دانشمندان در حال کار بر روی سیستم تست تنفس برای تشخیص سرطان معده هستند

دانشمدان در حال ساخت تکنولوژی جدیدی هستند که از طریق آن، می توان به واسطه تنفس بیمار و دمیدن وی، تشخیص داد که آیا به سرطان معده دچار است یا خیر.

تست های مشابهی پیشتر برای مشخص کردن برخی دیگر از انواع سرطان به کار رفته بودند اما دانشمندان اعتقاد دارند که این روش بیش از سایر بخش های بدن، در مورد قسمت های داخل شکم انسان موثر است.

بر اساس تحقیقی که در مجله Gut منتشر شده، گروهی از دانشمندان به رهبری Hossam Haick چنین روشی را بر روی ۴۸۴ بیمار امتحان کردند؛ نتیجه این شد که تقریبا ۱۰۰ نفر از آنها که خود نیز خبر نداشتند، به بیماری سرطان معده دچار بودند. برخی دیگر از شرکت کنندگان نیز جزء دسته ای قرار گرفتند که به احتمال زیاد در آینده به سرطان دچار خواهند شد. لازم به ذکر است که این تست تا ۹۲ درصد نتایج صحیحی را ارائه می دهد و دانشمندانی که در حال توسعه این فناوری هستند، معتقدند این روش به زودی می تواند جایگزینی برای راه های تشخیصی پر دردسر امروزی باشد. در ادامه با دیجیاتو همراه باشید.

سرطان معده، یکی از نمونه های بسیار خطرناک این بیماریست که صرفا از طریق جراحی قابلیت درمان دارد، آن هم زمانی که پزشکان به سرعت و در مرحله اولیه به وجود آن پی برده باشند. این بیماری در دسته بیماری های سرطانی، به شکل جهانی در جایگاه پنجم قرار می گیرد.

معمولا زمانی بیماران متوجه این نوع از سرطان می شوند که به سایر بخش های بدن نیز سرایت نموده است؛ برای مثال صرفا ۲۸ درصد از بیمارانی که به این مشکل مبتلا هستند، پس از تشخیص می توانند ۵ سال دیگر هم زندگی کنند.

Marcis Leja، یکی از دانشمندان مشغول بر روی این پروژه می گوید که معمولا دو سوم سرطان هایی که مربوط به قسمت های داخلی شکم می گردند، دیر تشخیص داده می شوند. وی اعتقاد دارد که سالانه صرفا در ایالات متحده یک میلیون نفر به دلیل ابتلا به این مشکل جان خود را از دست می دهند؛ مشکلی که به شکل کامل از «غلفت» سرچشمه می گیرد.

در روش های فعلی، دوربینی از طریق حلق به معده فرستاده می شود و همین موضوع باعث می گردد که افراد زیادی ترجیح دهند این آزمایش را انجام ندهند. Leja می گوید که سیستم آنالیز تنفسی، ارزان تر، سریع تر و به شکل بسیار آسان تری انجام می شود.

برای انجام این تست، فردی که مورد آزمایش قرار می گیرد، در یک لوله دمیده و از آن پس کار سنسور های تشخیصی شروع می شود. سنسور ها از دو بخش ساخته شده اند؛ بخش اول فیلم هایی ارگانی هستند که به حضور برخی مولکول های خاص واکنش نشان می دهند. بخش دوم اما لایه ای است که این واکنش را به سیگنالی الکتریکی تبدیل می کند. در آینده، این سنسورها به شکل مستقیم درون لوله (ای که تنفس از طریق آن انجام می گیرد) قرار خواهند گرفت و به پزشکان اجازه خواهد داد تا صرفا در عرض چند دقیقه، به این موضوع پی ببرند که آیا بیمار به سرطان دچار شده یا خیر.

این محققان از «طیف سنج» در تکنولوژی خود بهره گرفته اند؛ طیف سنج ها پیشتر هم مورد استفاده قرار می گرفتند اما پروسه ای بسیار گران قیمت و وقت گیر داشتند که استفاده از آنها برای تشخیص سرطان چندان توجیه پذیر نبود. دانشمندان در ساخته ی خود به جای استفاده از توده طیف سنج ها، از تکنولوژی به کار رفته در آن الهام گرفتند.

Leja توضیح می دهد: «تست تنفس نمی تواند مواد خاص شیمیایی را تشخیص دهد؛ در عوض به سراغ آنالیز نوع تنفس بیماران و افراد سالم و همچنین نوع مولکول های موجود در آن می رود.»

محققان مشغول در این پروژه اعتقاد دارند که ۹۲ درصد صحیح بودن آمار مربوط به آنالیز این دستگاه فوق العاده است؛ سیستم مورد بحث می تواند حتی افرادی را که در آینده در معرض این بیماری قرار دارند را شناسایی کند: «شناسایی افرادی که در معرض خطر قرار دارند، وظیفه دوم این سیستم پایش سلامتی است؛ هر چند از دید پزشکی، انجام چنین تشخیصی حتی از انجام وظیفه اول آن نیز مهم تر قلمداد می شود.»

یکی از سخنگویان دانشکده پزشکی ماساچوست به نام دکتر Jean-Marie Houghton می گوید: «درصد دقت این سیستم بالاست اما هنوز در ابتدای راه قرار دارد، باید از آن در مقیاسی بزرگتر استفاده کرد و آن را بیشتر مورد آزمایش قرار داد. اما به هر حال با اینکه این سیستم تنفسی هنوز در ابتدای راه قرار دارد، توانسته تحسین بسیاری را در پی داشته باشد.»

دکتر Houghton ادامه می دهد که سیستم آنالیز تنفس صرفا زمانی می تواند موفق شود که دقت بیشتری از حالت فعلی به دست آورد و در میان پزشکان و بیماران به عنوان ابزاری قابل اعتماد شناخته شده و در نهایت بتواند روش های فعلی نظیر آندوسکوپی را منسوخ نماید.

دانشمندان حال مشغول کار بر روی نمونه دوم این سیستم هستند: «ما تلاش داریم تا ثابت کنیم سیستمی که ساخته ایم در اکثریت مواقع پاسخ درستی به تست ها می دهد و حال هم مشغول کار بر روی نمونه دوم و پیشرفته تر این محصول هستیم که به شکل خوشبینانه، تا چند سال آینده در دسترس عموم قرتر خواهد گرفت.»