بررسی دیجیاتو: HTC 10؛ میخ آخر یا شروعی دوباره؟

سالهاست ستاره ی اقبال اچ تی سی رو به افول گذاشته و این شرکت که زمانی قلب کاربران خصوصاً جوان تر ها را در دست داشت، به هر دری می زند نمی تواند موفقیت محصولات پیشین را تکرار کرده و تلاش های این شرکت، به ساخت تلفن های هوشمندی با ظاهر تکراری و ویژگی های نه چندان جذاب منجر می گردد.

این بار اما به نظر می رسد شرکت تایوانی سرانجام تصمیم گرفته دست از تکرار چندین و چندباره محصولات پیشین برداشته و پرچمداری به بازار عرضه کرده که به سادگی HTC 10 نام دارد و حتی نحوه ی نامگذاری آن هم از تولدی تازه و تغییر رویه های پیشین حکایت دارد.

این تلفن هوشمند البته هنوز هم بسیاری از مشخصه های اساسی محصولات پیشین را در خود دارد که از جمله ی آنها می توان به فناوری پخش صدای بوم ساند، بدنه ی فلزی و دوربین اولتراپیکسل اشاره کرد، اما سازنده تلاش کرده بخش های جذاب و قابل قبول تلفن های هوشمند قبل را حفظ کرده و در کنار آن ضمن رفع انتقادهای کاربران، مزیت های رقابتی دستگاه را افزایش دهد.

حالا به نظر می رسد سرانجام همه چیز دست به دست هم داده باشد؛ کاربران می خواهند اچ تی سی به دوران اوج خود بازگشته و محصولاتی چشمگیر و زیبا برای آنها تولید کند، شرکت تایوانی دست از تکرار بی حاصل برداشته و پرچمدار تازه، حداقل روی کاغذ محصول جذابی به نظر می رسد.

با بررسی دیجیاتو از HTC 10 همراه باشید تا ببینیم این تلفن هوشمند سرانجام از شایستگی عهده دار شدن نقش ناجی شرکت خوش سابقه ی تایوانی برخوردار است یا خیر.

طراحی

بسیاری از تلفن های هوشمند اچ تی سی از نظر طراحی نسبت به زمان خود جلوتر به حساب می آمدند، از Nexus One که یکی از بهترین محصولات سری نکسوس به حساب می آید گرفته تا One M7 که پس از عرضه نظرهای زیادی را به خود جلب کرده و رکورد فروش 6.4 میلیون دستگاه را برای سازنده رقم زد. همین موضوع البته طراحی را به یکی از شاخصه های اصلی محصولات اچ تی سی تبدیل کرده و موجب شد کاربران پس از عرضه ی هر محصول تازه، پیش از هرچیز ظاهر دستگاه را با ریز بینی مورد بررسی قرار دهند، اما سازنده ی تایوانی آنقدر در محصولات بعدی طراحی One M7 را تکرار کرد که خریداران از مشاهده ی ابتکار تازه و طراوت در تلفن های هوشمند این شرکت نا امید شدند.

اما کاهش سهم از بازار و زیان های پیاپی مالی زنگ خطر را برای اچ تی سی به صدا درآورده و سرانجام این شرکت را وادار ساخت از تکرار بیش از اندازه ی محصولات موفق خود دست بردارد. شرکت تایوانی حالا بر همین اساس تلاش کرده بدون دور شدن از آنچه کاربران در One M7 زیبا می پنداشتند، خون تازه ای به زبان طراحی خود وارد کرده و بار دیگر پرچمداری با ظاهر چشمگیر به بازار عرضه نماید.

سازنده پرچمدار جدید را به مینیمال ترین شکل طراحی کرده

سازنده در پرچمدار تازه همه ی جوانب را در نظر گرفته و بدنه دستگاه را به مینیمال ترین شکل ممکن طراحی کرده تا برای هر نوع سلیقه باب طبع باشد و موارد چندانی برای انتقاد وجود نداشته باشد. همین موضوع البته محصول جدید را به تلفن هوشمندی تبدیل کرده که بیش از هرچیز کاربران بخش کسب و کار را هدف خود قرار داده، آن هم در حالی که One M7 قادر بود در یک نظر، قلب جوان و پیر را به تسخیر در آورد.

تصور کردن پرچمدار تازه در دست صاحب یک کسب و کار از کاربران جوان ساده تر است

گذشته از بدنه ی ساده و فلزی، اصلی ترین مشخصه ی طراحی جدید را می توان پَخ بودن لبه های تراش خورده در پشت دستگاه به حساب آورد که البته حداقل در اولین نگاه، اندازه ی آن به شکل قابل توجهی از آنچه عادت داریم، بیشتر به نظر می رسد، خصوصاً در رنگ های طلایی و نقره ای که این بخش در آنها نسبت به نسخه ی خاکستری بازتاب نور بیشتری ایجاد و توجه بیشتری نیز به خود جلب می کند.

البته خبر خوب اینکه پخ بودن لبه ها آنقدری که در چشم است، هنگام در دست گرفتن دستگاه احساس نمی شود و این تلفن هوشمند با وجود وزن 161 گرمی و اندازه ی 5.2 اینچی نمایشگر، به لطف طراحی زاویه دار پشت بدنه، یکی از بهترین های سازنده در زمینه ی ارگونومی به حساب می آید. دکمه ها در محل مناسبی از نوار اطراف بدنه تعبیه شده اند که به شکل طبیعی زیر انگشت کاربر قرار خواهند گرفت، از جمله دکمه ی خاموش و روشن کردن دستگاه که مثل One M9 به سمت راست بدنه و زیر درگاه سیم کارت منتقل شده و مثل One A9 (بررسی دیجیاتو) به شکل زبر طراحی شده تا با اولین لمس قابل تشخیص باشد.

سازنده در تعبیه کردن بخش های پلاستیکی مربوط به آنتن صرفه جویی نکرده و نوارهای سفید رنگ در بالا و پایین پشت بدنه و لبه ی بالایی دستگاه حضور دارند که البته در نسخه ی خاکستری تیره هستند و ظاهر دستگاه را کمتر تحت تاثیر قرار می دهند. ورودی هدفون درست در وسط لبه ی بالایی قرار گرفته و در نمای پایین یک اسپیکر مونو مشاهده می شود که این بار دیگر بالا و پایین نمایشگر برای آن در نظر گرفته نشده است.

