محققان تشخیص زودهنگام پارکینسون با اسکن ساده چشم را ممکن کردند

محققان روشی ساده و غیرتهاجمی برای تشخیص زودهنگام بیماری پارکینسون با استفاده از اسکن چشم ابداع کرده‌اند. با تشخیص زودهنگام از طریق این روش، پزشکان می‌توانند درمان‌هایی با هدف کاهش سرعت روند بیماری انجام دهند.

براساس گزارش نیواطلس، محققان دانشگاه لاوال کانادا روشی را برای تشخیص زودهنگام بیماری پارکینسون (PD) با استفاده از یک اسکن چشم ساده و غیرتهاجمی ابداع کرده‌اند. «مارتین لوسک» (Martin Lévesque)، استاد دانشکده پزشکی لاوال می‌گوید: «[زمانی که علائم پارکینسون ظاهر می‌شوند]، یعنی بیماری چندین سال است که وجود دارد و نورون‌های آسیب‌دیده درحال‌حاضر درگیر یک فرایند دژنراتیو برگشت‌ناپذیر هستند. به همین دلیل است که یافتن نشانگرهای زیستی که پارکینسون را در مراحل اولیه بیماری تشخیص دهند، مهم است. پاسخ غیرمعمول شبکیه [چشم] به محرک‌های نوری می‌تواند نشان‌دهنده‌ی آسیب این بیماری در مغز باشد.»

تشخیص زودهنگام پارکینسون با اسکن چشم

همانند هر بیماری پیشرونده، هر چه پارکینسون زودتر تشخیص داده شود، بهتر است. تشخیص زودهنگام به این معنی است که می‌توان درمان‌هایی اتخاذ کرد تا شاید از پیشروی بیماری جلوگیری یا آن را محدود کند. بااین‌حال بیشتر تشخیص‌های پارکینسون پس از ظهور علائم انجام می‌شود.

در سال‌های اخیر، بیماری‌های بینایی ناشی از اختلال عملکرد شبکیه به عنوان شاخص‌های احتمالی پارکینسون مورد توجه قرار گرفته‌اند. الکترورتینوگرافی (ERG) تکنیکی است که برای ارزیابی فعالیت الکتریکی شبکیه، بافت حساس به نور در پشت چشم، در پاسخ به تحریک نور استفاده می‌شود. این دستگاه جرقه‌ها یا الگوهای نوری را به چشم منتقل می‌کند و الکترودهایی که روی و اطراف چشم قرار می‌گیرند، پاسخ‌های الکتریکی تولیدشده توسط انواع مختلف سلول‌های شبکیه را اندازه‌گیری می‌کنند.

درحالی که از ERG برای آشکارکردن تغییرات ظریف شبکیه که با اختلالات روانی مانند اسکیزوفرنی، اختلال دوقطبی و افسردگی مرتبط هستند، استفاده شده است، اما تاکنون کاربرد آن در زمینه پارکینسون چندان مورد تحقیق قرار نگرفته بود. در مطالعه حاضر، محققان می‌گویند که از ERG می‌توان برای تشخیص شاخص‌های اولیه پارکینسون بهره برد. آنها فرضیات خود را روی 20 بزرگسال که در پنج سال گذشته به پارکینسون مبتلا شده بودند و 20 بزرگسال همسن آنها بدون پارکینسون آزمایش کردند.

مارتین لوِسک می‌گوید: «ما یک الکترود روی پلک پایینی هر شرکت‌کننده قرار دادیم و پاسخ شبکیه آنها را به مجموعه‌ای از فلاش‌ها با شدت، فرکانس و رنگ متفاوت ثبت کردیم. ما همین کار را با افراد همسن اما در سلامت کامل انجام دادیم. نتایجی که برای افراد مبتلا به پارکینسون به دست آوردیم، نشانه‌های متمایزی از گروه کنترل داشت.»

محققان همچنین فرضیات خود را روی موش‌های تراریخته مبتلا به پارکینسون آزمایش کردند. آنها متوجه شدند قبل از بروز اختلالات حرکتی مرتبط با پارکینسون، می‌توان از شبکیه چشم این بیماری را تشخیص داد.

یافته‌های این پژوهش در ژورنال Neurobiology of Disease منتشر شده است.