مدیر ناوگان تاکسی آنلاین دینگ: رانندگان شرکای تجاری ما هستند

در بنرهای خیابانی و تیزرهای تبلیغاتی‌اش نام «علی دایی» به چشم می‌خورد و از همین رو اسمش تا حدی بین مردم چرخیده است. لوگوی بنفش رنگ و نام یک هجایی‌اش در این تبلیغات دیده می‌شود: «دینگ». یک تاکسی اینترنتی جدید که چند ماهیست به صورت رسمی از آن رونمایی شده و با شعارهای جدید و نسبتا تازه، فعالیت خود را آغاز کرده است‎؛ شعارهایی مثل احترام و حفظ کرامت رانندگان، رسیدن به پلتفرمی فراتر از یک تاکسی اینترنتی و... .

سعی می‌کنم با خودروی اپلیکیشن دینگ به سر قرارمان بروم ولی دست آخر مجبور می‌شوم از سرویس دیگری استفاده کنم تا سر ساعت به دفترشان برسم، جایی که پر از رانندگانیست که به قول خود مسئولان دینگ، «میزبان» نام دارند و مشغول پر کردن فرم‌های استخدامی هستند، اسباب پذیرایی نسبتا کاملی برای رانندگان تدارک دیده شده و نوع برخوردشان با آنها درظاهر خوب به نظر می‌رسد. بیشتر رانندگان حاضر، افرادی هستند که قبلا در سرویس‌های مشابه کار می‌کردند و به هر دلیلی همکاری‌شان را با آنها قطع کرده و یا قصد درآمد مضاعفی دارند. برخی‌شان معتقدند که این کرامت‌ها و احترام‌ها را دیگر سرویس‌ها هم در آغاز کار خود داشته‌اند و «این بازار گرمی اولشان است.»

قرار است بیشتر درباره کارشان و سیاست‌هایشان بفهمیم و کمی از پشت پرده شرکت تازه‌نفسشان سر در بیاوریم، با «علیرضا مومنی نژاد»، مدیر ناوگان حمل‌ونقل تاکسی آنلاین دینگ قرار مصاحبه دارم؛ مصاحبه‌ای که قرار نبود آنقدر مفصل باشد اما بازار عجیب و البته جدید این تاکسی‌ها، آن را به گپی دوستانه‌ و طولانی تبدیل کرد.

چرا دینگ هم باید در بازار باشد؟

در آغاز گفتگو، سوال اصلی اکثریت مردمی را می‌پرسم که وقتی نام دینگ و یا هر اپلیکیشن مشابه دیگری را کنار اسامی اسنپ و تپ‌سی و کارپینو می‌بینند به ذهنشان می‌آید: «باز هم یک تاکسی آنلاین؟» مومنی نژاد هم این سوال را یکی از چالش‌های اصلی کارشان می‌داند و می‌گوید که تیمشان پیش از آغاز راه دینگ، بارها و بارها این پرسش را از خودشان پرسیدند که آیا حضور یک تاکسی آنلاین دیگر در بین بازاری که بازیگران نسبتا تثبیت شده‌ای دارد، ضروریست یا نه؟ او قبول دارد که برخی برندها الان تبدیل به برندی قوی در زمینه تاکسی آنلاین شدند و توجیه راه‌اندازی ناوگان اینترنتی خودشان را چنین بیان می‌کند:

«این سوال را همه از ما می‌پرسند که در این بازار که روز به روز هم به تعداد فعالان آن اضافه می‌شود، چرا باید دینگ راه بیفتد. از نظر ما در بخش استارتاپ‌های حمل و نقل ظرفیت بسیار بالایی در ایران وجود دارد و این گنجایش هنوز به حد نهایی خود در کشور نرسیده است. ما بازار پیش رویمان را تجزیه و تحلیل کردیم و نقاط قوت و ضعف همکارانمان را طی پژوهش‌های بلند مدتی لیست کردیم و هدفمان را اینطور چیدیم که به نکات مثبت باید برسیم و قرار شد که حداقل نصف مشکلاتی که در حال حاضر بین سرویس‌ها برای کاربران وجود دارد را حل کنیم.»

مومنی‌نژاد را از تجربه ناموفقم در درخواست دینگ برای رسیدن به قرار مصاحبه‌مان در جریان می‌گذارم و می‌پرسم که چرا با وجود گذشت حدود 6 ماه از فعالیت دینگ، هنوز تعداد راننده زیادی در آن وجود ندارد:

«استارتاپ‌ برای رسیدن به جایگاهی که باید به آن دست پیدا‌ کند‌، مستلزم گذر زمان است. ابتدای کار همکاران مطرح کنونی ما هم وضعیت مشابهی برقرار بوده و بعد از سه سال به روند روبراهی رسیده‌اند، ما پیشرفت خودمان تا امروز را موفق‌آمیز می‌دانیم و قصد داریم این روند چندین ساله دیگر شرکت‌ها را برای خودمان به زیر یک سال برسانیم.»