در این بخش همچنین درگاه موسوم به Type C مشاهده می شود که تازه ترین نسل از درگاه ارتباطی USB است و پرچمدار تازه نخستین محصول اچ تی سی به حساب می آید که از آن بهره مند است، هرچند برای استفاده از درگاه تازه لازم است کابل های قدیمی خود را فدا کنید و لوازم جانبی قبلی نیز بر همین اساس با محصول جدید قابل استفاده نخواهند بود. نمای سمت پچ بدنه نیز از همه خلوت تر است و تنها یک درگاه کارت حافظه در بالای آن مشاهده می گردد.

انتقال بخش ساب ووفر (sub-woofer) اسپیکر به پایین بدنه و استفاده از دکمه Home بیضی شکل موجب شده نمای روبروی دستگاه شباهت زیادی به پرچمداران سامسونگ داشته باشد، البته با این تفاوت که توییتر (tweeter) اسپیکر دستگاه در بالای نمایشگر و کنار لنز نه چندان جمع و جور دوربین جلو قرار گرفته و این موضوع، سادگی و زیبایی نمای جلوی دستگاه را تحت تاثیر قرار داده است.

حتی میزان حاشیه های اطراف نمایشگر هم در HTC 10 به 71 درصد می رسد که تقریباً با Galaxy S7 برابر است و سازنده علاوه بر این در پرچمدار تازه، دکمه های سخت افزاری ناوبری دستگاه را نیز مشابه رقیب به شکل لمسی طراحی کرده که تا پیش از روشن شدن نمایشگر متوجه حضورشان نخواهید شد.

اما نکته ی مثبت در این بخش را می توان به هم پیوستگی سطح شیشه ای جلوی دستگاه با نوار فلزی اطراف بدنه به حساب آورد که موجب می شود نمایشگر دستگاه هنگام استفاده احساسی نرم و یکنواخت داشته باشد، موضوعی که در کنار سرعت پاسخگویی بسیار مناسب، تجربه کاربری خوبی برای صفحه نمایش دستگاه به ارمغان آورده است.

با وجود ضخامت ۹ میلی متری، باز هم لنز دوربین از پشت بدنه بیرون زده است

پس از باتری، حالا سرعت توسعه ی دوربین های موبایل هم (در زمینه ی اندازه) نسبت به دیگر بخش های فناوری عقب مانده و بر همین اساس، آفتی به نام بیرون زدگی لنز از پشت بدنه، به این تلفن هوشمند هم سرایت کرده است، آن هم با وجود اینکه ضخامت 9 میلی متری دستگاه در مقابل رقبای هم قیمت از جمله Galaxy S7 با ضخامت 7.9 و iPhone 6S با ضخامت 7.1 میلی متر به هیچ عنوان باریک به حساب نمی آید.

بدنه پرچمدار جدید ضمناً از گواهی IP53 بهره می برد که از دو عدد 5 و 3 برای مقاومت در برابر غبار و آب تشکیل شده، به این معنا که دستگاه تاحدی در برابر نفوذ گرد و غبار مقاوم است و برای مثال اگر آن را روی یک میز خاک گرفته قرار دهید مشکلی در عملکرد دستگاه ایجاد نخواهد شد. عدد دوم نیز در سیستم سنجش IP یا Ingress Protection به این معناست که دستگاه در مقابل اسپری شدن اندکی آب (برای مثال در محیط مرطوب حمام) مقاوم است، اما نمی توانید مقاومت در حد پرچمداران سونی یا سامسونگ را توقع داشته باشید، هرچند از طرف دیگر محصولی مثل LG G5 به طور کامل فاقد چنین گواهی است.

اچ تی سی می گوید با توجه به بدنه فلزی، ضد آب ساختن بدنه در مورد HTC 10 موضوعیت ندارد

همانطور که در گزارش دیجیاتو اشاره کردیم، مدیران شرکت تایوانی در مراسم رونمایی HTC 10 در این زمینه اعلام کرده بودند که کاربران موبایل های ضد آب معمولاً تلفن هوشمند خود را برای عکاسی به زیر آب خواهند برد، اما پرچمدار جدید این شرکت به دلیل بدنه فلزی گزینه مناسبی برای این کاربرد محسوب نمی شود و در نتیجه نیازی به ضد آب ساختن دستگاه وجود نداشته است.

اما یک تلفن هوشمند فلزی بدون استحکام کافی نقض غرض خواهد بود و ممکن است مثل ماجرای خم شدن iPhone 6 یا دو نیم شدن Nexus 6P با دست، به جار و جنجال و آبروریزی علیه سازنده منجر شود. اچ تی سی بر همین اساس می گوید تمرکز زیادی روی مقاوم سازی بدنه ی دستگاه داشته و برای حصول اطمینان در این مورد، پرچمدار جدید را تحت انواع آزمون های دشوار و نفس گیر قرار داده است، از جمله 10 هزار تست سقوط، 168 درجه تست تحمل دماهای مختلف از منفی 20 تا 60 درجه سانتیگراد و بررسی مقاومت در برابر خراش و زنگ زدگی.

فلز مورد استفاده ضمناً در مقابل جذب اثر انگشت مقاومت بالایی دارد و جنس آن نرم و صیقلی است، در نتیجه به خوبی هنگام لمس حس کیفیت را منتقل می کند، اما همین موضوع از طرف دیگر باعث شده بدنه ی دستگاه تا حدی از استعداد لیز خوردن از دست کاربر برخوردار باشد.

سازنده برخی از مشخصه های اصلی زبان طراحی خود را کنار گذاشته است

در مجموع باید گفت طراحی ساده و مینیمال در کنار بدنه فلزی می تواند سلیقه کاربران بسیاری را پوشش دهد و لبه های تراش خورده و پخ پشت بدنه هم ظاهر این تلفن هوشمند را از محصولات دیگر متمایز کرده و مشخصه ی زبان طراحی جدید اچ تی سی به حساب می آید، هرچند باید اشاره کنیم که این نوع از تراش خوردگی لبه ها بیش از همه با نسخه ی خاکستری تناسب دارد و در بقیه، بیش از اندازه توجه را به خود جلب می کند.

