روایت یک شکست؛ چطور جنرال موتورز با یک اشتباه پونتیاک و هولدن را از دست داد؟

خودروی هولدن ادونچر TVC به مشابه یک اوتبک بوده و ظاهرا همان خودرویی بود که امریکایی ها به آن نیاز داشته اما شانس دستیابی به آن را پیدا نکردند.

در اواسط سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۰ میلادی، قبل از آنکه جنرال موتورز وارد دوران تاریک خود شود، این کمپانی قصد داشت تا برند پونتیاک را با شعار رانندگی هیجان انگیز زنده کرده و نام آن را بر سر زبان ها بیاندازد.

در راستای همین موضوع جنرال موتور برنامه داشت که خودرو های زیرمجموعه خود در استرالیا را که با نام هولدن شناخته می شوند با تغییر آرم به نام پونتیاک در امریکا بفروش برساند.

اولین وسیله نقلیه، پونتیاک GTO بود که نام اصلی آن هولدن مونارو بوده و در سال های ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۶ در امریکا به فروش رسید. دومین محصول که از تولید آن از سال 2008 شروع شده و تا پایان 2009 نیز ادامه داشت G8 بود. این خودرو در واقع در نزد استرالیایی ها با نام هولدن کومودور شناخته می شد.

هرچند که این دو مدل به فروش درخور توجهی دست نیافتند ولی واقعیت این است که شانس دستیابی به موفقیت این وسایل نقلیه نیز از بین رفت. GTO سریعا با نسخه اصلی و قدیمی خود مقایسه شده و طبق قضاوت مردم، به عنوان خودرویی حوصله سربر و کم هیجان شناخته شد.

اما مدل G8 خودرویی عالی و لایق توجهی بود که متاسفانه مسائل مالی اجازه شکوفایی به آن نداد. در طی بحران مالی سال ۲۰۱۰ جنرال موتورز، شاخه ی هولدن این کمپانی تعطیل شده و این مدل نیز برای همیشه از چرخه تولید خارج شد. البته لازم به ذکر است این وسیله نقلیه بعدا با نام شورولت SS دوباره تولید شد.

بسیاری معتقد اند اشتباه جنرال موتورز در مورد هولدن، اولین نسخه ای بود که توسط این برند زیرمجموعه وارد امریکا شد. با توجه به سلیقه و نمودارهای فروش به نظر می رسد اگر اولین محصول این برند یک خودروی واگن بود آینده هولدن جور دیگری رقم می خورد.

در فاصله ی ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۷ هولدن خودرویی بسیار شبیه سوبارو اوتبک و با نام ادونچر تولید کرد. یکی از معدود تفاوت های این دو خودرو موتور 8 سیلندر ادونچر بود.

خودروی سوبارو اوتبک از اولین کراس اور های واقعی بازار بود، یک خودروی واگن بلند با قابلیت های یک شاسی بلند و راحتی یک خودروی سواری که تقریبا همه را مجذوب خود کرده بود.

این مدل از همان ابتدای ورود به بازار یک مدل بسیار ارزنده بوده و هنوز هم همین مشخصه را با خود یدک میکشد. در تبلیغات این وسیله نقلیه پل هوگان، ستاره ی سینما استرالیا می‌درخشید و هنوز هم خودرویی است که با ارزش 4 هزار دلار محبوب دل ثروتمندان است.

با تولید ادونچر، جنرال موتور یک رقیب قدرتمند برای سوبارو اوتبک تولید کرد که مدل های مربوط به سال های ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۵ آن مجهز به موتور ۸ سیلندر ۵.۷ لیتری بوده و با قدرت ۳۱۵ اسب بخاری قابل دسترس بودند.

این در حالی است که مدل پایه این خودرو در سال های 2005 تا 2007 مجهز به یک موتور ۶ سیلندر ۲۵۰ اسبی بوده و مدل اختصاصی و آپشنال آن که از یک موتور ۸ سیلندر 5.7 لیتری برخوردار بود توانایی تولید قدرتی ۳۴۰ اسب بخاری را دارد.

هرچند ادونچر فقط با گیربکس اتوماتیک و سیستم انتقال قدرت تمام چرخ متحرک عرضه میشد اما قابلیت های آفرود آن کامل بود. اما مشکل این وسیله نقلیه آن بود که ادونچر حتی در خود استرالیا هم فروش فوق‌العاده ای در قیاس با رقیب خود که ساخت فورد بود تجربه نکرده و از سال ۲۰۰۷ از چرخه ی تولید خارج شد.

شاید اگر این خودرو به آمریکا راه میافت به میزان فروش مناسبی می رسید چرا که ذائقه مردم امریکا متمایل به خودروها با قابلیت آفرود خوب و موتور ۸ سیلندر قدرتمند است.

اگر مدیران وقت جنرال موتورز توجه کافی را به کار می بردند متوجه می شدند که در آن زمان در آمریکا خودروهای زیادی برای رقابت با ادونچر وجود نداشته و این وسیله نقلیه می توانست آینده خوبی داشته باشد.

سوبارو از ستاره ها و هنرپیشه های استرالیایی برای تبلیغ محصول خود (اوتبک) در امریکا استفاده می کرد. تصور کنید اگر جنرال موتور ادونچر را برای رقابت با اوتبک وارد خاک ایالات متحده می کرد چه چهره هایی وارد کمپین تبلیغاتی این کمپانی شده و چه فیلم های محبوبی از این خودرو استفاده می کردند. به احتمال زیاد با این شرایط فروش این وسیله نقلیه در امریکا موفقیت آمیز می بود.

برای درک بهتر تاثیرگذاری تبلیغات تصور کنید به جای پل هوگان که نقش استرالیایی های سرسخت را در فیلم ها ایفا میکرد استیو ایرواین در حال گرد و خاک کردن با ادونچر ۸ سیلندر در تبلیغات تلویزیونی ظاهر می شد.

اگر ادونچر وارد خاک امریکا می شد ما با خودرویی پرفروش در این کشور مواجه میشدیم که راه را برای فروش سایر وسایل نقلیه قدرتمند و ارزشمند هولدن در خاک امریکا هموار میکرد. اما این اتفاق هرگز رخ نداده و تصور راندن یک پونتیاک شاسی بلند قدرتمند هرگز از ذهن ها فراتر نرفت.

در نهایت سال گذشته بود که خبر توقف خط تولید محصولات هولدن در خاک استرالیا نیز به شکل رسمی اعلام شد و بنابراین جنرال موتورز ظرف چند سال دو برند معتبر با محصولاتی رقابتی را تنها به دلیل ضعف مدیریتی از دست داد، برند هایی که بعید نیست در آینده ای نه چندان دور از ناوگان تا بن دندان مسلح سرمایه داران چینی سر در بیاورند.