بهترین ذخیره ساز تحت شبکه کدام است؟
ذخیره ساز تحت شبکه اوریکو یا NAS که مخفف Network Attached Storage می باشد، به دستگاهی گفته می شود که اطلاعات را روی هاردها ذخیره و بصورت شبکه با دیگر افراد به اشتراک می گذارد. دستگاه ...
سلب مسئولیت: دیجیاتو صرفا نمایشدهنده این متن تبلیغاتی است و تحریریه مسئولیتی درباره محتوای آن ندارد.
ذخیره ساز تحت شبکه اوریکو یا NAS که مخفف Network Attached Storage می باشد، به دستگاهی گفته می شود که اطلاعات را روی هاردها ذخیره و بصورت شبکه با دیگر افراد به اشتراک می گذارد. دستگاه ذخیره ساز تحت شبکه از تعدادی هارد تشکیل شده است که در قالب پروتکل های مختلف، اطلاعات مهم را بصورت تحت شبکه ذخیره می کنند.
شما به عنوان کاربران در یک شبکه می توانید به اطلاعاتی که بر روی NAS ذخیره می شود از طریق شبکه دسترسی داشته باشید و از آن استفاده کنید. به عبارت ساده تر زمانی که شما از یک دستگاه ذخیره اطلاعات تحت شبکه (NAS) در شبکه ی خود استفاده می کنید، تمام کاربران شبکه می توانند از یک دیتابیس مرکزی که اطلاعات را در خود ذخیره می کند استفاده کنند.
ذخیره سازی حرفه ای NAS اوریکو بدون نیاز به کیبورد و ماوس می تواند در بستر شبکه کار کند با استفاده از برنامه های جانبی مبتنی بر مرورگر ها در بستر شبکه مدیریت و پیکر بندی می شوند. شبکه های کامپیوتری امروزه در حال رشد و توسعه هستند.
افراد اطلاعات مختلفی را توسط این شبکه ها تبادل می کنند. زمانی که بخواهیم اطلاعات مهمی که بر روی یک بستر شبکه منتقل می شوند را ذخیره کنیم. می توانیم از دستگاه خاصی که مخصوص ذخیره اطلاعات تحت شبکه است استفاده کنیم.
به زبان ساده تر، ذخیره سازی حرفه ای NAS، یک کامپیوتر شامل تعدادی هارد با ظرفیت بالاست که تحت شبکه به همه کاربران متصل است و کاربران می توانند با استفاده از مرورگر و یا سیستم شبکه خود به یک حافظه با حجم بالا جهت ذخیره اطلاعات خود دسترسی داشته باشند یا اطلاعات را از این حافظه فراخوانی کنند. پیش از این، برای ذخیره و ارائه اطلاعات به کاربران مختلف از سرور های معمولی استفاده می شد، این سرور ها صد ها فایل را بطور جداگانه تنظیم و ذخیره می کردند اما امروزه با استفاده از دستگاه NAS کاربران قادرند بصورت همزمان به حجم بالایی از اطلاعات دسترسی داشته باشند.
پروتکل های استفاده شده در ذخیره سازی حرفه ای NAS
پروتکل های CIFS و NSF از پر کاربردترین پروتکل هایی هستند که در دستگاه NAS استفاده می شوند، پروتکل CIFS پیش از این به نام SMB شناخته می شود، کمپانی IBM این پروتکل را توسعه داد و به شکل امروزی در آورده است. بعلاوه برخی از دستگاه های ضبط تحت شبکه از پروتکل HTTP پشتیبانی می کنند و کاربران می توانند از طریق مرورگر های خود اطلاعات را بر روی NAS دانلود یا آپلود کنند.
فایل سروری است که دسترسی به فضای ذخیره سازی ما (Storage) را در شبکه امکان پذیر می سازد. مثل یک سیستم یک یا چند هارد درایو، آداپتور اترنت و یک سیستم عامل خواهد داشت. معمولا نیازی به یک آداپتور وای-فای روی یک NAS نخواهید داشت زیرا به طور قابل ملاحظه ای نرخ انتقال را کاهش می دهد. زمانی که می خواهید به یک داده روی NAS دسترسی پیدا کنید، مجبور هستید از مسیر وای-فای روی مودم(روتر خانگی) و وای-فای یا اترنت کامپیوتر عبور کنید. در صورتی که اگر NAS را از طریق کابل اترنت به روتر متصل کنید این پروسه تسریع خواهد شد و هر زمان که نیازی به دسترسی فیزیکی به آن نداشتید، می توانید آن را هرجا که روتر شما هست پنهان کنید.
هدف اولیه یک NAS فراهم کردن یک فضای ذخیره سازی متمرکز و به اشتراک گذاشته شده برای فایل های دیجیتال می باشد. که برای این منظور معمولا چندین هارد درایو روی یک NAS وجود دارند. البته راه های دیگری نیز برای دستیابی به یک فضای ذخیره سازی به اشتراک گذاشته شده، در شبکه خانگی وجود دارد، برای مثال، روترهای مدرنی که پورت های USB دارند. به سادگی می توان یک اکسترنال هارد را به روتر متصل کرد و طوری تنظیم نمود که برای همه افراد یک شبکه در دسترس باشد.