مومنی‌نژاد دوست ندارد که دینگ را به عنوان یک اپلیکیشن «فقط درخواست خودرو» بشناسند و می‌گوید که تلاششان بر این است تا پا را فراتر گذاشته و یک پلتفرم کامل را در اختیار کاربر قرار دهند، پلتفرمی که با آن بشود به خیلی مسائل دست پیدا کرد که درخواست تاکسی صرفا یکی از آنها خواهد بود، البته او باور دارد که خود کارکرد درخواست تاکسی هم در دینگ به تکامل رسیده است. او به قابلیت‌هایی مثل رزرو تاکسی و درخواست اشتراکی اشاره می‌کند که البته پیش از این در اپلیکیشن ماکسیم و یا در تپ‌سی‌لاین شاهد آن بوده‌ایم، ولی وی معتقد است که تمامی این ویژگی‌ها برای بار اول در دینگ رونمایی شده‌اند:

«در این بین سرویس‌هایی مثل دینگ در اختیار و یا دینگ سازمانی را هم نباید فراموش کنیم که مختص اپلیکیشن ماست و بخش زیادی از تقاضای کاربران را در بر می‌گیرد. دینگ سازمانی در اختیار شرکت یا سازمانی قرار می‌گیرد که با ما قراداد رایگانی می‌بندد و یک پنل تحت وب در اختیارشان قرار می‌گیرد که می‌توان برای تمام نیروهای این شرکت به‌طور همزمان چندین تاکسی را در آن واحد سفارش داد، قیمت‌ها و مانیتورینگ سفر و... در این پنل‌ها عینا سفرهای عادی است. ما با توجه به خواسته‌های کاربران در آینده راه دینگ، به تدریج ویژگی‌های جدیدتری را در پلتفرممان قرار می‌دهیم.»

راننده، راننده و بازهم راننده

مومنی‌نژاد دینگ را مساوی با احترام بیش‌از حد راننده می‌داند و آنها را شریک تجاری خودشان عنوان می‌کند و سیاست شرکتشان را طوری متصور می‌شود که هیچ‌گاه با شکایت و تظاهرات رانندگانشان مواجه نشوند. او ثبت‌نام خیابانی دینگ را هم حتی متفاوت با سایر برنامه‌ها عنوان می‌کند و می‌گوید که افراد مستقر در پایگاه‌های ثبت‌نام خیابانی دینگ، دوره دیده هستند و هدیه‌ای به رسم آغاز همکاری هم توسط ایشان به راننده اعطا می‌شود:

«تصمیم گرفته‌ایم بیشتر رانندگانمان را ساکن و بومی تهران انتخاب کنیم تا با شهر و مسیرهای آن آشنایی کامل‌تری داشته باشند. قضیه احراز هویت و سوء پیشینه گرفتن رانندگان هم فعلا به منوال دیگر شرکت‌ها صورت می‌گیرد و زمان سه هفته‌ای به آنها داده می‌شود.»

دینگ از آغاز راه خود شعاری را داشته که در آن به پرداخت هزینه استهلاک رانندگان تاکید شده است، مومنی‌نژاد این ماجرا را برایمان بیشتر باز می‌کند و از کم و کیف آن می‌گوید:

«در دینگ بعد از طی کردن مقدار مسافت مشخصی که از عرف جامعه اقتباس شده، رانندگان می‌توانند کمک هزینه‌ای برای تعویض روغن‌موتور، لاستیک‌ها، دینام و تسمه تایم از ما دریافت کند که مبلغ آن هم با پرس‌وجو از شرکت‌های تولیدکننده خودرو تعیین شده است. این هزینه هر سه ماه یکبار به‌روز شده و به تمامی خودروهای ناوگان اعم از لوکس و عادی اعطا می‌شود.»

نرخ تاکسی بانوان دینگ هزار تومان بالاتر است چرا که مومنی‌نژاد عقیده دارد زنان شاغل در دینگ، به امید اشتغال و درآمدزایی مناسب در این سرویس کار می‌کنند و باید نگاه ویژه‌ای به آنها داشت. سایر سرویس ها مانند اسنپ، سرویس های مربوط به بانوان را با قیمت پایین تری ارائه می دهند اما می گویند که این تخفیف صرفاً متعلق به مسافر است و تفاوت آن به راننده پرداخت می‌شود.