مسیری که اچ تی سی در طراحی One A9 آغاز کرده بود حالا در پرچمدار تازه ادامه یافته است

اما سازنده برای رسیدن به این طراحی تازه، در عین حال برخی مشخصه های دوست داشتنی محصولات پیشین را با موارد تزئینی و غیر کاربردی جایگزین کرده است، از جمله اسپیکرهای استریو که جای آنها در بالا و پایین نمایشگر خالی است و حالا با ترکیب عجیبی چیده شده اند، چرا که توییتر در بالای نمایشگر قرار گرفته و فرکانس های موسوم به «زیر» را به سمت کاربر ارسال می کند در حالی که فرکانس های «بم» از پایین بدنه به سمت دیگری روانه می شوند.

مشخصه های اصلی طراحی اچ تی سی مثل اسپیکرهای بوم ساند حالا در پرچمدار تازه جای خود را به دکمه های فیزیکی ناوبری و حسگر اثر انگشت بخشیده اند و اصلی ترین ویژگی طراحی تازه را می توان لبه های پخ در پشت دستگاه به حساب آورد، مسیری که با One A9 آغاز شده بود، در HTC 10 ادامه یافته و در آینده کاربران میزان موفقیت آن را در بازار رقم خواهند زد.

نمایشگر

عملکرد اچ تی سی همواره در زمینه صفحه نمایش قابل قبول بوده اما این شرکت تایوانی هرگز از رزولوشن Full HD فراتر نرفته بود و پرچمدار جدید حالا نخستین محصول این شرکت به حساب می آید که از نمایشگری Super LCD5 با رزولوشن QHD برخوردار است، رقمی که موجب شده هر اینچ از نمایشگر 5.2 اینچی دستگاه از 565 پیکسل تشکیل شده باشد. به لطف تراکم بالای پیکسل ها، نمایشگر دستگاه از وضوح بسیار بالایی برخوردار است و جزئیات تصاویر و متن با بهترین شکل به نمایش گذاشته می شوند. سازنده ضمناً می گوید این تلفن هوشمند نسبت به گذشته قادر است 30 درصد رنگهای بیشتری را نمایش دهد و در ساخت آن استاندارد های سینمایی در زمینه ی نمایش رنگها مورد توجه قرار گرفته اند.

گذشته از چنین ادعایی، نحوه ی نمایش رنگها در HTC 10 پویا و قابل قبول است، هرچند باید توجه داشته باشید که سازنده دو حالت موسوم به Vivid و sRGB را برای شخصی سازی نحوه ی نمایش رنگها در رابط کاربری دستگاه ارائه کرده که گزینه ی اول به عملکرد مشابه پنل های AMOLED و گزینه ی دوم به سمت رنگهای سرد گرایش دارد، اما امکان تنظیم دستی این خصوصیت نیز وجود دارد و در نتیجه می توانید دمای رنگهای نمایشگر را بر اساس سلیقه ی خود تنظیم نمایید.

سرعت پاسخگویی نسبت به لمس در نمایشگر تازه به شکل محسوسی از رقبا بالاتر است

علاوه بر این لازم است اشاره کنیم که لغت سوپر در نام پنل دستگاه به این معناست که صفحه نمایش به شکل Zero Gap ساخته شده و هیچگونه فاصله ای بین پنل و سطح رویی نمایشگر وجود ندارد. اما مهمترین تغییر در محصول جدید را می توان افزایش 50 درصدی سرعت پاسخگویی نمایشگر نسبت به One M9 به حساب آورد، خصوصیتی که از همان لحظه ی اول کاملاً محسوس است و کمتر رقیبی را می توان در نظر گرفت که هنگام کار با صفحه نمایش آن، تا این حد احساس روان بودن داشته باشید. سازنده نیز در توضیحات محصول تاکید زیادی روی این خصوصیت داشته و اعلام کرده افزایش سرعت عملکرد تاچ در کنار توان پردازشی بالا و سبک بودن رابط کاربری، تجربه کاربری بسیاری روانی را به ارمغان خواهد آورد، ادعایی که بسیار به واقعیت نزدیک است.

از سوی دیگر، عمده ترین نقطه ضعف نمایشگر دستگاه را می توان حداکثر روشنایی به حساب آورد که به حدود 370 نیت می رسد و به شکل قابل توجهی از دیگر رقبای پرچمدار کمتر است، از جمله LG G5 با بیش از 800 نیت، Xperia Z5 با 670 نیت، iPhone 6S با 550 و Galaxy S7 با 484 نیت. همین موضوع در کنار بازتاب زیاد نور از سطح صفحه نمایش، موجب شده خوانایی HTC 10 به شکل قابل توجهی زیر نور خورشید تحت تاثیر قرار گیرد.

علاوه بر این لازم است اشاره کنیم که نمایشگر پرچمدار جدید اچ تی سی به قابلیت Always On برای نمایش همیشگی اطلاعات مجهز نیست، قابلیتی که حالا بسیاری از رقبا از جمله Galaxy S7 از آن بهره مند بوده و حتی LG با وجود استفاده از پنل های مشابه LCD نیز آن را ارائه می کنند، اما به نظر می رسد رسیدگی به مشکلات متعدد نسل های قبلی آنقدر زمان گیر بوده که سازنده ی تایوانی فرصت توسعه ی این ویژگی سودمند را برای پرچمدار جدید نداشته است.

نرم افزار

تردیدی وجود ندارد که رابط کاربری Sense اچ تی سی همواره یکی از زیباترین نمونه های مورد استفاده در تلفن های هوشمند به حساب می آمده است، اما این رابط کاربری در عین حال نسبت به اندروید خالص یکی از متفاوت ترین ها بوده و سازنده ساز و کار و طراحی سیستم عامل گوگل را به شکل کامل در آن دگرگون ساخته بود. اما شرکت تایوانی مدتی پیش One A9 را به عنوان سومین تلفن هوشمند مجهز به اندروید مارشملو (پس از نکسوس های جدید گوگل) عرضه کرد که در آن Sense 7.0 را مورد استفاده قرار داده بود. در این نسخه مشاهده کردیم که سازنده رویه پیشین را کنار گذاشته و تغییر چندانی در آخرین نسل از سیستم عامل اندروید ایجاد نکرده است (و همین موضوع یکی از دلایل عرضه ی سریع اندروید مارشملو توسط اچ تی سی به حساب می آید).

