فلش بک: نیم نگاهی به نسخه ابتدایی بازی Homefront

یادش بخیر؛ سال ها پیش، دنیا برای همه ی ما رنگ و بوی دیگری داشت. آن موقع ها، دل مشغولی هایمان کمتر بود و می توانستیم ساعت ها پای کنسول هایمان بشینیم و در دنیای رنگارنگ بازی های مختلف غرق شویم. بازی هایی که گاه خنده دار بودند و گاه اشک را از چشمانمان را سرازیر می کردند.

گاه چنان لذتبخش بودند که تا تمام اش نمی کردیم، از جای خود تکان نمی خوردیم و گاه چنان سخت و آزار دهنده که بعد از چند دقیقه کنارش می گذاشتیم. دنیای کوچک صفحه ی تلویزیون، مرز بین واقعیت و تخیل را می شکست و همه چیز را تحت تاثیر قرار می داد.

مهم نیست امروز طرفدار چه بازی هایی هستیم و چه کنسولی داریم؛ مهم اینست که در سالیان دور، بازی ها دور از تمام حواشی و به سادگی هرچه تمام تر، به دنیای کوچک و محدود ما، زیبایی و رنگ طراوت می بخشیدند. بیایید چند لحظه همه چیز را کنار بگذاریم و به آن روزها بیندیشیم.

در نمایشگاه گیمزکام امسال، بالاخره توانستیم نگاهی داشته باشیم بر نسخه ی جدید بازی Homefront. اگرچه نسخه ی ابتدایی بازی چندان موفق ظاهر نشد، اما ورژن دنباله ی آن از چند نظر مهم تلقی می شود. این بار بازی توسط استودیو نسبتا خوش نام Deep Silver ساخته می شود؛ هم چنین داستان و گیم پلی نیز لایه های عمیق تری یافته و هدفمندتر شده اند.

اهمیت زیاد نسخه ی جدید، ما را بر آن می دارد تا کمی به گذشته برگردیم و نگاهی کنیم بر نسخه ی ابتدایی بازی و دلایل موفقیت و یا شکست آن.

در ادامه با دیجیاتو و سری مطالب فلش بک همراه باشید.

Homefront در سال 2011 برای سه پلتفرم پی سی، اکس باکس 360 و پلی استیشن 3 عرضه شد. ساخت بازی به استودیوی Kaos سپرده شده بود که پیش از آن، ساخت بازی نسبتا موفق Frontlines: Fuel of War را با نمره ی 75 از متاکریتیک، در کارنامه ی خود داشتند.

اگرچه استودیوی Kaos به عنوان سازنده ی بازی به شمار می رود اما شرکت خصوصی Digital Extremes نیز مشارکت زیادی در ساخت بازی داشت و در پورت آن بر روی پی سی یاری رساند. از جمله ی دیگر فعالیت های آنان می توان به ساخت بازی های Darkness II و بازی رایگان Warframe اشاره کرد.

داستان Homefront کاملا تخیلی بود اما اشارات زیادی به وقایع حقیقی داشت. سازندگان مشخصا به دنبال ایجاد جو سیاسی تحریک آمیز نسبت به کره شمالی و برخی کشورهای خاورمیانه بودند؛ هرچند که چندان در این زمینه موفق نشدند.

داستان در سال 2027 و در کشور آمریکا به وقوع می پیوست. البته پیش زمینه ی داستانی Homefront به سال 2010 باز می گردد؛ زمانی که درگیری ها میان کره ی شمالی و قدرت های جهانی بالا گرفته است. در داستان، بعد از مرگ کیم جونگ ایل، رهبر سابق کره شمالی، کیم جونگ اون (پسر وی) قدرت را در دست گرفته و دو کشور کره را در راستای ایجاد «جمهوری کبیر کره» متحد می سازد.

در سال 2015 نیز درگیری در منطقه ی خاورمیانه سبب می شود که برخی از کشورهای این بخش بحران زده از جهان، به سلاح اتمی مجهز شوند و بعد از آن، قیمت هر گالون گاز به 20 دلار افزایش پیدا می کند که باعث صدمه به اقتصاد جهانی می شود.

در سال 2022 شرایط برای آمریکا دشوار می شود. شرایط اقتصادی ضعیف، این کشور را از پای در می آورد و از سوی دیگر، انتشار نوعی بیماری جدید در آسیا و ورود آن به آمریکا، به ادامه ی روند سقوط آمریکا دامن می زند. بیماری جدید جان 6 میلیون نفر را گرفته و دولت مکزیک را مجبور به قرنطینه ی کشور و ممانعت از ورود و خروج شهروندان می کند.

در نهایت در سال 2025 ماهواره ای توسط کره پرتاب می شود و به کمک سلاح EMP، بیشتر زیرساخت های آمریکا از کار می افتد. با از کار افتادن برخی از پایگاه های حیاتی آمریکا نظیر ایالت هاوایی و ساحل اقیانوس آرام، «ارتش مردم کره» (KPA) از طریق عملیات آبی-خاکی وارد ایالات متحده شده و کنترل کشور را به دست می گیرد.