مدیر ناوگان حمل‌ونقل دینگ می‌گوید که فعلا بازار تهران هدف استارتاپ آنهاست ولی وقتی به او می‌گویم که آیا همه شهرستان‌ها آن پتانسیل و ظرفیتی که به باور او در بازار استارتاپ‌های حمل و نقل کشور، علی‌الخصوص کلانشهرهای بزرگ وجود دارد را دارا هستند یا خیر؟ نسبتا با من هم‌عقیده است: «ورود به هر شهری شرایط خود را می‌طلبد و باید آن را طی یک پروسه چند ماهه سنجید. شاید در بعضی شهرستان‌ها رویه دیگری را پیش بگیریم تا بتوانیم در آنجا موفق عمل کنیم.»

انحصار طلبی دیگران، ضعف آنها را نشان می‌دهد

مومنی‌نژاد خبر می‌دهد که مجموعه‌شان قصد داشته تا با سرویس جدید پلیس اماکن با تاکسی‌های آنلاین همکاری کند اما در این راه به مشکلاتی خورده است:

«پنلی که در اختیار همکاران ما قرار داده شده، نوبتی است و چیزی شبیه صف برای دستیابی به آن تشکیل شده که فعلا ما ته صف هستیم! معلوم نیست چرا در این امر تعلل صورت گرفته در صورتیکه مساله امنیت بعد از یک سری اتفاقات برای کاربران بسیار مهم شده است. این سیستم بسیار راحت می‌تواند در دسترس همه قرار بگیرد و نباید انحصاری برای یک شرکت باشد چرا که مساله امنیت کاربران و رانندگان و در حقیقت مردم ایران مطرح است.»

او انحصارطلبی اسنپ را یک امر کاملا اشتباه می‌داند و با آن مخالف است و آن را نشانه ضعف می‌داند. مومنی‌نژاد دینگ را خارج از این جریانات می‌داند و به دیجیاتو می‌گوید: «خط مشی ما این‌گونه است که کارمان را آنقدر قوی کنیم که خود کاربر و راننده تصمیم بگیرد تا بیشتر با ما کار کند. البته ما قصد ارائه شکایتی رسمی علیه این شرکت‌ها نداریم و دوست داریم این قبیل مسایل با گفتمان حل شود.»

سیستم غیر هرمی درآمد زایی در دینگ

مدیر ناوگان حمل‌ونقل دینگ سیستم قیمت‌گذاری در دینگ را این‌گونه توصیف می‌کند:

«ما نمی‌توانیم تا حد زیادی در نرخ‌ کرایه‌ها دخالت کنیم چرا که رقابت در این بین وجود دارد و مشتریان شاید به‌خاطر هزار تومان، اپلیکیشن دیگری را برای سفرشان انتخاب کنند. دینگ قصد دارد به قیمت معقولی برای مسافر و راننده برسد و در این راه پیشنهادات ماندگاری هم برای مشتریان دارد. هدیه‌ای به عنوان اعتبار اولیه و سفر رایگان نخست و... در دینگ وجود ندارد چرا که این هدیه یک‌بار مصرف است، در ازای اینجور پیشنهادات، ما درصدی از هزینه سفر مسافرین را به آنها برمی‌گردانیم و یا با معرفی هر شخص از سمت مسافر، مادامیکه شخص معرفی شده از دینگ استفاده کند، یک درصد از هزینه سفرهای او به اعتبار کاربر اضافه می‌شود. این هدایای دینگ همیشگی بوده و یکباره تمام نمی‌شود، از همین رو فکر می‌کنم استقبال بیشتری نسبت به یکبار سفر رایگان در بین مردم داشته باشد.»

او شک من درباره هرمی بودن این نوع سیستم دینگ را رد می‌کند و برای آن اینچنین دلیل میاورد: «در سیستم دینگ، کاربر فقط درصد سفرهای اشخاصی که خودش معرفی می‌کند را دریافت می‌کند و دیگر سودی از سفرهای زیرمجموعه‌ی زیرمجموعه خودش به او نمی‌رسد.»

علی دایی، دینگ و مابقی قضایا

اینفلئونسر مارکتینگ روش هزینه برداری برای تبلیغات یک شرکت به شمار می‌رود و دینگ با این سیستم پا به میدان رقابت گذاشته است و علی دایی را به عنوان یک چهره محبوب ملی در کنار نام برند خود نمایش می‌دهد و او را «سفیر برند» خود معرفی می‌کند. مومنی‌نژاد این رویه دینگ را ادامه دار بیان می‌کند و خبر از چهره‌های دیگری در کنار علی دایی در آینده نه‌چندان دور می‌دهد. او شایعه سهم داشتن علی دایی در دینگ را نه رد می‌کند و نه تایید می‌کند اما به این نکته بسنده می‌کند: «آقای علی دایی ذی‌نفع این مجموعه هست.»

