نگاهی دقیق به فرمان پیچیده خودروهای فرمول یک

ماشین‌های مدرن فرمول۱ یکی از جذاب‌ترین خودروهایی هستند که تا به حال ساخته شده‌اند و مطمئن باشید وقتی چنین ماشینی در حال حرکت است، راننده نیاز به حجم عظیمی کنترل دارد. ولی واقعا چه کسی می‌تواند در سرعت ۲۹۰ کیلومتر در ساعت، دستش را از روی فرمان بردارد تا مثلا دنده را عوض کند؟

فرمان ماشین‌های فرمول ۱، برای حل این مشکل به یکی از پیچیده‌ ترین سیستم‌ های کنترل جهان تبدیل شده است. در ادامه مطلب با دیجیاتو همراه باشید تا بیشتر با این فرمان ها آشنا شویم. 

خودروهای فرمول ۱ چندین و چند تنظیم قابل تغییر دارند - آنهم در حال حرکت، آنهم توسط شخص راننده! درست است که رابطه رادیویی خودرو و مرکز مهندسی تیم همیشه برقرار است و مهندسان اطلاعات کاملی از تمام جزییات ماشین دارند، ولی هر تغییری فقط باید توسط راننده انجام شود. چه این تغییر به تنظیمات گیربکس مربوط باشد و چه به تنظیم ترکیب سوخت و هوا و گشتاور خودرو. در یک مسابقه اصلا عجیب نیست اگر راننده چندین بار این تنظیمات را دستکاری کند؛ یادتان باشد که برداشتن دست از فرمان در سرعت ۲۹۰ کیلومتر، در یک جاده مارپیچ، دیوانگی محض است. این را اضافه کنید به تقریبا ۴۰۰۰ بار تعویض دنده توسط دو پدال کوچک پشت فرمان و یک پدال سوم برای درگیر کردن کلاج.

در نهایت یک ال سی دی ۴.۳ اینچی با رزولوشن ۴۸۰ در ۲۷۲ پیکسل می‌تواند تقریبا ۱۰۰ صفحه اطلاعات از دمای روغن تا دور موتور تا سرعت متوسط خودرو در این دور و دورهای باقی مانده را نمایش دهد. این پیچیدگی آنقدر زیاد شده که امسال بعضی از تیم ها (از جمله رد بول)‌ تصمیم گرفته‌اند به استفاده از ال سی دی های قدیمی که اطلاعات کمتری را نمایش می‌دهند، روی آورند.

اما اینهمه دکمه چه می کنند؟

عکس بالا مربوط به خودروی فراری -سابر سی ۳۳- است که توسط یک تیم فرمول وان سوییسی مورد استفاده قرار می گیرد. در حالی که اکثر تیم‌ها اطلاعات فنی چندانی از جزییات فنی منتشر نمی‌کنند، تیم سابر دیاگرام دقیق کار های فرمان خود را در اختیار عموم قرار داده است: 

- دگمه N زردرنگ: نئوترال را از دنده یک یا دو انتخاب می کند

- سوییچ چرخان BRKBAL: توازن ترمز جلو و عقب را تنظیم می‌کند

- دگمه Black Box: تایید می‌کند که راننده می‌ خواهد به محوطه تعمیرات وارد شود

- دگمه‌های S1 و S2 آبی و نارنجی: می‌توان این دگمه‌ها را برای کارهای متنوعی برنامه ریزی کرد

- سوییچ گردان Entry: اجازه می‌دهد راننده در تنظیمات گیربکس دست ببرد.

- دگمه‌های -BRK و +BRK نارنجی و سبز: توازن ترمز را بین میزان برنامه ریزی شده و میزانی که کلید چرخان BRKBAL نشان می‌دهد جابجا می‌کند

- سوییچ گردان IGN: زمانبندی احتراق را کنترل می‌کند

- دگمه سفید ACK: تغییرات اعمال شده در سیستم را تایید می کند

- سوییچ گردان PREL: منحنی آفست دیفرانسیل را کنترل می‌کند

- دگمه قرمز روغن: روغن را از منبع یدکی به منبع اصلی منتقل می کند

- دگمه سیاه BP: تابع پیدا کردن نقطه درگیری کلاج را اجرا می کند

- دگمه DRS در گوشه بالای سمت چپ فرمان: فلپ عقبی را در ناحیه DRS فعال می کند

- دگمه قرمز PL: سرعت خودرو را بر اساس حداکثر مجاز سرعت پیست تعمیر تنظیم می‌کند. این سرعت معمولا ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت است.

- دگمه R سیاه: ارتباطات رادیویی راننده را باز می‌کند.

- سوییچ گردان SOC: وضعیت سیستم ذخیره انرژی ERS را کنترل و مشخص می‌کند که این سیستم باید انرژی تولید کند یا ذخیره

- سوییچ گردان پدال: نقشه پدال را تغییر می‌دهد و مشخص می کند پدال گاز چگونه باید به ورودی‌ها واکنش نشان دهد

- سوییچ گردان سوخت: وضعیت مصرف سوخت را مشخص می‌کند

- دگمه سیاه OT: نقشه تنظیمات را تغییر می‌دهد تا راننده بتواند بهتر سبقت بگیرد یا از موقعیتش دفاع کند

- سوییچ گردان تایرها: به ECU و بقیه سیستم‌ها می‌گوید که خودرو مشغول استفاده از چه نوع تایری است

- سوییچ‌های -BBal و +BBal: این دگمه‌ها برای تنظیمات جزیی در آفست بالانس سیستم ترمز استفاده می‌شوند

- کلید MFRS یا سوییچ چندکاربرده گردان: این کلیدها اجازه می‌دهند بخش‌هایی از خودرو که نیازی به یک کلید مجزا ندارند کنترل شوند. این سیستم‌ها شامل وضعیت موتور، نسبت ترکیب سوخت و هوا، توربوکمپرسسور، محدوده های بازیابی و بوست MGU-K، تنظیمات داشبورد،‌ کروز کنترل (در مسابقه اصلی غیرفعال می شود)، نوع شیفت و آفست درگیر شدن کلاج هستند.

- دگمه‌های ۱۰- و ۱+ سفید: امکان تغییر سریع نقشه‌های MFRS را فراهم می‌کنند.

فکر می کنید اگر شما یک راننده فرمول ۱ بودید، از پس کنترل این همه دکمه آن هم در سرعت ۲۹۰ کیلومتر در ساعت بر می آمدید؟