بررسی بازی Rival Megagun ؛ جذابیت در عین سادگی

شاید تا به امروز بهترین راه برای توضیح سبک Shoot’em Up نام بردن از Chicken Invaders باشد. عنوانی که حتی جدیدترین قسمت از آن با نام Chicken Invaders Universe طی چند هفته آینده منتشر خواهد شد. البته نیازی نیست برای تجربه دوباره یک بازی Shoot’em Up مناسب تا عرضه این بازی صبر کنید چرا که Rival Megagun با نمایش فوق العاده و غیرقابل پیش‌بینی خود می‌تواند شما و دوستانتان را مدت‌ها از تجربه هر بازی دیگری در این سبک بی‌نیاز کند.

بازی Space Invaders شروع آشنایی کاربران با سبکی به نام Shoot’em Up بود. جایی که شخصیت اصلی داستان به صورت خودکار رو به جلو حرکت می‌کرد و وظیفه شما شلیک به سمت دشمنانی بود که در صفحه پدیدار می‌شدند. بیست سال پس از عرضه Space Invaders و از میان تمام عناوینی که در این سال‌ها تلاش کردند از آن الهام بگیرند، Chicken Invaders عرضه شد و در محیطی ساده و طنزگونه بار دیگر توانست کاربران را به سمت این سبک جلب کند.

حال Rival Megagun با ایجاد یک تحول بزرگ در این سبک، باعث شده تا برای اولین بار پس از گذشت سال‌ها شاهد ایجاد رقابتی هیجان انگیز و متفاوت در یک بازی Shoot’em Up باشیم.

• سازنده: Spacewave Software
• ناشر: Degica
• پلتفرم‌ها:‌ ویندوز، پلی‌ استیشن 4، اکس‌باکس وان، نینتندو سوییچ
• پلتفرم بررسی: ویندوز

سال 2000 میلادی از طریق پورتالی نامعلوم گروهی از فضایی‌ها با نام Harvester وارد جو زمین می‌شوند و به سمت هر سازه‌ای که توسط انسان‌ها ساخته شده از جمله ایستگاه‌های فضایی و ماهواره‌ها هجوم می‌آورند تا آهن موجود در آنان را جمع آوری کنند. نیروهای زمینی برای مقابله با هجوم این موجودات به سرعت دست به کار می‌شوند، اما در برابرشان شکست می‌خورند و عقب نشینی می‌کنند.

از آن زمان تا حدود دویست سال بعد هاروسترها در جو زمین باقی می‌مانند و به جمع آوری ضایعات فلزی مشغول می‌شوند. انسان‌ها نیز برای جلوگیری از هجوم هاروسترها به زمین تلاش می‌کنند تا در بازه‌های زمانی مشخص ضایعات فلزی زیادی را به خارج از جو زمین ارسال کنند تا بدین طریق آنان را سرگرم نگه داشته و از هجوم آنان به سمت زمین جلوگیری کنند.

بنظر می‌رسد منابع فلزی خارج از جو زمین در حال اتمام است و شایعات درخصوص حمله هاروستر به زمین روز به روز بیشتر می‌شود. تا وقتی که زمینی‌ها تصمیم می‌گیرند به منظور پیدا کردن یک ابرقهرمان که آنان را از شر فضایی‌ها نجات دهد مسابقه‌ای با سبک بتل رویال برگزار کنند!

برترین خلبانان زمینی می‌بایست به خارج از جو زمین پرواز کنند و علاوه بر از بین بردن هاروسترها تا حد ممکن، تلاش کنند تا یکدیگر را نیز در حین پیشروی شکست داده و نابود کنند.

درواقع بزرگ‌ترین نکته درخصوص Rival Megagun همین رقابت بر اساس سبک بتل رویال است. برخلاف تمام بازی‌های Shoot’em Up که تاکنون تجربه‌ کرده‌ایم،  هدف پیشروی در مسیر بی‌پایان بازی و از بین بردن دشمنان ظاهر شده در صفحه نیست.

مقاومت در برابر شکست و حمله به رقیبتان تا زمانی که سفینه فضایی‌اش از بین برود هدف اصلی شماست و همین مسئله جذابیت بازی را دو چندان می‌کند. بخش تک نفره شما را وارد رقابت با هوش مصنوعی بازی می‌کند و در همین حین بازگو کننده نحوه حضور شش شخصیا قابل بازی نیز هست و کنترل هریک را در این مسابقات هیجان انگیز به عهده شما می‌گذارد.