رابط کاربری اچ تی سی حالا بر خلاف گذشته بیش از هر چیز به اندروید خالص شباهت دارد

بر همین اساس اگر به بخش تنظیمات پرچمدار جدید مراجعه کنید، مشاهده خواهید کرد که سازنده این بار حتی شماره نسخه را نیز حذف و در بخش مشخصات نرم افزاری دستگاه نوشته «اندروید به همراه HTC Sense». اچ تی سی مدتی است حتی بودجه کافی برای رونمایی از پرچمداران خود را نیز ندارد و این کار را به شکل مجازی یا بسیار کوچک و محدود انجام می دهد، بر همین اساس می توان حدس زد تصمیم جدید هم در راستای عدم وجود بودجه ی کافی و نیروی انسانی برای ایجاد تغییرات گسترده در اندروید و آماده کردن بروزرسانی های بعدی باشد.

سازنده طراحی اپلیکیشن های خود را به زبان متریال نزدیک کرده تا نرم افزار دستگاه یکدست باشد

اچ تی سی حالا با گوگل وارد همکاری نزدیک تری شده و ضمن حذف برخی موارد زائد، اضافی و تکراری، اپلیکیشن های گوگل را به جای آنها مورد استفاده قرار داده است، از جمله نرم افزارهای گالری، تقویم و پخش موسیقی گوگل که حالا به جای اپلیکیشن های اختصاصی سازنده ایفای نقش می کنند. نیمه ی دیگر نیز به ساخته های اچ تی سی اختصاص دارد که از جمله آنها می توان به BlinkFeed، شماره گیر تلفن و Zeo Video Editor اشاره کرد، البته باید توجه داشته باشید که سازنده طراحی آنها را به زبان طراحی متریال گوگل نزدیک کرده تا هر دو بخش رابط کاربری یکدست باشند.

 

اکنون تمام اپلیکیشن های پیش فرض دستگاه تنها در یک صفحه و چند فولدر از بخش app drawer خلاصه شده اند و ساده سازی رابط کاربری تا جایی پیش رفته که حتی برای پخش ویدیو یا مرور فایل های موجود در حافظه نرم افزاری وجود ندارد و لازم است آن را به انتخاب خود دانلود نمایید.

اگر از کاربران رابط کاربری سنس بوده باشید، احتمالاً هضم یکباره ی چنین تغییرات گسترده ای برای شما آسان نباشد، اما خبر خوش اینکه اپلیکیشن Themes هنوز وجود دارد و به لطف آن می توانید رنگها، فونت ها و افکت های صوتی دستگاه را تغییر دهید. سازنده علاوه بر این حالت شخصی سازی جدیدی موسوم به Freestyle را نیز برای دستگاه در نظر گرفته که از طریق آن می توانید آیکون اپلیکیشن ها را به شکل استیکر در آورده و فضایی فانتزی برای سیستم عامل گوگل ایجاد نمایید.

از دیگر بخش های اضافه شده به رابط کاربری اپلیکیشن +Boost است که کاربردهای متنوعی در زمینه ی بهینه سازی عملکرد سیستم عامل برای آن در نظر گرفته شده و با استفاده از آن می توانید فایل های بی مصرف را از حافظه پاک کنید، روی میزان دسترسی اپلیکیشن ها به بخش های مختلف سیستم نظارت داشته باشید، اپلیکیشن های مورد نظر خود را قفل و با اثر انگشت به آنها دسترسی داشته باشید یا رزولوشن نمایشگر را برای کاهش مصرف باتری هنگام بازی کردن تا 1080p کاهش دهید.

اگر در گذشته از طرفداران رابط کاربری اچ تی سی بوده اید مدتی طول می کشد تا به طراحی جدید عادت کنید

از دیگر کاربردهای اصلی این اپلیکیشن نیز می توان به امکان خالی کردن حافظه ی رم اشاره کرد، اما نکته ی عجیب اینجاست که +Boost به شکل خودکار نیز همین عمل را در مقاطع زمانی انجام می دهد، عملکردی که با توجه به مدیریت قابل قبول اندروید در این زمینه و قدرت پردازش دستگاه چندان هم لازم به نظر نمی رسد و تاثیر آن نیز چندان هنگام استفاده محسوس نیست، در نتیجه می توانید با خیال راحت حالت موسوم به Auto Boost را غیر فعال نمایید.

علاوه بر این نسخه ی جدید اندروید نیز به ویژگی های تازه مجهز است، از جمله پشتیبانی از حسگر اثر انگشت به شکل مقیم و ویژگی موسوم به Doze که بی حرکت ماندن تلفن هوشمند در بازه های طولانی را تشخیص داده و قابلیت های پر مصرف را به شکل خودکار متوقف می کند تا باتری دستگاه در مواقعی مثل خواب بودن کاربر بیهوده مورد اتلاف قرار نگیرد.

اچ تی سی ضمناً بر خلاف رقبایی مثل سامسونگ و LG ویژگی موسوم به Adoptable  Storage را از اندروید مارشملو کنار نگذاشته و بر همین اساس پرچمدار جدید قادر است با کارت حافظه مشابه حافظه ی داخلی دستگاه رفتار نماید. البته حتی در اینجا هم اپلیکیشن هایی وجود دارند که امکان انتقال آنها به کارت حافظه وجود نداشته باشد اما تعداد چنین مواردی اندک است و استثنا محسوب می گردد.

برخی از ویژگی های قبلی رابط کاربری نیز در اینجا حاضر هستند، از جمله Gesture های حرکتی که به لطف آن می توانید با فرمان های حرکتی عملکردهای دستگاه را کنترل نمایید و با سوایپ ساده نیز می توانید به سادگی به بخش دوربین یا Blinkfeed وارد شوید.

اچ تی سی در مجموع برای کاهش هزینه ی طراحی و انرژی مورد نیاز برای ارائه بروزرسانی ها، دست بردن در سیستم عامل موبایل گوگل را تا جای ممکن کنار گذاشته و نسخه ی جدید رابط کاربری خود را با شباهت های بسیار به اندروید خالص ارائه کرده است، در نتیجه اگر خصوصیات نسخه های پیشین را ترجیح می دادید، مدتی زمان خواهد برد تا به رابط کاربری تازه عادت کنید. البته این رابط کاربری هنوز هم از امکان شخصی سازی زیاد و امکانات متنوع برخوردار است و از همیشه سبک تر شده است، بر همین اساس به اندازه ای روان اجرا می شود که از همان لحظه ی اول محسوس است و کمتر رقیبی از این نظر با آن برابری می کند.

