NSA روزانه میلیون ها عکس دیجیتال را برای برنامه تشخیص چهره اش جمع آوری می کند

روان شناسان وقتی نیازهای اولیه بشر را بر می شمارند همیشه «امنیت» را جلوتر از آزادی قرار می دهند؛ حتما هم هر کسی که طعم ناامنی را چشیده باشد، تصدیق می کند که بی امنیت، زندگی هیچ است. اما در دنیای امروز اگر بر سر هر چیز خوبی «حد» گذاشته نشود اغلب به بی راهه می رود و هدف اصلی را نقض می کند. مقوله امنیت هم مستثنا از این قاعده نیست، خصوصا وقتی یک نهاد امنیتی با مسایل مالی گره خورده باشد و در پی سودجویی بیفتد.

سازمان امنیت ملی آمریکا چند وقتی است که نُقل محافل فناوری اطلاعات شده و از وقتی یکی از کارگزارانش (ادوارد اسنودن) مشت این سازمان را برای همه دنیا باز کرد، عجیب زیر ذره بین خبرگزاری ها قرار گرفته. حالا بنا بر گزارشی از نیویورک تایمز، بر پایه اسنادی که اخیرا توسط اسنودن منتشر شده زیاده خواهی های امنیتی NSA تا جایی پیش رفته که روزانه میلیون ها عکس دیجیتال را از سراسر فضای وب گرد می آورد تا در برنامه بزرگ «تشخیص چهره» خود به کار گیرند.

ما فقط دنبال راه های ارتباطی قدیمی نیستیم.

در یکی از این اسناد آمده: «ما فقط دنبال راه های ارتباطی قدیمی نیستیم» یا در واقع دنبال هر راهی هستیم. این عکس ها از منابع مختلفی نظیر فیسبوک برداشته می شوند که تصاویر آنها حاوی اطلاعات گسترده از چهره افراد است. سخن گوی سازمان امنیت ملی آمریکا در این رابطه به نیویورک تایمز توضیح داده: «اگر قرار بود ما مدام به دنبال بهبود دقت کارمان نباشیم که این شغل مان نمی شد. این فعالیت ها به هدف مقابله با تلاش های اطلاعاتی خارجی که ضربه زدن به ایالات متحده را در دستور کار دارند انجام می گیرد.» پایگاه های داده که پر از تصاویر مردم دنیا هستند در نهایت به کمک فناوری های پیشرفته باعث شناسایی و ردگیری مظنونان می شوند.

به هر روی همان طور که گفته شد اگر حد و حدود هر چیزی رعایت نشود از هدف خود خواهد شد. این که آیا سازمان امنیت ملی (!) آمریکا حق نقض حقوق وب وندی دیگر ملت ها را هم دارد یا نه بحث دیگری است اما با فرض اصلح بودن این سازمان و با توجه به عملکرد آن تا کنون، فکر می کنید حدی برای فعالیت های NSA در نظر گرفته شده تا زیاده روی صورت نگیرد؟ یا اینکه به دور از انظار عمومی هر آنچه بخواهد می کند؟