب؛ نقاط قوت و ضعف اتومبیل های خودران چیست؟

شکی در این وجود ندارد که اتومبیل های خودران روزی وارد خیابان ها خواهند شد؛ اما به منظور دستیابی به حداکثر پتانسیل های موجود، باید تغییراتی در ساختار شهرها داده شود.

اتومبیل های خودران به دلیل قابلیت های ارتباطی بالای خود قادر خواهند بود به زیرساخت های شهری (مثل ساختمان ها و چراغ قرمز)، موبایل های عابرین و سایر خودروها متصل شده و تبادل اطلاعات کنند. همچنین با دریافت و تفسیر داده های مختلف از طریق سنسورهای تعبیه شده، اتومبیل محیط اطراف خود را به نوعی درک کرده و می تواند بصورت خودکار به مسیر خود ادامه دهد.

در گزارش اخیری که توسط گروه مهندسی و معماری IBI تهیه شده، به مزایای اتومبیل های خودران و برخی از مشکلاتی که آنها می توانند برطرف کنند اشاره شده است. در عین حال معایب احتمالی این دست از خودروها نیز بررسی شده و به مشکلاتی که در صورت عدم مدیریت صحیح ممکن است بوجود بیایند، پرداخته شده است.

بنابراین لازم است قبل از تبدیل شدن اتومبیل های خودران به یک جریان اصلی، تغییراتی در زیرساخت های شهری ایجاد شوند. در ادامه به بخشی از مزایا و معایب ظهور اتومبیل های خودران خواهیم پرداخت.

مزیت اول: بهبود امنیت ترافیک

تحقیق مورد نظر خاطرنشان می کند که 90 درصد تصادفات به دلیل اشتباهات رانندگان اتفاق می افتند؛ 20 الی 30 درصد از این میزان نیز ناشی از حواس پرتی رانندگان است.

با در نظر گرفتن 30 هزار جان باخته تصادفات در سال گذشته، گزارش IBI اضافه می کند که اتومبیل های خودران شدت آن 90 درصد را تا حد زیادی کاهش می دهند. خیلی ها عقیده دارند که ظهور اتومبیل های کاملا خودران در حوالی سال 2020 به طور چشمگیری از میزان تصادفات ترافیکی و تلفات ناشی از آن خواهد کاست.

عیب اول: ممکن است وضعیت بدتر شود

در کنار ارتقای ایمنی، اتومبیل های هوشمند و خودران ممکن است مشکلاتی را در ابتدا به دنبال داشته باشند. در دوره گذر و هنگامی که اتومبیل های خودران در کنار اتومبیل های عادی تردد خواهند کرد، بدلیل عدم ارتباط این خودروها با خودروهای معمولی و همچنین سردرگمی رانندگان احتمال دارد سوانحی رخ دهد.

مزیت دوم: حمل و نقل بهینه

ترافیک سنگین یکی از مشکلات شایع در شهرهای بزرگ است. حضور خودروهای شخصی در کنار سیستم حمل و نقل عمومی، تاکسی ها و سرویس های به اشتراک گذاری مسیر به این مساله دامن زده و باعث افزایش حجم ترافیک شده اند.

با وجود این گزارش گروه IBI حکایت از آن دارد که اتومبیل های خودران می توانند حمل و نقل عمومی را بهبود بخشیده و با بالا بردن کیفیت و در عین حال کاهش هزینه جابجایی در نهایت باعث کاهش مالکیت خودروهای شخصی شوند.

علاوه بر این در صورت گیر افتادن در ترافیک با یک اتومبیل خودران، راننده می تواند از وقت خود به شکل بسیار بهتری استفاده کند. همچنین حرکت گروهی این خودروها پشت سر هم در یک خط مستقیم – همانند کاری که دوچرخه سوارها در مسابقات انجام می دهند – باعث کم شدن مقاومت آنها در برابر جریان هوا و در نتیجه کاهش مصرف سوخت می شود.

عیب دوم: خودروهای بیشتر، افزایش حجم ترافیک، فرسودگی و استهلاک

در سوی دیگر، چنانچه مردم به این نتیجه برسند که استفاده از اتومبیل های خودران به جای سرویس های به اشتراک گذاری مسیر آسایش و راحتی بیشتری فراهم می کند، آنها به سمت مالکیت این خودروها گرایش پیدا خواهند کرد و در نتیجه با افزایش تعداد خودروها، بر تعداد وسایل نقلیه حاضر در خیابان ها افزوده خواهد شد.