تخفیف از بعدی دیگر

مومنی‌نژاد سیستم تخفیف دینگ را یکی از مسایل مهمی می‌داند که به زودی راه‌اندازی می‌شود و آن را یکی از وجوه تمایز دینگ با دیگران می‌داند و معتقد است که این سیستم، گام‌های اولیه پلتفرم فراتر از تاکسی آنلاین است. در این سیستم در بخش تخفیف‌های اپلیکیشن، کسب‌وکارهایی از آرایشگاه گرفته تا استخر ،رستوران و سوپرمارکت و... با تخفیف‌های چند درصدی نمایش داده می‌شوند که کاربر درصدی از خرید خود را در این مجموعه‌ها، به صورت اعتبار در اکانت کاربری خود پس می‌گیرد:

«بخشی از خریدهای روزمره مردم می‌تواند به صورت اعتبار به دینگ برگردد و این مساله می‌تواند برخی از مشکلات مالی مردم را حل کند و نمونه‌اش در ایران وجود ندارد. ضمنا رانندگان می‌توانند این اعتبار را به صورت وجه نقد دریافت کنند، این سیستم می‌تواند درآمد مازادی برای آنها را به همراه بیاورد و تعریف یک نوع مدل بیزینسی جدید در کشور است.»

مشارکت با آژانس‌ها، راهی برای جلب رضایت آنها

مدیر ناوگان حمل‌ونقل تاکسی آنلاین دینگ اخبار شنیده شده پیرامون حملات به همکاران خود را ناراحت کننده عنوان می‌کند و به دیجیاتو از نگرانی تیمشان در همین مورد می‌‌گوید. او تاکید می‌کند که دینگ به هیچ ارگانی وصل نیست که پشتش صد در صد گرم باشد و از همین رو تلاش می‌کند تا با تعامل و پیشگیری با ارگان‌ها و نهادهای مجموعه، از رخ دادن چنین اتفاقاتی جلوگیری کند:

«در بازار ایران کار در زمینه استارتاپ حمل‌ونقل بسیار سخت است و با ده‌ها ارگان طرف هستیم. یکی از تنش‌های جدی در این زمینه در مواجه با آژانس‌ها و تاکسی‌تلفنی‌ها صورت می‌گیرد. برای حل این مساله پنلی را طراحی کرده‌ایم که در اختیار آنها قرار داده و یک نوع همکاری تعاملی با آنها خواهیم داشت.»

اسنپ در آغاز فعالیت خود که تاکسی‌یاب نام داشت، این رویه را پیش گرفته بود ولی در ادامه بعد از مطرح شدن برندش، این سیستم را متوقف کرد. مومنی‌نژاد اما به دیجیاتو می‌گوید که «این سیاست قرار نیست موقتی باشد و همیشگیست و هم‌اکنون با چند آژانس هم در سطح شهر با وجود دید بدی که به ناوگان اینترنتی دارند، قرارداد بستیم.»

اپلیکیشن دینگ ویژگی‌های دیگری از جمله رزرو، تاکسی در اختیار، تاکسی سازمانی، تخفیف‌های شهری و... را وارد سامانه درخواست تاکسی آنلاینی که تا به امروز کاربران با آن آشنا بودند کرده و به گفته سازندگانش قصد دارد تا یک مرحله بالاتر از سایر برنامه‌های مشابه عمل کند. موفقیت بازیگران ابتدایی بازار تاکسی‌های آنلاین یعنی اسنپ و تپ‌سی باعث شده که تیم‌های بسیاری وارد این بازار شوند و به‌نظر می‌رسد دست‌اندرکاران پشت دینگ، با دیدی بازتر و سنجیده‌تر وارد رقابت شده‌اند. البته همه‌چیز بستگی به آینده سیاست‌های این شرکت و البته استقبال مردم دارد و هیچ‌گاه نمی‌توان یک استارتاپ را در 6 ماهه آغاز کاری خود آینده‌دار یا شکست‌خورده عنوان کرد.

اپلیکیشن‌های تاکسی‌های آنلاین روز‌به‌روز فراگیرتر می‌شوند و دینگ می‌خواهد از زاویه دیگری بجز قیمت پایین وارد بازار رقابت شود، زاویه‌ای که نمی‌دانم کاربران و مردم از آن استقبال می‌کنند یا خیر.