دوربین

اچ تی سی یکی از نخستین شرکت هایی بود که اعلام کرد تلاش برای بالا بردن عدد مگاپیکسل دوربین تنها یک بازی تبلیغاتی است و برای افزایش کیفیت لازم است اندازه ی پیکسل ها بزرگتر شود، حتی به قیمت اینکه تعداد پیکسل ها به به جای ۸ یا ۱۲ میلیون به ۴ میلیون کاهش پیدا کند. اما شرکت تایوانی در پیاده سازی این ایده چندان موفق عمل نکرد و عملکرد دوربین پرچمدارانش گلایه های زیادی بین کاربران ایجاد نمود.

اچ تی سی در نهایت سال گذشته به رویه ی سابق بازگشت و یک سنسور ۲۰ مگاپیکسلی را در One M9 مورد استفاده قرار داد اما حتی این دوربین هم عملکرد مناسبی نداشت و این موضوع در کنار مشکلات دیگر، فروش پرچمدار قبلی را به حدود ۴.۵ میلیون عدد کاهش داد که تقریباً نصف نسل قبلی به حساب می آید.

اکنون اما دیگر رقبا از جمله سامسونگ، گوگل و حتی اپل به افزایش اندازه ی پیکسل ها و کاهش تعداد آنها روی آورده اند و اچ تی سی نیز فرصت را غنیمت شمارده تا بار دیگر ایده ی خود را پیاده سازی نماید. بر همین اساس HTC 10 به یک سنسور ۱۲ اولترا پیکسلی موسوم به Ultrapixel 2 که هرچند اندازه ی پیکسل های آن از نسل قبل همین فناوری از ۲ به ۱.۵۵ میکرون کاهش یافته، اما به لطف گشودگی دریچه دیافراگم اف ۱.۸ قادر است تا ۱۳۶ درصد نور بیشتری جذب نماید و در مجموع می توان خصوصیات آن را مشابه نکسوس های جدید ال جی (بررسی دیجیاتو) و هواوی (بررسی دیجیاتو) به حساب آورد.

سازنده برای هر ۲ دوربین عقب و جلوی دستگاه لرزشگیر اپتیکال در نظر گرفته

دوربین جدید حالا به لطف پیکسل های کمتر، سریع تر عمل می کند اچ تی سی می گوید به درخواست کاربران، نسبت تصویر سنسور آن را به ۴:۳ تغییر داده است. اما مهم ترین مشخصه که این دوربین را از رقبا متمایز کرده است استفاده از لرزشگیر اپتیکال برای هر دو دوربین عقب و جلو است، خصوصیتی که حتی در دوربین عقب رقبایی مثل iPhone 6S هم وجود ندارد و برای نخستین بار در تلفن های هوشمند پیاده سازی شده است.

سازنده ضمناْ اعلام کرده که دوربین جدید با سرعت بسیار بالا آماده ی کار می شود، اما لازم است بدانید که این زمان در حدود ۱.۵ ثانیه است و نمی توان آن را سریع ترین در بازار به حساب آورد. علاوه بر این امکان فعال کردن دوربین با ۲ بار سوایپ از بالای نمایشگر وجود دارد که حتی در حالت خاموش بودن صفحه نمایش نیز عمل می کند.

اما گذشته از آمار و ارقام و مشخصات سخت افزاری، بیایید بررسی کیفیت تصویر برداری را با پرداختن به نکات مثبت آغاز کنیم. پیش از هر چیز باید بگوییم که رابط کاربری دوربین اچ تی سی از طراحی مناسبی برخوردار است و از عکاسی با فرمت RAW و امکان ایجاد تغییرات در تنظیمات به شکل دستی پشتیبانی می کند، آن هم در محیطی ساده که با متن و گزینه های متعدد بیش از حد شلوغ نشده است.

عملکرد دوربین در شرایط نوری مناسب کاملاْ سریع، دقیق و شایسته ی یک پرچمدار است. رنگها پویا و طبیعی ثبت می شوند و پردازش های ثانویه به خوبی انجام می گیرند، بدون اینکه جلوه ای مصنوعی در عکس ها ایجاد شود. البته باید اشاره کنیم که برخی اوقات بسته به شرایط محیط، دوربین رنگها را متمایل به سمت سردی ثبت می کند.

البته باید در نظر داشت که شرایط نوری مناسب همه ی پرچمداران عملکرد قابل قبولی دارند و این محیط های کم نور هستند که عیار دوربین را محک خواهند زد، یعنی درست همان شرایطی که فناوری اولترا پیکسل با اینهمه جنجال برای آن توسعه یافته است. HTC 10 به لطف گشادگی دریچه دیافراگم اف ۱.۸ و پیکسل های بزرگ سنسور قادر است تصاویر را در نور کم با رنگهای طبیعی، روشنایی کافی و نویز قابل قبول ثبت کند، اما گاهی عملکرد نور سنجی دستگاه صحیح انجام نمی شود و این موضوع به ثبت بیش از تاریک یا بیش از حد روشن برخی بخش های عکس منجر خواهد شد، خصوصاً در مواقعی که یک منبع پر نور در کنار سایه های تاریک در تصویر وجود داشته باشد.

فعال کردن حالت اچ دی آر البته تا حدی قادر است مشکل نور سنجی نامناسب را رفع کرده و ضمن بهبود کنتراست، عمق بیشتری به عکس ها ببخشد. اما نکته ی عجیب اینکه این حالت به شکل پیش فرض غیر فعال است، در نتیجه توصیه می کنیم آن را به شکل دستی روی Auto قرار دهید.

اچ تی سی برای عکاسی با دوربین جلو هم اهمیت زیادی قائل شده و بر همین اساس حتی زیبایی نمای روبروی دستگاه را به یک لنز بزرگ اختصاص داده است، اما لنز بزرگ تنها نوک کوه یخ است و در زیر آن یک سنسور مجهز به ۵ اولتراپیکسل و حتی لرزشگیر اپتیکال قرار دارد که نمونه ای استثنایی در بازار تلفن های هوشمند به شمار می رود. چنین خصوصیاتی در کنار امکان استفاده از نور نمایشگر به جای فلش موجب شده این تلفن هوشمند قادر باشد سلفی هایی با کیفیت بسیار مناسب ثبت کرده و از عملکرد کاملاً قابل قبولی در این زمینه برخوردار باشد.