سازندگان بازی نام این بخش را آرکید گذاشته‌اند و شاید به همین خاطر است که توانایی ذخیره پیشرویتان در داستان آن وجود ندارد. از طرفی به اتمام رساندن بخش داستانی هر شخصیت حدودا 30 دقیقه طول می‌کشد و از این حیث نیز نمی‌توان نبود گزینه ذخیره سازی را یک مشکل بزرگ تلقی کرد.

اما Rival Megagun برای یک تجربه تک نفره ساخته نشده و همانطور که گفته شد هدف از تجربه آن رقابت با بازیکن دیگری است که حکم رقیب شما را دارد. به همین خاطر از دو بخش کو-آپ و مولتی‌پلیر بازی می‌توان به عنوان رقابتی جذاب و هیجان انگیز یاد کرد که درواقع مفهوم اصلی بازی را منتقل می‌کنند.

به طور کلی، کاربران کنترل سفینه فضایی خود را به دست می‌گیرند و با حرکت در صفحه و فرار از از گزند تیرهای شلیک شده توسط هاروسترها تلاش می‌کنند آنان را با شلیک‌های پیاپی از بین ببرند. در این بین به ازای هر هاروستر که از بین می‌برید نوار قدرت شما پر شده و درصورت ثبت کُمبو (یا شروع زنجیره‌ای کشتن هاروسترها) دِرون‌هایی در مسیر رقیبتان پدیدار می‌شوند که به سمت او شلیک می‌کنند.

پیشروی در بازی و تلاش برای کشتن بیشتر هاروسترها نه تنها امتیازتان را افزایش می‌دهد بلکه موجب می‌شود بصورت غیرمستقیم به رقیبتان نیز حمله کنید. اما روش مستقیم برای حمله به او چیست؟ با پر شدن نوار قدر می‌توانید برحسب نوع شخصیت یا سفینه‌ای که انتخاب کرده‌اید به سمت رقیبتان گلوله‌هایی شکلیک کنید.

در این مواقع است که بازی روی رقابتی خود را به نمایش می‌گذارد و جذابیتش دو چندان می‌شود. فرار از دست هاروسترها و همزمان مقابله با حملات رقیبتان در برخی مواقع آنقدر پیچیده و سخت می‌شود که تمام هوش و حواس شما را مشغول خود می‌کند تا بتوانید از موقعیت‌های پیچیده‌ای که گریبان گیرتان می‌شود جان سالم به در ببرید.

عدم استفاده از قابلیت‌ حمله به رقیب موجب می‌شود تا این نوار پر شده و قابلیت جدیدی برای شما آزاد شود. با زدن یک دکمه مشخص سفینه فضایی شما همانند آنچه از انیمه ژاپنی دیجیمون به یاد داریم تبدیل به نوعی قدرتمندتر شده و مستقیما روبه‌روی رقیبتان قرار می‌گیرد تا نوعی دوئل میان شما به وجود آید.

فرار از دست شلیک‌های پیاپی سفینه تبدیل شده عملا غیرممکن است و به گونه‌ای می‌توان از آن به عنوان یک شکست حتمی یاد کرد. درنهایت، این امتیاز کسب شده توسط بازیکنان نیست که برنده را تعیین می‌کند. رسیدن به ماکسیمم تعداد شکست که از قسمت تنظیمات بازی قابل تعیین است بازنده را مشخص کرده و بازی به اتمام می‌رسد.

می‌توان گیم‌پلی بازی را بسیار نرم و پاسخگو به دستورات لحظه‌ای معرفی کرد. این مهارت و دقت شماست که بقای بیشترتان را تضمین می‌کند و بازی تمام ادوات مورد نیازتان را در اختیار شما قرار می‌دهد تا بهانه‌ای برای شکست نداشته باشید. در کنار این گیم‌پلی مناسب، می‌توان طراحی بصری و بخش موسیقی و صداگذاری بازی را نیز مطابق انتظارات علاقه‌مندان به طراحی‌های رترو و نوستالژیک دانست. البته اگر برخی محیط‌های شلوغ بازی که موجب می‌شوند چشم‌هایتان در تشخیص دشمنان و اجزای پس زمینه دچار مشکل شود نادیده بگیریم، بازی در این قسمت نیز نمره قابل قبولی دریافت می‌کند.

درنهایت می‌توان از Rival Megagun به عنوان یک بازی ایندی نوستالژیک و مناسب برای رقابت‌های دو نفره یاد کرد. وبسایت پالیگان در جریان مراسم Tokyo Game Show 2018 از Rival Megagun به عنوان سرگرم کننده‌ترین بازی موجود یاد کرده است و بعید نیست که به زودی شاهد نمرات بالای این بازی ساده اما جذاب باشیم.