بررسی بازی Super Mario Run؛ خوب، بد، زشت
قبلا هم به این مسئله اشاره نموده ایم؛ سیاست نینتندو برای عرضه عناوین بزرگش روی تلفن های هوشمند واقعا هوشمندانه است. چون آن ها با این تصمیم، یکی از بزرگترین «تهدیدات» پیش رو خود را ...
قبلا هم به این مسئله اشاره نموده ایم؛ سیاست نینتندو برای عرضه عناوین بزرگش روی تلفن های هوشمند واقعا هوشمندانه است. چون آن ها با این تصمیم، یکی از بزرگترین «تهدیدات» پیش رو خود را به «فرصت» تغییر داده اند. حرف های ایواتا پیش از مرگش را فراموش کرده اید؟ او اذعان داشت که اسمارت فون ها توانسته اند فروش کنسول ها را کاهش دهند. کافیست یک مقایسه کوچک بین پلتفرم های هندهلد کنونی و گذشته داشته باشید تا به این پیشبینی پی ببرید.
نمی گوییم فروش ضعیف دیوایس های دستی نسبت به سال های پیش تنها به تلفن های هوشمند مرتبط است. اما مطمئنا اسمارت فون ها از مهمترین محرک هایش هستند. حالا برای چه با این اوصاف حرکت نینتندو را هوشمندانه نامیده ایم؟ می خواهیم بگوییم که آن ها تجارت کنسول ها را رها نموده و تنها به صنعت سودآور ساخت اپلیکیشن روی بیاورند؟ نه. ژاپنی ها سعی می کنند با این سیاست به دو هدف مهم دست یابند.
یکی از این اهداف که درآمدزایی بوده و تکلیفش معلوم است. ولی مسئله دوم که به اعتقاد ما خیلی هم اهمیت خواهد داشت را می توانیم گسترش تجربه کنندگان عناوین آن ها بنامیم. بنابراین این کمپانی می تواند با اپلیکیشن های اسمارت فون ها، استقبال مردم از بازی های مشابه روی پلتفرم های ژاپنی ها را افزایش داده و به دنبالش شاهد رشد فروش دیوایس های نینتندو باشیم.
پوکمون گو که به این اهداف دست یافت. آیا Super Mario Run هم قابلیتش را خواهد داشت؟ خیلی دوست داریم با اطمینان بگوییم «بله» اما این گونه نیست. ساخته ژاپنی ها عنوانی خوب است که متاسفانه فدای تصمیم های بد آن ها شد. بیایید پیش از پرداخت به این مسئله، نگاهی به بخش های گوناگون Super Mario Run بیاندازیم که مطمئنیم پرسش خیلی از بازیکن ها خواهد بود.
نینتندو برای Super Mario Run سه حالت گیم پلی مختلف گذاشته که مهم ترینش World Tour است. اینجا به انجام 24 مرحله طی شش دنیا پرداخته و همانند همیشه باید پرنسس را نجات دهید. همان ثانیه های ابتدایی برای تجربه این اپلیکیشن کافیست تا احساس کنید با ماریوهای همیشگی رو به رو هستید. یعنی شاید ژاپنی ها برای نخستین دفعه این شخصیت دوست داشتنی را به اسمارت فون ها فرستاده اند.
ولی با مکانیزم ها و طراحی استثنایی منطقه ها، Super Mario Run خاطرات خوب ماریوهای قدیمی را برای بازیکن ها تداعی می کند؛ ژاپنی ها نه به واسطه تغییرات اضافی، بلکه با حفظ شالوده المان های پایه ای عناوین پیشین و همگام سازی آن ها با اسمارت فون ها یکی از بهترین ماجراجویی های ماریو را از دیدگاه گیم پلی رقم زده اند. نهایت توانایی های نینتندو را هم می توانیم به ترکیب عجیب چگونگی حرکت کاراکترها و مرحله ها بزنیم.
Super Mario Run اپلیکیشنی Auto-Running بوده و پروتاگونیست داستانش خودش حرکت می کند. بنابراین تنها باید روی اسمارت فون کلیک نمایید و بپرید. طبیعتا طی نگاه اولیه، محدودیت ها هستند که به چشم می آیند ولی توسعه دهنده با روش هایی توانسته این نقاط ضعف را بپوشاند. جدا از مرحله هایی متفاوت با هم و گستردگی آن ها، آبجکت های محیط به گونه ای اند تا شما لحظه به لحظه یک واکنش دهید.
