بررسی بازی The Walking Dead: Michonne – Episode 2: Give No Shelter؛ تلاش برای بقا

اگر فصل آخر سریال The Walking Dead، محصول شبکه amc را تماشا کرده باشید، قطعا به اوج جذابیت داستان رسیده اید و می دانید که چه اتفاقات متعددی پشت هم رخ دادند تا این فصل را رویایی رقم بزنند. گرچه 2-3 قسمت پایانی به اندازه کافی قوی نبودند و ضعف هایی به همراه داشتند اما فصل ششم سریال هنوز هم فوق العاده به شمار می رود. بنابراین اگر انتظار دارید داستان فرعی میشون به همان اندازه جذاب باشد، سخت در اشتباه هستید.

در دنیای بازی های ویدیویی، ماجرای کلمنتاین در حال اوج گرفتن است و اصلا خبری از نیگان و دار و دسته اش نیست. هنوز کاراکترها قوت کافی را نگرفته اند و بُعد احساسی، بر روایت آنچه که کرکمن از نوشتن کمیک ها قصد داشته غلبه کرده است. اما مینی سریال میشون قصد دارد یک قدم داستان را جلوتر ببرد.

اواخر فصل ششم سریال واکینگ دد دیدیم که دیگر واکرها تهدیدی برای ریک و گروه اش محسوب نمی شدند. بالاخره فهمیدند که باید بر ترس خود غلبه کنند و واکرها را از میان راه بردارند تا به دشمن اصلی خود یعنی دیگر انسان ها برسند.

میشون زمانی که بدن نیمه جان سَم را در اواسط اپیزود دوم این بازی حمل می کند، جمله ای جالب از او می شنود: «واکرها دردسرند، انسان ها از اون ها هم بدتر.»

کشتن چندین واکر که کنترلی روی رفتار خود ندارند برای فرد قدرتمندی چون میشون ساده است اما همین کار برای کلمنتاین، دختر بچه ای کم سن و سال یک اتفاق هولناک محسوب می شد. اما در دنیای فرا-آخرالزمانی رابرت کرکمن، تهدید اصلی انسان ها، انسان های دیگر هستند و نه ویروسی که مرده ها را به زامبی های متحرک تبدیل کرده. این فلسفه ای بود که حالا در اسپین آف میشون پر رنگ تر شده و احتمالا در فصل سوم بازی نیز خودنمایی خواهد کرد.

در همین میان، نویسندگان داستان، سه اپیزود هفت بخشی و 90 دقیقه ای در اختیار دارند تا میشون را معرفی کرده، به بلوغ برسانند و مرحله پختگی اش را نمایش دهند. در قسمت دوم، میشون هنوز درگیر تراژدی از دست دادن کودکانش هست و قطعا در قسمت بعد نیز لحظات بیشتری از توهمات او را خواهیم دید. اما او دیگر نه ضعیف است و نه در پی خودکشی. او می خواهد زنده بماند و می ماند.

حتی در این قسمت حقه مشهور میشون برای عبور از میان زامبی ها را هم می بینیم. کم کم هر چه که لازم باشد در مورد میشون بدانیم را در این سه قسمت خواهیم فهمید و شاید در فصل سوم شاهد حضور پررنگ وی در کنار کلمنتاین باشیم.

اپیزود اول، چندان تجربه قابل قبولی از سوی Telltale Games نبود. نام The Walking Dead بار مسئولیت را سنگین تر هم کرده بود اما حالا اپیزود دوم یک گام دیگر در ناامید کردن طرفداران برداشته است. رابرت کرکمن، خالق کمیک های The Walking Dead می گوید که دوست دارد روی هر چیزی که نام واکینگ دد را یدک می کشد کنترل داشته باشد و این بازی نیز ماحصل همکاری شرکت وی با Telltale Games است.

شاید بشود گفت که کرکمن و دوستانش در اسکای باند موفق شده اند داستان قابل قبولی را برای این سه قسمت بنویسند اما طراحان گیم پلی و کارگردان های بازی، به بدترین شکل ممکن، فقط یک روایت بی رمق را تولید کرده اند. اگر انتخاب های مهم انتهایی هر دو اپیزود نبود، شاید اصلا انتظار برای قسمت سوم هم بی معنا می شد. اگر تنها یک دلیل وجود داشته باشد که بخواهیم قسمت سوم را هم انجام دهیم، صرفا تماشای نتیجه انتخابات پیشین است.

در عمده عناوین Telltale Games، پایان بازی صرف نظر از نوع انتخاب بازیکن، تغییر چندانی نمی کند اما در فصل دوم The Walking Dead این رویه تغییر کرد و انتخاب آخر، کلمنتاین را در شرایطی دشوار قرار می داد. آیا داستان میشون نیز همینگونه پایان می یابد؟

گیم پلی کم کم در بازی های Telltale Games به یک مسئله کم ارزش تبدیل می شود و اگر داستان خوب بازی ها را در نظر نگیریم، هیچ ارزشی باقی نمی ماند. در The Walking Dead: Michonne این مسئله شدیدا به چشم می آید و بی اغراق نیست که بگوییم گشت و گذار در محیط و حل پازل تقریبا هیچ جایگاهی در این بازی ندارند. مسیری که Telltale Games با مینی سریال میشون در پیش گرفته ابدا جالب نیست و قطعا واکنش های شدیدی در پی خواهد داشت.

افت محسوس نمرات اپیزود دوم نسبت به اپیزود اول، خود گویای نظر کلی منتقدین این مینی سریال سه قسمتی است اما با یک پایان منطقی، می توان داستان میشون را تجربه قابل قبول 4 الی 5 ساعته ای خواند. هفته آینده قسمت آخر منتشر می شود و آن زمان می توان به طور کلی آخرین دستپخت Telltale Games را زیر ذره بین برد.