پرچمدار جدید اچ تی سی ضمناْ ویدیو ها را با رزولوشن های 720p، 1080p و 4K و نرخ ۳۰ فریم در هر ثانیه ثبت می کند. هرچند به لطف لرزشگیر دیجیتال ویدیوهای HTC 10 از کیفیت مناسبی برخوردار هستند، اما لازم است اشاره کنیم که کیفیت آنها به پرچمدارانی که با نرخ ۶۰ فریم در ثانیه فیلمبرداری می کنند نمی رسد.

در مجموع باید بگوییم هرچند HTC 10 به بهترین دوربینی مجهز است که این شرکت تاکنون توسعه داده، اما تجربه کاربری دوربین کاملاً پایدار و یکنواخت نیست که بتوان آن را با قطعیت در کنار بهترین های بازار قرار داد، خصوصاً با توجه به قیمت ۷۰۰ دلاری که باید برای خرید این محصول بپردازید و تهیه ی محصولات جا افتاده و قابل اطمینان تر نیز با همین رقم امکان پذیر است. برای نمونه دوربین پرچمدار جدید سامسونگ (بررسی دیجیاتو) را در نظر داشته باشید که رنگها را با پویایی مناسب تری ثبت می کند و جزئیات بخش های تاریک تصویر در عکس های آن نمایان تر خواهد بود.

در پایان از شما دعوت می کنیم گالری نمونه عکس های ثبت شده بادوربین HTC 10 را مشاهده نمایید.

سخت افزار

اچ تی سی در ادامه ی سنتی چند ساله، آخرین نسل از چیپست کوالکام را در پرچمدار تازه مورد استفاده قرار داده است. HTC 10 بر همین اساس به اسنپدراگون 820 در کنار 4 گیگابایت حافظه رم و پردازشگر گرافیکی Adreno 530 مجهز است که این تلفن هوشمند را در زمره ی قوی ترین های بازار قرار داده و هرگونه نگرانی در زمینه ی توان پردازشی دستگاه را رفع می نماید.

همین موضوع در کنار افزایش 50 درصدی سرعت پاسخگویی عملکرد تاچ و سبک تر شدن رابط کاربری موجب شده پرچمدار تازه یکی از روان ترین عملکردها را ارائه کرده و این موضوع از همان اولین لحظه برای کاربر محسوس باشد. البته باید توجه داشته باشید که هنگام پردازش های سنگین، بدنه ی دستگاه به دلیل فلزی بودن بیش از آنچه انتظار دارید گم خواهد شد، اما به نظر نمی رسد این خصوصیت مشکلاتی مشابه اسنپدراگون 810 ایجاد نماید.

علاوه بر این سازنده 64 گیگابایت حافظه داخلی برای پرچمدار جدید در نظر گرفته که حدود 9 گیگابایت از آن در اختیار نرم افزار دستگاه قرار دارد و در صورت تمایل می توانید تا 2 ترابایت دیگر با استفاده از کارت حافظه به آن اضافه نمایید.

حسگر اثر انگشت

اچ تی سی در محصول تازه اسپیکرهای بوم ساند را از بالا و پایین نمایشگر حذف و بخش پایین را برای حسگر اثر انگشت بیضی شکل دستگاه در نظر گرفته که البته همین موضوع نمای روبروی HTC 10 را تا حد زیادی به پرچمداران سامسونگ شبیه کرده است. این حسگر به سادگی از نظر عملکرد نیز در کنار پرچمداران کره ای و دیگر رقبای صاحب نام در این زمینه (از جمله آیفون) قرار می گیرد و می توان آن را یکی از سریع و دقیق ترین های بازار به حساب آورد.

حسگر لمسی اچ تی سی ضمناً فاقد هرگونه دکمه ی مکانیکی است و حتی در حالت خاموش بودن نمایشگر نیز عمل می کند، بر همین اساس نیازی به روشن کردن نمایشگر یا فشار دادن دکمه ی Home وجود ندارد و قفل دستگاه در کسری از ثانیه پس از لمس حسگر باز خواهد شد.

علاوه بر این لازم است اشاره کنیم که با استفاده از اپلیکیشن +Boost موجود در رابط کاربری، امکان قفل کردن نرم افزارها، فایل ها و عکس های موجود روی حافظه ی دستگاه و باز کردن آنها با استفاده از حسگر اثر انگشت برای پرچمدار جدید این شرکت در نظر گرفته شده است.

امکانات ارتباطی

پرچمدار جدید اچ تی سی از یک سیم کارت نانو و مجموعه ای از امکانات مرسوم در این بخش پشتیبانی می کند که از جمله ی آنها می توان به وای-فای 5 گیگاهرتزی، بلوتوث 4.2 و NFC اشاره کرد. سازنده ضمناً درگاه Type-C را به عنوان تازه ترین نسخه از استاندارد USB برای HTC 10 در نظر گرفته که البته موجب می شود لوازم جانبی شما از جمله کابل های OTG با این تلفن هوشمند قابل استفاده نباشند، اما این محصول در عوض از کارت های حافظه تا 2 ترابایت پشتیبانی می کند که این موضوع در کنار حافظه داخلی 64 گیگابایتی، پرچمدار تازه را به یکی از بهترین ها در این زمینه تبدیل خواهد کرد.

پیش از به پایان بردن این بخش لازم است اشاره کنیم که اچ تی سی هم اعلام کرده فرستنده مادون قرمز در تلفن های هوشمند دیگر چندان طرفدار ندارد و با حذف این قطعه به سازندگانی پیوسته که هر روز تعدادشان بیشتر شده و چنین قابلیتی را در خطر انقراض قرار داده است.

باتری

اگر عملکرد پرچمداران پیشین اچ تی سی در زمینه عمر باتری را تجربه کرده باشید، احتمالاً می خواهید بدانید این بار سازنده موفق شده یک محصول مناسب از این نظر ارائه کند یا باز هم خیر. شرکت تایوانی نیز با تاکید بسیار بر کامل بودن HTC 10 از هر جهت، یک باتری با ظرفیت 3000 میلی آمپر ساعت را برای دستگاه در نظر گرفته که حداقل روی کاغذ نسبت به اندازه ی 5.2 اینچی رقم مناسبی به حساب می آید.