گاهی اوقات بپرید، روی دیوارها بروید یا شاید دشمنان را از پیش رو بردارید. این که نینتندو با وجود سادگی مکانیزم های حرکت شخصیت اصلی و فراگیری اش بین اپلیکیشن های کنونی، توانسته تازگی عنوانش را تا پایان نگه داشته و حتی پس از اتمام مرحله ها بازیکن ها را ترغیب به انجام آن ها نماید واقعا جالب است. اما متاسفانه این احساس فقط چندین ساعت دوام می آورد.
لحظه ای که تمام منطقه ها را پیش رو می گذارید. اتفاقا بزرگترین نقطه ضعف Super Mario Run همینجا خودش را نشان می دهد. حتی با نادیده گرفتن قیمت زیاد این اپلیکیشن، تعداد مرحله ها خیلی کم بوده و نهایت با دو ساعت آن ها را به اتمام می رسانید. شاید توسعه دهنده با استفاده از ایده سکه ها یا شخصیت های مختلف سعی کرده باشد بازیکن ها را ترغیب به انجام Super Mario Run، پس از اتمامش نماید.
اما این المان ها هم به هیچوجه پاسخگو مشکلات ساخته نینتندو نیستند. Super Mario Run عنوانی است که محتوایش اصلا با قیمتش همگام نبوده و تنها باید ببینیم ژاپنی ها کی منطقه هایی به اپلیکیشن خود می افزایند. جدا از این، دوست داشتیم که شاهد مرحله های سخت هم باشیم. اشتباه نکنید، همانگونه که گفتیم به واسطه محیط های مختلف مطمئنا از سادگی مکانیزم ها خسته نمی شوید.
ولی برای کسانی که خواهان تجربه ای سخت از دنیای ماریو هستند، نینتندو می توانست چالش های Super Mario Run را برای کسب سکه ها نگذاشته و آن ها را بین مرحله ها ببینیم. متاسفانه باس ها هم همین وضعیت را داشته و خیلی وقت مخاطب را نمی گیرند. نکته عجیب اینجاست که ژاپنی ها همانند عناوین مشابه، هیچگونه «مرحله بینهایتی» به این اپلیکیشن اضافه نکرده اند تا بازیکن ها بتوانند آنجا توانایی های خود را نشان دهند.
از بخش World Tour که فاصله بگیریم به Toad Rally می رسیم؛ جایی که مطمئنا مهمترین محرک شما برای ادامه تجربه Super Mario Run خواهد بود. شما با Toad Rally به رقابت بقیه می روید. البته نه با خود آن ها، شخصیت رو به رویی، روح بازیکن هایی هستند که قبلا همان مرحله را رفته اند و شما با او مسابقه می دهید. اینجا کسی که بیشترین سکه را پیش از اتمام ثانیه ها به دست بیاورد، پیروز خواهد شد.
طبیعتا دوست داشتیم تا شاهد یک رقابت ریل تایم باشیم اما همین هم به خودی خود جذاب بوده و بازیکن ها می توانند سرگرم شوند. اما پس از Toad Rally این Kingdom Builder است که خودنمایی می کند. با این قسمت همانگونه که اسمش نشان می دهد، بایدMushroom Kingdom [منطقه ای تخیلی از دنیای ماریو که معمولا ماجراجویی او آنجا هستند] را با استفاده از آیتم هایی که به دست می آورید ساخته یا تغییراتی رویش ایجاد می نمایید.
جدا از ساختمان های متفاوت، برای این که از بقیه شخصیت ها استفاده کنید بهم اید به اینجا بیایید. فقط اضافه نماییم قابلیت کاراکترها متفاوت بوده و آزادسازی آن ها مشابه نیست. حرف های خود را اینگونه به پایان برسانیم که نینتندو یکی از بهترین های ماجراجویی های ماریو را به بازیکن ها هدیه داده است. اما متاسفانه مشکلات گوناگون این اپلیکیشن همانند محتوای خیلی کم نسبت به قیمت یا اتصال دائمی به اینترنت موجب شده تا نتوانید لذت کافی را ببرید.
دیدگاهها و نظرات خود را بنویسید
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
امیدوارم یه زلدای محشر واسه گوشی بسازه.