چرا ذخیره سازی حرفه ای NAS بخریم ؟
به چند دلیل:
اول به این دلیل که سرعت خواندن و نوشتن یک روتر بر روی یک هارد درایو محدود است، حتی فوق العاده ترین روترها هم خواندن و نوشتنشان کند است، در حدود 13 مگابایت بر ثانیه. مثلا اگر بخواهید با سینمای خانگی خود ویدئو HD ببینید، فشار زیادی به روتر وارد خواهد شد. یا اگر اعضای خانواده بخواهند به طور همزمان به فایلی دسترسی پیدا کنند، سرعت انتقال غیرقابل تحمل خواهد بود. یک NAS یک دستگاه تخصصی است که دسترسی همزمان کاربران به داده را فراهم می سازد. یعنی می توانید در حالی که یک نفر مشغول بک آپ گرفتن از کامپیوترش است با تبلت خود یا سینمای خانگی فیلم HD ببینید.
یک NAS اختصاصی خیلی بیشتر از یک هارد درایوی که از طریق پورت USB به آن متصل شده اید، فضای ذخیره سازی فراهم می کند. NAS می تواند همزمان چندین درایو داشته باشد در حالی که تنها قادر به اتصال یکی از آن ها به روتر می باشید.
NAS قابلیت راه اندازی RAID دارد بنابراین اگر یکی از هارد درایوها از دسترس خارج شود قادر به hot-swap کردن آن خواهید بود و همه داده هارد معیوب قابل بازیابی خواهد بود.
با وجود NAS از همه جای دنیا قادر به دسترسی به فایل و داده خود خواهید بود. به سادگی ویژگی دسترسی از راه دور را فعال می کنید و ابر اختصاصی خود را خواهید داشت.
اگر ارائه یا قسمتی از تکلیف خود را فراموش کرده باشید، از طریق هر دستگاهی می توانید به آن دسترسی پیدا کنید بدون اینکه هیچ پولی به شرکت هایی مثل DropBox بدهید.
پروتکل های استفاده شده ذخیره سازی حرفه ای
پروتکل های CIFS و NSF از پر کاربرد ترین پروتکل هایی هستند که در دستگاه NAS استفاده می شوند، پروتکل CIFS پیش از این به نام SMB شناخته می شود، کمپانی IBM این پروتکل را توسعه داد و به شکل امروزی در آورده است. به علاوه برخی از دستگاه های ضبط تحت شبکه از پروتکل HTTP پشتیبانی می کنند و کاربران می توانند از طریق مرورگر های خود اطلاعات را بر روی NAS دانلود یا آپلود کنند.
ذخیره سازی تحت شبکه با شیوه NAS
اگر هنوز هم علاقمند استفاده از هاردهای اکسترنال هستید و دلتان نمی خواهد به این زودی ها از آن دل بکنید، به ما اجازه بدهید که شیوه NAS یا network attached storage را معرفی کنیم. در این سرویس ذخیره سازی تحت شبکه، شما می توانید به چند هارد درایو اکسترنال تحت شبکه دسترسی داشته باشید و هر زمان که بخواهید به آن متصل شوید، این عالی است نه؟
به عبارت خیلی ساده، ذخیره سازی تحت شبکه NAS شبکه به آن است که شما یک هارد اکسترنال را به رایانه خودتان متصل کرده اید، اما با این تفاوت که این سیستم بسیار بزرگتر و سریعتر از آن عمل می کند. اتصال با NAS به وسیله پورت شبکه ( LAN ) انجام می شود و به راحتی می توان رایانه را به یک شبکه ذخیره سازی تحت شبکه داخلی متصل کرد. اترنت یکی از شیوه های معمولی است که در این شیوه از آن استفاده می شود. اما در زمان حاضر استفاده از امواج وای فا نیز معمول است.
ذخیره سازی تحت شبکه شیوه SAN
اگر سیستم ذخیره سازی NAS که به تنهایی نتواند فضای لازم برای ذخیره سازی را در اختیار شما قرار دهد چطور؟ یک گزینه آن است که یک لشکر از دستگاه های ذخیره سازی تحت شبکه NAS را در کنار هم قرار دهید، این کار از نظر منطقی زیاد توجیه پذیر نیست و از سوی دیگر شما باید با انواع IP آدرس ها و دیگر موارد جداسازی و مدیریت فضا سر و کله بزنید.
یک گزینه بهتر آن است که از سیستم SAN یا Storage area network استفاده کنید. به مانند شیوه ذخیره سازی تحت شبکه NAS در شیوه SAN داده ها بر روی سرورهای داخلی سازمان شما قرار می گیرد و با اتصالات داخلی شبکه به شما انتقال داده می شود. اما بر خلاف سیستم NAS در شیوه ذخیره سازی تحت شبکه SAN یک ارتباط داخلی میان فضاهای ذخیره سازی برقرار است. در واقع همه فضای های ذخیره سازی تحت شبکه شما با این شیوه به همدیگر متصل می شوند و تشکیل یک فضای واحد را می دهند.
بزرگترین تفاوتی که در اینجا میان SAN و NAS وجود دارد آن است که سیستم های ذخیره سازی تحت شبکه SAN در سطح پایین تری از سیستم های NAS قرار می گیرند. داده هایی که بر روی NAS هستند به وسیله خود نرم افزارها و سخت افزارهای آن کنترل می شود، و به همین خاطر آنها به شکل «فایل» نمایش داده می شوند، در حالی که در سیستم SAN آن ها به صورت یک سری «بلوکBlock » دیده می شوند. به عبارت تخصصی تر، NAS ها به صورت یک «فایل سرور» File Server عمل می کنند در حالی که SAN ها به صورت یک «دیسک درایوDisk drive» »هستند. در اینجا SAN ها به جای استفاده کردن از پروتکل TCP/IP از پروتکل های دیگر نظیر Fiber Channel و iSCSI بهره می گیرند.
برای دیدن محصولات ذخیره سازی حرفه ای NAS اوریکو به سایت orico-iran.ir مراجعه بفرماید.
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.