سازندگان پیش از عرضه ی بازی، حساب زیادی بر تاثیرگذاری داستان باز کرده بودند و تبلیغات فراوانی به عمل می آوردند. کمپین تبلیغاتی بازی تصمیم گرفته بود که با به نمایش گذاشتن تصاویر حقیقی، بر واقع گرایانگی بازی و داستان آن تاکید ورزد؛ اما شیوه ی متفاوت تبلیغات آن ها در میان مردم ناآشنا با بازی های کامپیوتری مشکلات زیادی پدید آورد.

هم زمانی تبلیغات بازی با وقایعی چون «غرق شدن زیر دریایی چئونان ارتش کره» و نیز «بمباران یون پیونگ» سبب شد که نگرانی های زیادی میان عامه ی مردم درباره ی شرایط دو کره پدید آید. حتی برخی از رسانه ها، به اشتباه، مسائل مربوط به داستان بازی را مورد پوشش خبری قرار دادند.

چنین مسائلی باعث شد که ناشر بازی، یعنی THQ، تحت فشار قرار گرفته و مجبور به ارائه ی توضیحاتی شود. آن ها ضمن ابراز تاسف از شرایط میان دو کره اعلام کردند که بازی در جهانی خیالی قرار دارد و امیدوار هستند که مشکلات هر چه زودتر به شکلی مصالحه آمیز حل شود.

بروز این مسائل از سوی دیگر باعث شد که بازی در کره ی جنوبی ممنوع و در ژاپن سانسور شود. ژاپنی ها معتقد بودند که استفاده از نام واقعی اشخاص و کشورها، برای آن ها دردسر ایجاد می کند. بنابراین تمام پرچم ها و اشارات به نام کیم جونگ اون از بازی حذف شد و جای خود را به اسامی خیالی دیگری داد.

گیم پلی بازی شباهت های بی بدیلی به بازی قبلی سازندگان، Frontlines: Fuel of War داشت و تمرکز آن بر شخصیت پردازی معطوف شده بود. سازندگان قصد داشتند که با پیاده سازی گیم پلی سینماتیک و نیز در آمیزی آن با تاکتیک نظامی «جنگ چریکی» و نبرد نامنظم، معنای جدیدی به بازی های اول شخص نظامی ببخشند و در کنار آن به بازی هایی چون هاف لایف 2 تنه بزنند.

در اوایل روند ساخت، کشور چین به عنوان دشمن اصلی و نقش منفی انتخاب شده بود. اما سازندگان ارتباط نزدیکی با یکی از ماموران سابق سازمان جاسوسی سیا داشتند و وی آن ها را متقاعد کرد که کشور چین به دلیل ارتباطات سیاسی و اقتصادی اش با آمریکا، «آنقدرها ترسناک نیست» و با در نظر گیری وقایع تاریخی، کره شمالی گزینه ی بهتری به شمار می رود.

اگرچه بخش تک نفره ی بازی با گیم پلی بین 5 تا 10 ساعت مورد توجه برخی منتقدین قرار گرفت اما اکثر آن ها بر این موضوع با یکدیگر توافق داشتند که شباهت زیادی به سری بازی کال آو دیوتی وجود دارد و بازی خود دارای هویتی مستقل در گیم پلی نیست.

بخش چندنفره اما با تمرکز بر رقابت تیمی و استفاده از وسائل نقلیه ی متفاوت، نظر بسیاری را به خود جلب کرد و به موفقیت رسید. بازی هم چنین در بخش گرافیک و صداگذاری حرف های زیادی برای گفتن داشت. موسیقی بازی به لطف تنظیم متیو هاروود، مجموعه ای از بهترین موسیقی های گروه هایی نظیر Slayer ،Pink Floyd ،Muse ،Black Sabbath و غیره را در اختیار گیمر می گذاشت.

پرونده ی نسخه ی ابتدایی بازی با میانگین نمره ی 70 از وبسایت متاکریتیک برای همیشه بسته شد اما علی رغم فروش و نمرات ضعیف آن، ساخت دنباله به سرعت آغاز گشت. ساخت بازی به استودیوی انگلیس Crytek سپرده شده بود اما با اعلام ورشکستی THQ در سال 2012، شرکت کرایتک این فرنچایز را با قیمت 544.218 دلار خریداری کرد. پس از درگیری های داخلی کرایتک، این بازی بار دیگر به شرکتی دیگر فروخته شد تا در نهایت Homefront: The Revolution توسط Deep Silver ساخته شود.

نسخه ی جدید بازی قرار است روایت 4 سال بعد از اتفاقات نسخه ی اول را به تصویر بکشد؛ البته در قالبی کاملا متفاوت و بازسازی شده. ساخت بازی جدید توسط استودیو و ناشری معتبر دلیل خوبی است که بار دیگر نسخه ی پیشین را تجربه کرده و با فضای جالب آن آشنا شویم.