چرا بازیسازها عاشق قابلیت HDR پلی استیشن 4 پرو هستند؟

ابرهای پر حجم تر، درختان و جنگل های سرسبزتر، رنگ های زنده تر و تصویری به مراتب زیباتر از قبل.

کدام گیمری است که همه این ها را نخواهد؟ منتهای مراتب، قیمت تمام شده سرگرمی این روزها کمی بالاتر از حد طبیعی است. پلی استیشن 4 پرو، تا چند روز دیگر در بازار جهانی عرضه خواهد شد و برای بهره بردن از نهایت قدرت آن، لازم است یک تلویزیون 4K HDR داشته باشید؛ نمایشگری که چندان ارزان قیمت نیست.

شوهی یوشیدا، مسئول کل بخش سرگرمی های سونی، در کنار غرفه ناتی داگ، خالق سری بازی های آنچارتد و The Last of Us ایستاده بود و مشتاقانه به سخنرانی پر هیجان کریستین گیرلینگ، برنامه نویس ارشد ناتی داگ گوش می داد. گیرلینگ مدام به سمت تلویزیون می رفت و با انگشت اشاره، ابرها را نشانه می گرفت و دوباره به سمت یوشیدا می آمد تا در هیاهوی سالن، بتواند اشتیاق خود را به رئیس بزرگ نشان دهد.

ژورنالیست ها، مدیران و بازی سازهای زیادی در آن لحظه حاضر بودند و گفتگوی میان آن ها دقیقا نمی گذاشت تا صدای گیرلینگ به گوش برسد اما یوشیدا به نظر، شگفت زده می آمد.

زیر آن آسمان آبی که تکه های ابر برجسته ای آن را مزین کرده بودند، نیتن دریک خسته و حوصله سر رفته ایستاده بود و مرتبا تکان می خورد و منتظر حرکت بود. راستش را بخواهید، نیتن از صحبت در مورد اینکه ابرها چقدر زیبا هستند خسته شده بود و می خواست کمی جست و خیز کرده و حساب دشمنانش را برسد.

یوشیدا شگفت زده و شادمان از کنار غرفه گذشت تا بازی های دیگر را هم ببیند. حالا نوبت ژورنالیست ها بود تا مخاطب سخنرانی جذاب گیرلینگ در مورد ابرهای آنچارتد 4 باشند.

دامنه دینامیک بالا یا HDR

بله، پلی استیشن 4 پرو از رزولوشن 4K، قدرت گرافیکی چهار برابر بیشتر و واحد پردازش مرکزی بهینه نسبت به پلی استیشن 4 معمولی بهره می برد اما آنچه که تک تک بازی سازها را در نمایش های اولیه کنسول شگفت زده کرد هیچ یک از این دو نبود.

با هر بازی سازی که صحبت کنید به شما می گوید آن ها بالاخره قادر هستند تا به بازی شان رنگی را ببخشند که همیشه در دسترس بوده اما قابل استفاده نه. حالا رنگ ها می توانند مفهوم پیدا کنند و بارقه های آتش و تابش تیز نور شکلی زیباتر به خود بگیرند.

رنگ دامنه دینامیک بالا، که هم روی پلی استیشن 4 پرو و هم پلی استیشن 4 پشتیبانی می شود، تنها در صورتی خود را نشان می دهد که یک تلویزیون با مشخصات سخت افزاری کافی را داشته باشید. تلویزیونی که از این دامنه پشتیبانی کند، قادر است تا گستره وسیع تری از کنتراست را نمایش دهد. بنابراین، سفیدها سفیدتر و سیاه ها سیاه تر از هر زمان دیگری دیده می شوند.

از همه مهم تر، بازی های، فیلم های سینمایی و برنامه های تلویزیونی را با رنگ هایی به مراتب واقعی تر و زنده تر از آنچه اکنون هست خواهید دید. همه رنگ ها واقعی تر شده و بیان اصیل تری دارند.

همین که سفیدها سفیدتر می شوند، سبب شده که ابرها هم صرفا یک تکه رنگ بی جان نباشند.

پس از صحبتی طولانی با گیرلینگ در مورد اینکه چرا پلی استیشن 4 پرو، نرخ فریم بالاتری نسبت به پلی استیشن 4 معمولی در بازی های آنلاین نشان نمی دهد، از وی پرسیده شد که HDR یا 4K؟ کدام مسئله اهمیت بیشتری دارد؟ بدون تامل پاسخ داد: «از نظر من قطعا HDR.»

گیرلینگ می گوید: «وقتی برای مدتی به آن نگاه کنید، در ذهن شما، دیگر تصاویر به نظر کمرنگ می آیند. وقتی به ابرها نگاه می کنیم، زمانی که خورشید به آن ها می تابد، شاهد درخشش واقعی شان هستیم. منتها چون تلویزیون ها نمی توانند این روشنایی را نشان دهند، همه چیز از دست می رود، مگر آنکه HDR باشند.»

«به این ابرها نگاه کنید مثلا» و او به تکه ابری که بالای سر نیتن قرار دارد اشاره می کند.

HDR همینجاست

همه توسعه دهنده ها می گویند که اضافه کردن قابلیت HDR به بازی های شان فوق العاده ساده است و تاثیر بسیار ناچیزی در روند توسعه دارد. این یعنی اکثر بازی ها حالا به راحتی قابلیت HDR را می توانند داشته باشند.

رزولوشن شاید، اما HDR نیازمند تغییر فراوانی نیست. به همین سبب است بازیسازها بیشتر از اینکه برای رزولوشن 4K مشتاق باشند (با تمام فشارهایی که به سخت افزار وارد می سازد)، می خواهند از HDR بدون دردسر بهره بگیرند.