اولین دستاورد بزرگ کاوشگر Juno ناسا: مشتری با آنچه تصور می شد بسیار تفاوت دارد

تابستان سال گذشته، کاوشگر Juno ناسا وارد مدار سیاره عظیم مشتری شد. این کاوشگر هر 53 روز یک بار به دور این سیاره گازی می چرخد و اطلاعات را جمع آوری می کند. این هفته، دانشمندان موفق شدند تا اطلاعات به دست آمده در مورد مشتری را پس از ماه ها تلاش و تحقیق در پژوهشی جامع منتشر کنند.

مشتری توفان های پیچیده و عظیم و میدان مغناطیسی ناصافی دارد. اسکات بولتون، یکی از محققین آمریکایی می گوید با توجه به اطلاعات به دست آمده، باید کمی به عقب بازگردیم و فکر کنیم و یک سیاره مشتری کاملا تازه ای را تعریف کنیم: «اتفاقات بسیاری در حال رخ دادن است که ما اصلا فکرش را هم نمی کردیم.»

دستگاه تصویربرداری کاوشگر Juno تصویری منتشر کرده که نشان می دهد قطبین سیاره مشتری درگیر یک سری توفان های عظیم است که وسعت گردبادهای آن به اندازه کره زمین هستند. این سامانه های گردشی متشکل از توفان های خوشه ای بسیار متراکم هستند که یکدیگر را می سایند.

بولتون می گوید که ما نمی دانیم توفان ها چطور شکل می گیرند، ثبات خود را از کجا به دست می آورند و چرا قطب شمال و جنوب شبیه به هم نیستند. پرسش اینجا است که آیا شاید یک سیستم داینامیک هستیم یا صرفا در یک بازه زمانی این اتفاق رخ داده و شاید سال آینده دیگر هیچ خبری از آن نباشد. شاید این توفان ها موقتی هستند و شاید هم همیشه وجود دارند.

نکته دیگری که دانشمندان را بسیار متعجب کرده، قدرت میدان مغناطیسی سیاره مشتری است. پیش از اینکه جونو به فضا پرتاب شود، همه دانشمندان به این موضوع واقف بودند که سیاره مشتری قوی ترین میدان مغناطیسی را در بین همه سیاره های منظومه شمسی دارد.

اندازه گیری های صورت گرفته توسط مغناطیس سنج جونو نشان می دهد که میدان موجود در مشتری از آنچه که تصور می شد هم قوی تر بوده و در حدود 7.766 گاوس است. گاوس معیار اندازه گیری مغناطیس به شما می رود و رقمی که اکنون اعلام شده، 10 برابر قوی تر از چیزی است که در زمین یافت می شود.

جک کانرنی از پژوهشگران وابسته به ناسا می گوید: «ما در حال حاضر می بینیم که میدان مغناطیسی مشتری صاف نیست: در برخی مناطق قوی و در دیگر مناطق ضعیف است. این توزیع نابرابر نشان می دهد که میدان احتمالا توسط کنش های حرکتی در سطح سیاره، بالاتر از لایه هیدروژن فلزی پدید می آید. هر دور که می زنیم بهتر می توانیم پرده از این راز برداریم.»

جونو اغلب زمان خود را خارج از محدوده سیاره مشتری سپری می کند تا از تشعشعات مخرب در امان باشد. هر 53 روز یک بار اما این کاوشگر به سطح سیاره نزدیک شده و طی دو ساعتی که فاصله بین دو قطب را می پیماید، تا می تواند اطلاعات جمع می کند.

در جریان گذر بعدی از سیاره مشتری، جونو به سراغ لکه قرمز رنگ بزرگی می رود که همه ما آن را در تصاویر دیده ایم و مشتری را با آن می شناسیم. شاید تا 2-3 ماه دیگر پرده از راز این لکه بزرگ نیز برداشته شود و بالاخره بدانیم که در آن ناحیه چه می گذرد و چرا به این شکل در آمده است.