علت بارش میلیون ها عنکبوت از آسمان استرالیا چیست؟

برای آنها که از عنکبوت ها می ترسند، این موقع از سال و به طور مشخص این روزها، می تواند بدترین دوران در استرالیا باشد و علت هم گزارشاتی است که در مورد باران عنکبوتی در خاک این کشور منتشر می گردد.

برپایه این گزارشات، اوایل همین ماه میلیون ها نوزاد عنکبوت در حال بارش از آسمان مناطق جنوبی نیو ساوت ولز مشاهده شدند که بخش هایی از مراتع این منطقه را به طور کامل پوشش دادند و حتی با تارهایی که در حین حرکت در مسیر باد تنیده بودند، نمای برخی از خانه ها را سفیدپوش کردند.

در ادامه این مطلب با دیجیاتو همراه باشید.

فردی بازنشسته که از بومیان این منطقه است و در اینجا سکونت دارد می گوید: «اتفاقی که می افتد این است که در طول یک بازه زمانی مشخص از سال، بخصوص در ماه می و اوت، عنکبوت های جوان در مناطق دور افتاده استرالیا تارهایشان را در هوا می تنند و از آن به عنوان نوعی چتر برای جدا کردن خود از زمین و مهاجرت های دسته جمعی از طریق آسمان استفاده می کنند.

این فرد که کیت بسترفیلد نام دارد، با استفاده از فرصت به وجود آمده، از مردم درخواست کرد که نمونه هایی از مواد موجود در تار این عنکبوت ها که گاهی اوقات تحت عنوان «موی فرشتگان» از آن یاد می شود را برای او ارسال نمایند.

اما یک جنبه عجیب تر نیز در رابطه با موی فرشتگان وجود دارد که بسترفیلد را بر آن داشته تا از مردم برای جمع آوری نمونه درخواست کمک کند. این فرد بیشتر به خاطر فعالیت هایش در انجمن تحقیقات UFO (اشیاء پروازی ناشناخته) یا همان بشقاب پرنده ها شناخته می شود و تا کنون چندین عنوان کتاب را در این رابطه منتشر کرده است.

او همچنین از سال 2001 میلادی در زمینه طبقه بندی و تحلیل موارد مشاهده این تارها در خاک استرالیا فعالیت داشته است.

اما علت چیست؟ شاید درخواست بسترفیلد از آن جهت است که بسیاری از علاقمندان و محققات UFO باور دارند موی فرشتگان در برخی موارد ممکن است نوعی ماده مرموز باشد که از تعامل یک بشقاب پرنده یا میدان های الکترومغناطیسی آن با جو زمین ایجاد شده باشند.

اما در این مورد خاص، هم بسترفیلد و هم دانشمندان ظاهرا با یکدیگر اتفاق نظر دارند که آنچه در ماه جاری در زمین های استرالیا مشاهده شده احتمالا تارهای تنیده شده توسط عنکبوت هاست.

مارتین رابینسون، محقق محیط زیست از موزه استرالیا در مصاحبه اش با سایت Morning Herald سیدنی اظهار داشت عنکبوت هایی که تارهایشان را در هوا می تنند گاهی اوقات می توانند مسافت های درازی را به صورت دسته جمعی سفر کنند.

او می گوید: «برخی مواقع در نتیجه این عمل کل زمین ها، حصارها و درختان از این ماده پر می شوند و در عین حال تاکید کرد که این گروه ها نمی توانند سمی یا مضر باشند.»

البته ناگفته نماند که اگر این رشته ها توسط بشقاب پرنده ها به وجود آمده باشند، آن وقت شاید جایی برای نگرانی در این رابطه باشد.