این تلفن هوشمند ضمناً از نسل سوم فناوری شارژ سریع پشتیبانی می کند که به لطف شارژ نیمی از ظرفیت باتری تنها در 30 دقیقه انجام خواهد گرفت. این تلفن هوشمند همچنین به درگاه USB Type-C مجهز است که رو به بالا یا پایین بودن جهت کابل هنگام اتصال به آن اهمیتی ندارد، اما در عین حال موجب می شود بسیاری از کابل ها و لوازم جانبی قدیمی شما دیگر با محصول تازه همخوانی نداشته باشند و سازنده بر همین اساس HTC 10 را در مقابل پدیده surge مقاوم ساخته تا در صورت استفاده از تبدیل های ارزان قیمت و بی کیفیت USB، مشکلی برای دستگاه ایجاد نشود.

اما در مورد عمر باتری، باید بگوییم عملکرد دستگاه بسیار متغیر است و ارائه ی تخمین نیز دشوار. برای مثال اتصال 4G گاهی اوقات بیش از حد شارژ باتری را مصرف کرده و ظرف تنها چند ساعت حداقل نیمی از ظرفیت باتری را خالی می کند. در برخی روزها نیز عملکرد HTC 10 از نظر عمر باتری راضی کننده به نظر می رسد، اما در هر حال آنچه تردیدی در موردش وجود ندارد این است که ادعای سازنده در مورد استفاده از دستگاه تا دو روز با هر شارژ حقیقت ندارد و این تلفن هوشمند حتی با وجود ویژگی Doze در اندروید مارشملو، به ملاقات روزانه با پریز برق احتیاج خواهد داشت.

پخش صدا

از زمانی که اچ تی سی فناوری پخش صدای BoomSound را در اسطوره ای به نام One M7 معرفی کرد، کیفیت پخش صدا به یکی از اصلی ترین ویژگی های پرچمداران این شرکت تبدیل و اسپیکرهای غول آسا در بالا و پایین نمایشگر به یکی از شاخصه های آشنا در محصولات سازنده ی تایوانی تبدیل شدند؛ روندی که تا سه نسل ادامه داشت و پرچمداران سری One را اگر نگوییم بهترین، به یکی از بهترین ها در این زمینه مشهور کرده بود.

هرچند فناوری بوم ساند در HTC 10 هم حضور دارد، اما سازنده اسپیکرهای بالا و پایین نمایشگر را کنار گذاشته و به جای آن یک اسپیکر مونو را به دو قسمت تقسیم کرده، به این شکل که بخش توییتر اسپیکر بخش های زیر صدا را در بالای نمایشگر به سمت کاربر ارسال می کند و ساب ووفر برای پخش صداهای بم در پایین بدنه و کنار درگاه USB قرار گرفته است.

شرکت تایوانی این ترکیب جدید و عجیب را BoomSound Hi-Fi edition نامیده و یک آمپلی فایر جداگانه برای هر اسپیکر اختصاص داده تا شفافیت پخش صدا مثل دیگر تلفن های هوشمند مجهز به تک اسپیکر، تحت تاثیر قرار نگیرد.

چیدمان جدید اسپیکرها تعجب برانگیز است

اچ تی سی حتی پا را از این هم فراتر گذاشته و یک مبدل صدای دیجیتال به آنالوگ 24 بیتی همراه با آمپلی فایر هدفون هم در پرچمدار جدید قرار داده که به لطف آن می توانید حتی هدفون های گران قیمت موسوم به Hi-Fi را بدون نیاز به قطعات اضافی به سادگی با این تلفن هوشمند مورد استفاده قرار داده و از بالاترین کیفیت ممکن بهره ببرید، موضوعی که موجب شده HTC 10 مثل برخی محصولات سونی و LG G5 گواهی Hi-Res را از انجمن صدای ژاپن دریافت نماید.

حتی اگر به استفاده از فایل های موسیقی پر حجم و با کیفیت مثل FLAC و WAVE هم علاقه ای نداشته و ترجیح می دهید فرمت های کمپرس شده مثل MP3 را مورد استفاده قرار دهید، دستگاه کیفیت آنها را برای شما به شکل محسوسی افزایش می دهد، هرچند نتیجه نهایی تاحدی مصنوعی و بیس بیش از حد قدرتمند خواهد شد و پسندیدن این موضوع کاملاً به سلیقه شما بستگی دارد.

توجه ویژه به عملکرد پخش صدا در نرم افزار دستگاه هم مشهود است و گزینه ی مربوط به کنترل پخش صدای اسپیکر دستگاه در صفحه ی اول بخش تنظیمات قرار دارد که با استفاده از حالت پخش موسوم به Dolby را بین موسیقی و سینمایی تغییر دهید. البته پس از اتصال هدفون، انتخاب ها به 4 عدد افزایش یافته و علاوه بر این دستگاه امکان شخصی سازی نحوه ی پخش صدای هدفون را در اختیار شما قرار می دهد، به این شکل که با برگزاری یک آزمون شنوایی و دریافت پاسخ های شما، بهترین حالت پخش صدا را بر اساس هدفون و سلیقه شما تنظیم خواهد کرد.

حالا که صحبت از هدفون شد بد نیست بدانید که HTC هدفون های داخل گوشی جدیدی همراه با محصول تازه ارائه می کند که از گوشی های بزرگ سیلیکونی برخوردار هستند و به سادگی درون گوش قرار گرفته و مسیر صدای محیط بیرون را صد خواهند کرد. سازنده ضمناً گوشی های بیشتری را در اندازه ی مختلف برای این هدفون در نظر گرفته که در صورت نیاز و بر اساس فرم گوش خود می توانید آنها را با نمونه ی پیش فرض تعویض نمایید. این هدفون ضمناً به یک دکمه برای کنترل پخش صدا و میکروفون برای پاسخ دادن به تماس ها نیز مجهز شده است.

در مورد کیفیت صدای این هدفون نیز باید اشاره کنیم که هرچند فرکانس های بالا می توانستند وضوح بیشتری داشته باشند، اما عملکرد هدفون در زمینه ی وضوح و شفافیت صدا در مجموع بسیار قابل قبول است. مهمترین خصوصیت هدفون را البته می توان بلندی و فراگیری صدا به حساب آورد، خصوصیتی که در کنار ایزوله کردن گوش از صداهای بیرون موجب شده این هدفون به خوبی قادر باشد با جلوه ای فراگیر صدا را پخش و احساس قرار داشتن در یک سالن موسیقی را به کاربر القا نماید، آن هم بدون اینکه بلند کردن صدا به افزایش قابل توجه نویز منجر گردد.

