دانشمندان اثرات خطرناک شیرین‌کننده‌های مصنوعی بر محیط‌زیست را نشان دادند
دانشمندان ادعا می‌کنند که این شیرین‌کننده‌ها به‌طور بالقوه می‌توانند یک اکوسیستم متعادل طبیعی را تهدید کنند.
در دیجیاتو ثبت‌نام کنید
جهت بهره‌مندی و دسترسی به امکانات ویژه و بخش‌های مختلف در دیجیاتو عضو ویژه دیجیاتو شوید.
عضویت در دیجیاتوتازههای تکنولوژی
دانشمندان در تحقیقات جدید، تأثیر شیرین‌کننده مصنوعی با نام سوکرالوز بر محیط‌زیست را نشان داده‌اند. سوکرالوز شیرین‌کننده‌ای است که در بسیاری از محصولات غذایی و نوشیدنی‌های بدون قند وجود دارد و بدن انسان نیز در تجزیه آن ناتوان است. به گفته دانشمندان، این ترکیب به‌قدری پایدار است که در برابر فرایند تصفیه پساب نیز مقاومت می‌کند و باعث می‌شود در آب آشامیدنی و محیط‌های آبی نیز وجود داشته باشد.
«تریسی شافر»، دانشمند تحقیقاتی حوزه علوم زیستی دریایی و بخش علوم خاک، آب و اکوسیستم آزمایشگاه ویتنی در دانشگاه فلوریدا، می‌گوید:
«نمی‌توانیم سوکرالوز را تجزیه کنیم و بسیاری از میکروارگانیسم‌ها نیز نمی‌توانند این کار را انجام بدهند؛ زیرا این مولکولی واقعاً پایدار است و به‌راحتی تجزیه نمی‌شود؛ بنابراین سؤالات زیادی درمورد تأثیر آن بر محیط‌زیست و اینکه آیا می‌تواند بر جوامع میکروبی تأثیر داشته باشد یا خیر، وجود دارد.»
تحقیق درباره تأثیر شیرین‌کننده سوکرالوز بر محیط‌زیست
شافر یکی از نویسندگان تحقیق جدیدی است که نشان می‌دهد سوکرالوز چگونه بر رفتار سیانوباکتری‌ها (باکتری‌های فتوسنتزکننده آبزی) و دیاتوم‌ها (جلبک‌های میکروسکوپی که بیش از 30 درصد تولید غذای اولیه زنجیره غذایی دریایی را تشکیل می‌دهند) تأثیر می‌گذارد.
برای انجام این تحقیق، محققان از یک مرکز تولید آب شیرین و یک مرکز آب شور، خاک و آب جمع‌آوری کردند. سپس نمونه‌ها را در معرض سطوح مختلفی از سوکرالوز قرار دادند و میزان فتوسنتز و تنفس میکروبی هر دو نمونه را در زمان‌های جداگانه (هر چهار تا شش ساعت در یک روز و هر 24 ساعت در پنج روز) اندازه‌گیری کردند.
به گفته آن‌ها، غلظت سیانوباکتری‌های موجود در آب شیرین زمانی که نمونه‌ها در معرض سوکرالوز قرار گرفتند، در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافته بود. اما غلظت سیانوباکتری‌های آب شور با وجود افزایش، پس از مصرف کاهش یافت.
«املیا وستمورلند»، محقق اصلی این مطالعه، می‌گوید:
«این احتمال وجود دارد که موجودات حاضر در آب شیرین سوکرالوز را با ماده‌ای مغذی، مثلاً شکری که می‌توان از آن به‌جای غذا استفاده کرد، اشتباه بگیرند.»
همچنین می‌گوید توانایی سوکرالوز در افزایش و کاهش جمعیت میکروبی به‌طور بالقوه می‌تواند اکوسیستم متعادل طبیعی را تهدید کند. از دیگر تهدیدهایی که او به آن‌ها اشاره کرد این است که احتمالاً جمعیت دیاتوم‌ها منقرض شود یا کامل از همه‌چیز پیشی بگیرد.
بااین‌حال، محققان می‌گویند برای درک کامل سوکرالوز و تأثیر آن بر محیط‌های آبی هنوز باید تحقیقات بیشتری انجام شود. نتیجه پژوهش حاضر در Environmental Monitoring and Assessment منتشر شده است.
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.