خط و نشان کشیدن شرکت‌های حمل و نقل جاده‌ای برای استارتاپ‌های لجستیک داخلی

اعتراض های بازار سنتی در واکنش به فعالیت استارتاپ‌ها همچنان ادامه دارد و شاهد حملات تندی نسبت به صاحبان کسب‌وکار از سوی این قشر هستیم. حوزه حمل و نقل یا همان لجستیک به عنوان یکی از مهمترین بخش‌های صنعت کشور به‌تازگی بازیگران استارتاپی پیدا کرده که قصد تحول در آن را دارند اما مانند سایر کسب‌وکارهای نوپا، در معرض واکنشات تند بخش سنتی قرار گرفته‌اند. بعد از اعلام خبر کتک زدن برخی از کارکنان این مجموعه‌ها حالا خبر از تهدید و عدم همکاری شهر اصفهان با آنها خبرساز شده است.
انجمن صنفی کارفرمایی شرکت‌های حمل و نقل کالای اصفهان طی یک دستورالعمل به روسای انجمن های صنفی شهرهای اصفهان، اردستان، خمینی شهر، دولت آباد، درچه، زرین‌شهر، شاهین شهر، شرق اصفهان، شهررضا، فلاورجان، گلپایگان، کاشان، مبارکه، نجف‌آیاد و فرآورده‌های نفتی ابلاغ کرده است که از هرگونه همکاری با استارتاپ‌های حمل و نقلی خودداری کنند.

در این دستورالعمل که به امضای «عبدالرسول باقری»، رییس کانون حمل و نقل استان اصفهان رسیده تاکید شده است:« این تصمیم به دلیل خدشه وارد کردن فعالیت این استارتاپ‌ها به منافع شرکت‌های حمل و نقل موجود ومنافع صنفی اتخاذ شده است.»

«کیوان جعفری فشارکی»، مدیرعامل استارتاپ ترابرنت که در زمینه لجستیک فعالیت می‌کند، با اشاره به اینکه از شروع فعالیت خود همواره مورد تهدید و حتی خشونت واسطه ها و دلالان پایانه های حمل و نقل بوده‌اند از درگیری و تحصن برخی دلالان برای ممانعت از فعالیت‌های ترابرنت در پایانه حمل بار اصفهان خبر می‌دهد:

«در مدت کوتاه فعالیت ما در اصفهان، همکاران ما را در پایانه‌ها کتک می‌زنند و اجازه نمی‌دهند تا رانندگان کامیون به این سامانه بپیوندند. استارتاپ ها سعی دارند به بهترین شکل یک معادله برنده، برنده، برنده ایجاد کنند. بسیاری از کاربران استارتاپ‌ها امروزه شرکت‌های حمل و نقل هستند که برای صاحبان بار کامیون مناسب را از طریق اپلیکیشن ترابرنت انتخاب می‌کنند.»

به گفته وی اصفهان دومین استان بزرگ ایران از نظر تعداد رانندگان کامیون و حجم جابجایی کالاست. اما «حامد تاج‌الدین»، مدیرعامل اوبار که یکی دیگر از استارتاپ‌های فعال در این حوزه است علت این امر را چیز دیگری بیان می‌کند:

«علت اصلی این درگیری‌ها که کمابیش در همه شهرها به ویژه شهرهای که مبدا بارگیری هستند، ایجاد شده، بیشتر به خاطر عدم شفافیت قیمت‌ها در بازار فعلی و دخالت دلال ها در پروسه بارگیری است، این عدم شفافیت برای خیلی ها مثل واسطه‌ها منفعت بسیاری دارد و به همین دلیل راضی نیستند تا سیستم‌های آنلاین سایه این ابهام پرسود را از سر بازار حمل بار کم کند. اوبار با استفاده از الگوریتم های هوش مصنوعی برای اولین بار سیستم قیمت دهی را وارد حوزه حمل بار کرده است که می تواند بخش زیادی از مشکلات ناشی از عدم شفافیت و منصفانه نبودن کرایه ها را حل کند.و و همین باعث ناراحتی خیلی از دلال هاست.»

تاج‌الدین معتقد است که سیستم آنلاین تنها هدفش مزیت قیمت رقابتی نیست و امکانات دیگری مثل کاهش سفر خالی برای کامیون‌ها و البته ایجاد سیستم مانیتورینک بار به شکل آنلاین را برای صاحبان بار فراهم می‌کند؛ امکانی که به بیان او در سیستم‌های سنتی امکان پذیر نبوده است.

از آنسو «بابایی پور»، رئیس کانون انجمن صنفی کامیون داران استان اصفهان نظر مساعد‌تری نسبت به انجمن صنفی کافرمایی شرکت‌های حمل‌ونقل دارد و معتقد است که فرهنگ استارتاپی در بازار کامیون‌داران جا نیفتاده است:

« این مخالفت‌ها و جبهه‌گیری‌ها نشان می دهد هنوز فرهنگ هوشمندسازی حمل و نقل برای رانندگان کامیون استان ها جا نیفتاده است و به همین دلیل اغلب شرکت های حمل و نقلی نسبت به گسترش سریع اپلیکیشن‌های لجستیک نگران هستند و معترض شده اند.»

باید دید این اختلافات تا کی مانع از رشد استارتاپ‌های پیشرو در حوزه حمل و نقل خواهد بود. اکوسیستم اقتصادی ایران برای مقابله با رکود به راهکارهای جدید نیاز دارد و بازارگاه های هوشمند بهترین روش برای خلق ارزش در این ساختار ناکارآمد هستند. شاید بتوان گفت بهترین راهکار برای سامان دادن به این بازار آشفته این است که بتوانیم از پتانسیل‌های این بخش که یکی از مزیت‌های استراتژیک ایران در منطقه به شمار می‌رود استفاده کنیم.