گیلن باره؛ سندرم مخربی که سرمربی اروگوئه در جام جهانی را درگیر کرده

اروگوئه با پیروزی های پیاپی در چهار دیدار اول نتایج درخشانی را در جام جهانی ۲۰۱۸ کسب کرده، اما در این میان مشکلات مربی این تیم در راه رفتن و عصای او نیز توجهات بسیاری را به خود جلب کرده است.

شب گذشته اروگوئه به لطف موقعیت شناسی «کاوانی» که در برابر دروازه حریف همچون قاتلی بالفطره کوچکترین ترحمی از خود نشان نمی دهد، با کنار زدن رونالدو و یارانش راهی مرحله یک چهارم نهایی جام جهانی ۲۰۱۸ شد.

نماینده آمریکایی جنوبی هر چهار مسابقه اول خود در جام جهانی را با پیروزی پشت سر گذاشته که در نیم قرن اخیر برای این تیم بی سابقه است. یاران سوارز در حالی موفق به کسب چنین نتایج درخشانی شده اند که «اسکار تابارز»، مربی ۷۱ ساله آنها از بیماری نادری به عنوان « سندرم گیلن باره » رنج برده و به همین خاطر تنها با کمک عصا قادر به راه رفتن است.این سندرم مخرب اختلال نادری است که بر اثر حمله سیستم ایمنی به اعصاب محیطی بدن ایجاد شده و به ایجاد ضعف در عضلات پاها و سینه، بی حسی و گاها فلج منجر می شود. فلج اعضا ابتدا از پاها شروع می‌شود و ضعف به طور صعودی بالا می‌رود.

بیماری اسکار تابارز در سال ۲۰۱۶ تشخیص داده شد و از آنجایی که وی ناچار به استفاده از واکر و ویلچر الکتریکی بود انتظار می رفت از سمت خود به عنوان یکی از قوی ترین تیم های آمریکای جنوبی کناره گیری کند اما پشتکار او بیش از حد تصور بود:

این بیماری مزمن عصبی گاهی اوقات مرا دچار مشکل می کند اما هیچ دردی نمی تواند مرا از ادامه کار باز دارد.

هنوز دلیل قطعی سندرم گیلن باره مشخص نشده اما محققان عقیده دارند که برخی عفونت ها می تواند در وقوع آن نقش داشته باشد. احتمال پدید آمدن این اختلال در مردان بیش از زنان بوده و اغلب در سنین بالا نمایان می شود.

خوشبختانه بیشتر افراد بهبود پیدا کرده و دوباره می‌توانند راه بروند، اما معمولا مدت درمان طولانی است و حتی ممکن است یک تا دو سال طول بکشد. بیماری اسکار تابارز نیز پیش از جام جهانی اندکی رو به بهبودی گذاشته و به همین خاطر او با استفاده از عصا و کمک کادر تیم می تواند وظایف مربیگری را انجام دهد.