لاکهید مارتین یک موشک هایپرسونیک ارزان‌قیمت در دست توسعه دارد

شرکت تسلیحاتی لاکهید مارتین درحال توسعه یک موشک هایپرسونیک جدید با نام ماکو (Mako) برای ارتش ایالات متحده و مشتریان بین‌المللی است. این موشک که با تمرکز روی ارزان‌قیمت‌بودن ساخته می‌شود و سرعت آن به بیش از 5 ماخ می‌رسد، قابلیت نصب روی انواع جنگنده‌ها و هواپیماها را خواهد داشت. 

به گزارش نشریه NewAtlas، توسعه موشک هایپرسونیک Mako از سال 2017 آغاز شده است و قرار است بخشی از برنامه تسلیحاتی حمله ایستاده نیروی هوایی ایالات متحده (SiAW) باشد. هدف از این برنامه ساخت موشکی جدید بود که قابلیت‌های هایپرسونیک و مقرون‌به‌صرفگی را توأمان ارائه دهد. ارتش آمریکا بعد از بررسی تغییرات ایجادشده در میدان‌‌های نبرد مدرن نیاز به توسعه چنین جنگ‌افزاری را احساس کرده است.

موشک Mako قابلیت نصب روی کشتی‌ها و زیردریایی‌ها را هم دارد

موشک Mako برای اولین‌بار در نمایشگاه Sea Air Space سال جاری میلادی در معرض دید عموم قرار گرفت. این موشک که به «موشک 13» نیز معروف است، دارای قطر 33 سانتی‌متر، 4 متر طول و 590 کیلوگرم وزن است و می‌تواند یک کلاهک جنگی 59 کیلوگرمی را حمل کند. ابعاد دقیق این موشک هنوز منتشر نشده است. 

به گفته لاکهید مارتین، موشک Mako می‌تواند از طریق بوستر به سرعت هایپرسونیک برسد. همچنین، این جنگ‌افزار با بسیاری از جنگنده‌های مدرن ازجمله اف-35A، اف-35B، اف 18، اف 22، اف 16، اف 15 و هواپیمای گشت دریایی P8 سازگاری دارد و می‌توان آن را در داخل یا خارج از هواپیماها قرار داد. بمب‌افکن‌های ارتش آمریکا نیز امکان حمل موشک Mako را خواهند داشت. همچنین لاکهید مارتین ادعا می‌کند که این موشک در صورت نیاز می‌تواند روی زیردریایی‌ها و کشتی‌های جنگی نیز نصب شود. 

علاوه‌بر قابلیت رسیدن به سرعت بیش از 5 ماخ، شرکت لاکهید مارتین تمرکز زیادی روی کاهش قیمت تمام‌شده موشک Mako دارد. موشک‌های هایپرسونیک اساساً موشک‌هایی بسیار گران‌قیمتی هستند که باعث می‌شود استفاده از آن‌ها در میدان نبرد محدودتر شود. بااین‌حال، لاکهید مارتین ادعا می‌کند که با استفاده از طراحی تمام‌دیجیتال و معماری باز برای توسعه سریع، استفاده از چاپ سه‌بعدی برای ساخت بخش هدایت و باله‌ها و استفاده از فناوری‌‎های اثبات‌شده توانسته محصولی با قیمت مقرون‌به‌صرفه توسعه دهد. براساس ادعای این شرکت، استفاده از پرینت سه‌بعدی توانسته هزینه ساخت سیستم هدایت موشک را به یک‌دهم کاهش دهد و سرعت تولید را نیز 10 برابر بیشتر کند.