همچنین در صورت استفاده از اتومبیل های خودران در سرویس های به اشتراک گذاری مسیر، میزان کارکرد آنها در مدت کمی بالا رفته و دچار استهلاک و فرسودگی می شوند.

مزیت سوم: فضای بیشتر برای سرنشینان، وسایل و یا محیط های عمومی

امروزه خودروها فضای زیادی از محیط های شهری را اشغال کرده اند. بر اساس تخمین گروه IBI در آمریکای شمالی برای هر خودرو بین 4 الی 8 مکان پارک یا به عبارت دیگر تا 120 متر مربع فضا وجود دارد. از آنجایی که خودروها در 95 درصد اوقات پارک شده هستند، آنها فضای بسیار زیادی را اشغال می کنند.

چنانچه اتومبیل های خودران در سرویس های حمل و نقل شهری به کار گرفته شوند، آنها همواره در حال جابجایی شهروندان خواهند بود و یا حداقل زمان کمتری را در پارکینگ سپری خواهند کرد؛ به همین جهت نیاز به پارکینگ و مکان پارک کاهش یافته و می توان از فضاهای موجود استفاده های بهینه تری کرد. برای درک بهتر مثلا تصور کنید جای پارک خودروها در خیابان به مسیر اختصاصی دوچرخه سواران تبدیل شود.

با گسترش سرویس های به اشتراک گذاری مسیر، مالکیت خودرو تا حد زیادی کمتر شده و از تعداد وسایل نقلیه در سطح خیابان ها کاسته می شود.

عیب سوم: انباشته شدن شهرها 

با وجود موارد اشاره شده در بالا، چنانچه اتومبیل های خودران ارزان و قابل اعتماد باشند، مردم به جای استفاده از سرویس های به اشتراک گذاری مسیر ترجیح خواهند داد اتومبیل خودران خود را داشته باشند که این مساله می تواند منجر به افزایش تعداد خودروها شود.

در صورت همه گیر شدن سرویس به اشتراک گذاری مسیر با اتومبیل های خودران، درآمدهای ناشی از اختصاص قبض برای خودروهای پارک شده نیز به کلی حذف می شوند.

مزیت چهارم: حمل و نقل ارزان قیمت

انتظار می رود اتومبیل های بدون راننده نسبت به سایر سرویس های به اشتراک گذاری مسیر به صرفه تر باشند، زیرا خبری از پرداخت کرایه و انعام نخواهد بود! از سوی دیگر استفاده از سرویس های اینچنینی هزینه کمتری در مقایسه با خرید یک خودروی معمولی جدید خواهد داشت.

در زمان هایی که سرویس حمل و نقل عمومی با تاخیر یا حجم زیاد مسافر روبرو شود، اتومبیل های بدون راننده می توانند به مدد رسیده و از استرس مسافرین بکاهند.

عیب چهارم: هزینه بالای ایجاد زیرساخت های مرتبط به هم

یکی از گام های بزرگ در تبدیل اتومبیل های خودران به یک جریان اصلی، جداسازی مسیر این خودروها با خودروهای معمولی و اختصاص مسیرهای ویژه است.

الکس مرو (Alex Mereu) – نویسنده این گزارش – خاطر نشان می کند که چراغ ها و تابلوهای راهنمایی و رانندگی باید به فرستنده هایی مجهز شوند تا اتومبیل های خودران در تقاطع ها بتوانند تعامل بهتری با آنها داشته باشند.

هر دو موضوع اشاره شده، نیازمند هزینه های زیادی برای توسعه و آماده سازی زیرساخت های شهری برای تردد بهتر و کاراتر اتومبیل های خودران است. این هزینه ها نیز احتمالا از راه تحمیل مالیات بیشتر به مردم تامین خواهد شد که ممکن است اعتراضاتی را به دنبال داشته باشد.

علاوه بر اینها، متقاعد کردن مردم برای استفاده از اتومبیل های بدون راننده یکی دیگر از مشکلات موجود است. کم نیستند افرادی که مخالف حضور این خودروها بوده و هیچ تمایلی به استفاده از آنها ندارند.

طبق پیش بینی ها، اتومبیل های بدون راننده تا سال 2020 برای خدمات عمومی به کار گرفته خواهند شد. اما تا آن زمان علاوه بر خود خودروها، اذهان عمومی نیز باید آمادگی لازم را کسب کنند. در ساختار شهرهای کنونی نیز باید تغییراتی داده شود تا مزایای این تکنولوژی و تاثیری که آن می تواند بر روی تسهیل زندگی شهروندان داشته باشد، خود را کاملا نمایان کند.