بررسی بازی Yomawari: Midnight Shadows؛ در این تاریکی رهایم مکن

در صنعت بازی‌های ویدیویی کم پیش‌ می‌آید با عنوانی برخورد کنید که در ظاهر اولیه خود یک بازی ساده و یا حتی کودکانه باشد ولی در بطن خود، کاملا چیزی متضاد با ذهنیت اولیه‌تان باشد. وقتی سراغ Yomawari: Midnight Shadows رفتم، نسخه اول را تجربه نکرده بودم و حالا بعد از تمام شدن بازی متوجه شدم که چه اشتباهی کرده بودم. Yomawari: Midnight Shadows وحشت از نوع ژاپنی را به شما تزریق می‌کند و اگر از طرفداران انیمه‌ها و مانگاهای سرزمین آفتاب هستید، نباید از آن غافل شوید.

پیش‌تر عنوانی همچون سری Corpse Party را بازی کرده بودم و فهمیده بودم که بازی ترسناک لزوما نباید با گرافیک قوی و قدرتمند خود باعث وحشت در گیمر شود و عناوین ساده هم می‌توانند ترس و وحشت را از نوع روانشناسی به گیمر منتقل کنند. سری Yomawari همین هدف را در پیش گرفته و شما هم اگر به توصیه‌های سازندگانش گوش دهید، می‌توانید تجربه دلچسب‌تری از بازی را داشته باشد. قبل از شروع بازی و رفتن به منوی اولیه سه درخواست از شما می‌شود: چراغ‌ها را خاموش کنید، هدفون به گوش کنید و دیگر هیچ جایی جز تلویزیون را نگاه نکنید. Yomawari می‌تواند یک شب تا صبح شما را تبدیل به کابوسی از نوع عجیب و غریب کند و مثل یک بختک به جان دستانتان روی کنترلر دایم در حال لرزه‌ بیفتد.

• سازنده:  Nippon Ichi Software
• ناشر: NIS America
• پلتفرم ها:  پلی استیشن ۴ ، پی سی، پلی استیشن ویتا
• پلتفرم بررسی: پی سی

در صحنه آغازین بازی شما در نقش دختری دبیرستانی قرار می‌گیرید که بعد از جدا افتادن از سگتان در دل جنگل، جعبه‌ای را کشان کشان به سمت شاخه درخت برده و بعد از رفتن روی آن و نصب کردن طنابی روی درخت، اینجاست که بازی از شما می‌خواهد که دکمه ضربدر را بزنید: دختر با طناب خودش را دار می‌زند.

از همینجا بازی تکلیف خود را با گیمر روشن می‌کند و به او حال می‌کند که برخلاف گرافیک کارتونی و بامزه و دوربین ایزومتریک بازی، شوخی با کسی ندارد. داستان در ادامه روایتگر دو دختر دبیرستانی است که دوستان صمیمی یکدیگر هستند. هارو و یویی یک شب به کوهستان برای دیدن مراسم آتش بازی می‌روند و در آنجا مشخص می‌شود که هارو بعد از تعطیلات تابستانی قصد دارد برای همیشه شهر را ترک کند و این موضوع با اینکه یویی را ناراحت می‌کند ولی او سعی می‌کند که این مساله این شب‌های آخر با هم بودنشان را خراب نکند.

نیمه شب که این دو دوست در حال برگشت به خانه‌شان هستند با صداهای عجیب و غریبی در کوهستان مواجه می‌شوند و یویی که چراغ قوه دارد تصمیم می‌گیرد جلو جلو برود تا منشا صداها را پیدا کند. این مساله باعث می‌شود که ارواحی شیطانی به یویی حمله کرده و بین این دو دوست جدایی بیفتد. از اینجا به بعد ماموریت بازی در اینست که گیمر در نقش هارو، نیمه‌شب‌ها پا به شهر و محیط اطرافش گذاشته و با چراغ قوه خود به دنبال یویی برود و او را پیدا کند.

در آغاز هر مرحله چند دقیقه کوتاه با یویی می‌توان بازی کرد که این چند دقیقه در اصل سرنخی برای داستان بازی و از آن مهم‌تر برای نحوه بازی کردن با هارو است. بازی عملا کمک چندانی به گیمر نمی‌کند و در هر مرحله شما باید هارو را به وسط نقشه نسبتا وسیع خود از شهر و محیط پیرامونش فرستاده و در آنجا دنبال یویی بگردید.

گم شدن و سردرگمی در بسیاری از صحنه‌های بازی امری طبیعیست چرا که دقیقا نمی‌دانید باید کجا بروید و چکار کنید و مجبورید در شهری پر از ارواح گشت‌زنی کنید و از آن بدتر اینکه هیچ وسیله‌ای برای مبارزه ندارید. بازی صرفا به گشتن، آیتم‌جمع کردن و فرار کردن از دست ارواح شیطانی سطح شهر ختم می‌شود و لاغیر!

