هولولنز رویای واقعیت افزوده را برای همه واقعیت می بخشد

روز گذشته مایکروسافت به کاربران، توسعه دهندگان و سایر شرکت ها نشان داد که چگونه و تا کجا، پروژه واقعیت افزوده خود به نام HoloLens را به پیش رانده است؛ پس از قدرت نمایی مایکروسافت، حال می توان گفت هولولنز بدل به یکی از هیجان انگیزترین تکنولوژی های دوران ما گشته؛ آن هم به گونه ای که نمونه اش را هیچ جای دیگری نمی توان یافت.

زمانی که مایکروسافت از این پروژه در ماه ژانویه پرده برداشت، بیشتر استفاده هایش را «خانگی» عنوان کرد؛ می توانید قصری در بازی ماینکرفت را در اتاق پذیرایی خود بنا کنید یا به مکالمه و گفتگو با دوستانی در دوردستها، با اسکایپ بپردازید. اگرچه می توان گمان برد که از همین حالا، تعداد زیادی از سازمان ها و موسسات در حال برنامه ریزی برای استفاده از این هدست واقعیت افزوده هستند، مایکروسافت اما بیشتر متمایل به عرضه هولولنز به عنوان محصولی کاربر-محور است.

شاید بتوان چنین اقدامی را خردمندانه نامید. مرورگر وب به شکل مجازی بر روی دیوار اتاقتان نقش می بندد، یک حیوان خانگی، به شکل مجازی بر روی زمین به بازی مشغول است و... ؛ تبدیل نمودن یک خانه به تفریحگاهی هولوگرافیک، از کم جذابیتی برخوردار نیست. هرچند که هنوز هم پرسش های بسیاری به ذهن خطور می کند: داشتن چنین قابلیت هایی چقدر هزینه در بر خواهد داشت؟ چالش های اجتماعی استفاده از هولولنز چه هستند؟ استفاده مداوم از این محصول آسیبی به سلامت فرد وارد نخواهد کرد؟

در کنفرانس بیلد، مایکروسافت کاربردهای خانگی زیادی را برای هولولنز به نمایش گذاشت اما در اصل واضح است که محصولی چنین انقلابی را چگونه می توان در دانشگاه، دفاتر و آزمایشگاه ها مورد استفاده قرار داد تا به شکل کلی، سطح «کیفی زندگی» افزایش یابد. با دیجیاتو همراه باشید.

دانش حقیقی

کمپانی هایی دست به کار خواهند شد و استفاده هایی را برای هدست واقعیت افزوده مایکروسافت خلق خواهند کرد که به وجدتان خواهد آورد. NASA، Autodesk و Sketchfab حال در حال همکاری با مایکروسافت برای توسعه کاربردهای هولولنز هستند؛ می توانید بگویید هیچ یک از ایده های آن کمپانی ها موجب ارتقا کیفیت زندگی شما نخواهد شد؟

مایکروسافت اگرچه ادعا می کند که هدست واقعیت افزوده اش محصولی کاربر محور است اما در کنفرانس دیشب دیدیم که چطور بر روی کاربردهای حرفه ای آن نیز حساب باز کرده؛ نمایندگان دانشگاه Case Western Reserve در خصوص اینکه چگونه تشریح دروس پزشکی می تواند با هولولنز هر چه ساده تر گردد، سخن گفتند.

Mark Griswold در این خصوص در کنفرانس بیلد گفت: «ترکیبی از واقعیت که هولولنز آن را در برابر چشمانمان قرار می دهد، پتانسیل آن را دارد که در تشریح مباحث پزشکی و با استفاده از محتوای سه بعدی، انقلابی ایجاد کند.» نتیجه چنین محصولی این است که به سادگی به هر جزء از بدن و تشریح ساده آن با اشکال سه بعدی دسترسی داشته باشیم.

Griswold همچنین خاطرنشان کرد که اگرچه نمی توان هولوگرم ها را لمس کرد، اما طبیعت مجازی آنها به تنهایی از مزایای بالایی برخوردار است؛ می توان جریان خود در سیاه رگ ها را با حالتی انیمیشنی به نمایش کشید، یا اندازه قلبی که حجمش به اندازه مچ دست است را در ابعادی بسیار گسترده تر به نمایش درآورد تا تمام جزییات آن برای محققان به تصویر کشیده شود... تمام این توضیحات صرفا در خصوص پزشکی بود، حال به این کاربردها در معماری، مهندسی و طراحی فکر کنید.

بدون در نظر گرفتن عجیب بودنش، عالیست

دموهای زنده ای که در کنفرانس بیلد به نمایش گذاشته شدند، حکایت از آن دارند که قرار نیست صرفا از هولولنز - یا هر هدست واقعیت افزوده دیگری - صرفا در منازل خود استفاده کنیم. بزرگترین مشکل واقعیت افزوده،‌ اکنون صرفا عجیب بودنش است. استفاده از آن همانند گذاشتن تابلویی بر روی صورت خود، توجه ها را به خود جلب می کند؛ گویی فردی که از چنین هدستی بهره می جوید می خواهد با کسی ارتباط چشم در چشم پیدا نکند و از سوی دیگر این موضوع را فریاد می زند که «من اینجا نیستم».

تا زمانی که هدست های واقعیت افزوده جای خود را به یک عینک معمولی - یا بهتر از آن لنزهای چشمی - ندهند، نخواهند توانست تبدیل به محصولاتی فراگیر گشته و در دامنه ای گسترده مورد قبول طیف بالایی از کاربران قرار گیرند. در حالتی که یکی از کاربردهای هدست های واقعیت افزوده، کمک به نادیده گرفتن اطرافیان باشد، می توان وجودشان را اندکی پوچ دانست.

هرچند استفاده از هولولنز در نشست های حرفه ای و کاری، چالش های اجتماعی کمتری خواهد داشت. مشخصا فردی که این هدست را بر روی چشم نهاده، قصد نادیده گرفتن اطرافیان خود را ندارد، بلکه برای انجام کارها و وظایفش راهی ساده تر یافته است.

گجت های مرتبط با واقعیت افزوده پیشتر نیز در محیط های کاری با آغوش بازتری پذیرفته شده اند تا در مکان های عمومی؛ گوگل گلس برای نمونه، محصولی بود که به دلیل نوع کاربری - و البته ضعف هایش - محکوم به شکستی سهمگین گشت اما به سابقه اش در مجامع پزشکی که بنگرید، می بینید که از استقبال تقریبا مناسبی برخوردار بوده است. اکنون هولولنز با قدرتی بیشتر و امکانات تازه تر، در کنار نرم افزار و اپلیکیشن های پر محتواتر و با همکارانی قدرتر، آمده تا دست کم دنیای پزشکی را متحول کند.

آنچه مایکروسافت شب گذشته به نمایش کشید، درکی صحیح از موارد استفاده ی واقعیت افزوده بود؛ کاربردی و حرفه ای. این محصول مانند گوگل گلس جنبه ای صرفا سرگرم کننده ندارد؛ نیامده تا با آن صرفا ماینکرفت بازی کرده و در اتاقتان مشغول به ساخت و سازی مجازی گردید، بلکه با نگاهی بسیار واقع بینانه تر پا به این جهان گذاشته است.