سازنده عملکرد مناسب پخش صدا را با هدفون با کیفیت تکمیل کرده است

البته توجه داشته باشید که در صورت فعال کردن حالت HTC Boomsound with Dolby Audio برای بهبود کیفیت این هدفون، صدا با جلوه ای مصنوعی و با بیس اغراق شده پخش خواهد شد که البته در صورت عدم تمایل می توانید آن را با استفاده از آزمون صوتی تا حدی بر اساس سلیقه خود شخصی سازی نمایید یا این حالت را با مراجعه به بخش تنظیمات غیر فعال کنید.

در مجموع تردیدی وجود ندارد که پرچمدار اچ تی سی هنوز هم از نظر پخش صدا در زمره ی بهترین های بازار قرار گرفته و به لطف اضافه شدن مبدل 24 بیتی، آمپلی فایر هدفون و هدفون های جدید، عملکرد آن حتی از محصولات قبل هم در این زمینه مناسب تر است، اما باید توجه داشته باشید که در نهایت تصمیم به جدا کردن بخش های توییتر و ساب ووفر اسپیکر و تعبیه کردن آنها در بخش های مختلف بدنه بیش از آنکه جلوه ای فراگیر به پخش صدا بخشیده باشد، موجب می شود تجربه کاربری دستگاه در این زمینه تحت تاثیر قرار گرفته و برخی از اوقات HTC 10 قادر نباشد آنطور که باید صدا را به گوش کاربر برساند.

ویژگی های اصلی هدفون HTC 10:

• درایور های بزرگ 13 میلی متری برای بیس و تریبل قوی و عمیق تر
• پاسخ فرکانسی دو برابر از 10 تا 40 کیلوهرتز
• دیافراگم PEEK ساخته شده از مواد صنایع هوا فضا به قطر تنها 8 میکرون برای افزایش قدرت صدا
• امپدانس 35 اهم روی 1 کیلوهرتز
• حساسیت 106 دسیبل بر میلی وات
• نوع سیم: OFC نوع Y
• طراحی ارگونومیک و گوشی های سیلیکونی قابل تعویض در اندازه های مختلف
• دریافت گواهی Hi-Res از انجمن صدای ژاپن

جمع بندی

سازنده پس از بارها تلاش ناموفق برای راضی کردن کاربران، این بار تلاش کرده هرچه که طرفدارانش از پرچمدار اچ تی سی می خواهند را به شکل مناسبی در محصول تازه فراهم آورد، از جمله فناوری پیشرفته برای پخش صدای با کیفیت، قدرت پردازش مناسب، کیفیت بالای دوربین و عمر مناسب برای باتری.

هرچند سازنده در رفع برخی ایرادهای قبلی موفق عمل کرده، اما شرایط آنقدر نابسامان بوده که با این وجود هنوز هم برخی بخش های پرچمدار جدید از جمله دوربین، عملکرد کاملاً پایداری ندارد و به نظر می رسد هنوز هم بروزرسانی های نرم افزاری و سخت افزاری برای رسیدن به بهترین نتیجه مورد نیاز باشد.

از طرف دیگر اچ تی سی بخش های عمده زبان طراحی خود را دستخوش تغییر کرده تا نشان دهد One M7 استثنا نبوده و هنوز هم می تواند محصولی زیبا و چشم نواز تولید نماید. اما برای این منظور یک طراحی مینیمال و بسیار ساده مورد استفاده قرار گرفته تا سلیقه های بیشتری تحت پوشش HTC 10 قرار گرفته و جای کمتری برای انتقاد باقی باشد.

همین خصوصیت البته پرچمدار جدید اچ تی سی را به محصولی تبدیل کرده که تصور آن در دستان یک کاربر حوزه ی کسب و کار ساده تر باشد تا جوانانی که زمانی قلب آنها با طراحی محصولات پیشین تسخیر شده بود.

شاید اچ تی سی این تصمیم را آگاهانه گرفته و می خواهد با روی آوردن به مشتریان تجاری و حوزه ی کسب و کار، از ادامه ی روند کاهش فروش محصولات جلوگیری کرده و اگر نمی تواند طرفداران پیشین را راضی کند، حداقل این بخش از بازار را در روندی مشابه بلک بری و مایکروسافت در اختیار داشته باشد.

در نهایت، تردیدی وجود ندارد که این تلفن هوشمند یکی از بهترین ساخته های شرکت تایوانی به حساب می آید و پیشرفت های سازنده در آن قابل کتمان نیست، اما این برچسب قیمت 700 دلاری است که تصمیم گیری را دشوار کرده و رقبای قدرتمندی را در مقابل HTC 10 قرار می دهد، چرا که با این رقم یا اندکی بالاتر از آن، آزادی عمل زیادی در اختیارتان قرار داده و تقریباً هیچ تلفن هوشمندی از دسترس شما دور نخواهد بود.

در نتیجه توصیه می کنیم پیش از خرید تمرکز خود را بیش از هرچیز روی ظاهر و امکانات اختصاصی این تلفن هوشمند از جمله فناوری پیشرفته برای پخش صدا قرار داده و بر اساس آن تصمیم بگیرید که تهیه ی HTC 10 برای شما مقرون به صرفه است یا ترجیح می دهید برای رفع ایرادات باقی مانده و اضافه شدن قابلیت های جذاب تر، در انتظار نسل های احتمالی بعدی بمانید.

سوالی که کاربران پس از عرضه ی محصول به بازار آن را پاسخ داده و مشخص خواهند کرد که آیا پرچمدار تازه می تواند طرفداران پیشین را قانع کرده، یا حداقل با جلب نظر مشتریان بخش تجاری، شرکت تایوانی را مثل بلک بری به دوران اوج برساند؟ یا قرار است وضعیت فعلی شرکت کانادایی را رقم زده و با قطع امید کاربران از تلاش های نافرجام، HTC 10 را به آخرین میخ بر تابوت سازنده تبدیل نماید.

نکات مثبت

• سرعت پاسخگویی رابط کاربری
• کیفیت پخش صدا و هدفون
• کیفیت نمایشگر
• عملکرد حسگر اثر انگشت

نکات منفی

• عملکرد دوربین در مقایسه با رقبای هم قیمت
• عمر باتری در مقایسه با رقبا
• نحوه قرار گیری اسپیکرها
• قیمت