چرخیدن در محیط شهر (که گویا نسبت به نسخه قبلی دوبرابر بزرگتر شده) کار آسانی نیست و در اینجا باید هشدار بدهم که بازی Yomawari: Midnight Shadows به‌هیچ وجه یک بازی ساده نیست. مرگ در هر لحظه در کمین شماست و تماس صدم ثانیه‌ای با ارواحی که ناگهان ظاهر می‌شوند و یا مدت‌ها دنبالتان می‌افتند باعث مرگ کاراکتر می‌شود. با مرگ کاراکتر بازی شما به آخرین چک‌پوینتتان برمی‌گردید که ممکن است بسیار دورتر از نقطه کشته شدن شما باشد و کلی آیتم را هم این وسط که جمع کرده‌اید از دست می‌دهید

فرایند فرار کردن از دست ارواح خبیث درون بازی نیز یا به صورت قایم شدن در نقاط خاص است و یا حواسشان را پرت کردن و دزدکی از کنار رد شدن و یا در آخرین مرحله، دور زدن کامل خیابانی که قصد دارید وارد آن بشوید که البته این گزینه سومی معمولا کار را بدتر می‌کند که بهتر نمی‌کند.. فرار از دست ارواح هم از میزان تنفستان کم می‌کند (نوار تنفس در این بازی تاحدی جای نوار سلامت را گرفته) و نکته جالب اینجاست که حین ترسیدن و تپش قلب گرفتن کاراکترتان، نفس او هم زودتر تمام می‌شود!

هر مرحله شامل یک Boss Fight نیز هست که امکان توقف کردن بازی در حین مبارزه با آنها وجود ندارد و اگر این کار را بکنید بازی به قبل از مبارزه با آنها برخواهد گشت! نمی‌دانم این گزینه باگ بازی به شمار می‌رود و یا از روی قصد در Yomawari: Midnight Shadows تعبیه شده اما هرچه هست، بازی را دوبرابر سخت‌تر کرده است!

راستی تا یادم نرفته بگویم که حتی ذخیره کردن بازی مکافات دارد و همینجوری الکی نمی‌توانید هر وقت دلتان خواست بازی را ذخیره کنید! بلکه برای این کار سهمگین!! باید سکه‌ داشته باشید که برای جمع‌آوری این سکه‌ها هم باید گشت‌زنی در شهر تاریک پر از ارواح کشنده را به جان بخرید.

تنها وسیله شما در طول بازی چراغ قوه شماست که خوشبختانه سازندگان یادشان رفته تا نقش آن را در بازی پررنگ کنند و باعث شوند که سختی دیگری به گیم‌پلی بازی وارد شود!! بله! چراغ قوه مذکور باتری بی‌نهایتی دارد. ارواح هم فقط با چراغ قوه قابل دیدن هستند و حضور ناگهانی آنها در طول مراحل بازی بارها و بارها صحنه‌های ترسناک Boo مانندی (ناگهانی) را خلق می‌کند که اگر توصیه‌های تیم بازیسازی را در آغاز مطلب رعایت کرده باشید، قبضه روحتان می‌کند. شما می‌توانید با چراغ قوه خود تمام شهر را بچرخید و آیتم‌های گوناگونی را بیابید که برخی از آنها برای باز شدن نقاطی از شهر لازم است، هرچند حقیقتش را بخواهید عملا یک سری جاها تا آخر بازی کارکردی ندارند و مگر فقط محض کنجکاوی به آنجا سر بزنید!

گرافیک بازی همان‌طور که از اسکرین شات‌هایش مشخص است بسیار کارتونی و برخلاف ماهیت بازی، بامزه است و اتمسفر خاصی را به بازی بخشیده که تجربه آن یک تجربه عجیب به شمار می‌رود. طراحی هیولاها در برخی مواقع کمدی و در برخی لحظات ترسناک بوده و به‌طور کلی نمی‌توان گرافیک بازی را خوب شمرد ولی این حقیقت را باید دانست که اصولا بازی به دنبال مطرح شدن از این منظر هم نبوده است. البته به دلیل ژاپنی بودن و فضای انیمه‌مانند بازی، فقدان کات‌سین‌های انیمه یا لااقل طراحی کاراکترها به صورت انیمه‌ای واقعا حس می‌شود و اگر این مساله در بازی رعایت می‌شد، بیشتر به مذاق طرفداران بازی‌های ژاپنی خوش می‌آمد.

متاسفانه هیچ صداگذاری روی شخصیت‌ها صورت نگرفته و دیالوگ‌ها به صورت نوشتار به نمایش در می‌آیند و تنها صداهای موجود در بازی، اصوات عجیب و غریب هیولاهاست و قدم زدن شما در مناطق مختلف. موسیقی ترسناک و روی اعصابی هم این صداها را همراهی می‌کند و همگی دست به دست هم می‌دهند تا بازی از نظر صوتی هم به مانند گرافیک خود عجیب و غریب باشد.

همانطور که گفته شد در بیشتر اوقاتی که Yomawari: Midnight Shadows را بازی می‌کنید دقیقا نمی‌دانید که باید چه کار کنید و کجا بروید، از همین رو فهمیدن این مسایل مدت زمان بازی را کمی بالا می‌برد و بسته به نوع بازی کردنتان و تعداد مرگ و میری که با آن مواجه خواهید شد (امکان ندارد در طول این بازی بارها و بارها نمیرید!) مدت زمان بازی چیزی حدود ۵ الی ۱۰ ساعت خواهد بود.

Yomawari: Midnight Shadows عنوانیست که در بین بازی‌های پرشکوه و با هزینه‌های تولید سنگین ساخته شده و قطعا کاستی‌هایی در گیم‌پلی و یا طراحی خود دارد، اما تمام این موارد زیر سایه اتمسفر سنگین و سخت بازی قرار گرفته و از آن مهم‌تر داستان درام و فلسفی که نوع روایت دوجانبه آن گیمر را ترغیب به ادامه می‌کند باعث شده که بتوان آن را تجربه‌ای جالب و منحصربه‌فرد در زمینه آثار وحشت دانست. دنیای نقاشی‌ها و طراحی‌های کودکانه یک بازی تا به امروز هیچ‌وقت چنین ترسناک نبوده است.