
ویروس کرونا و نژادپرستی پا به پای هم پیش میروند
در ژاپن، هشتگ «چینیها به ژاپن نیایند» در توییتر ترند شده است. در سنگاپور، دهها هزار شهروند این کشور توماری را امضا کرده و از دولت خواستهاند ممنوعیتی بر ورود شهروندان چینی به این کشور ...

در ژاپن، هشتگ «چینیها به ژاپن نیایند» در توییتر ترند شده است. در سنگاپور، دهها هزار شهروند این کشور توماری را امضا کرده و از دولت خواستهاند ممنوعیتی بر ورود شهروندان چینی به این کشور اعمال کند.
در هنگ کنگ، سنگاپور و ویتنام، کسب و کارهای مختلف علامتهایی را آویزان کردهاند که میگویند مشتریان چینی جایی در این فروشگاهها ندارند. در فرانسه، تیتر صفحه اصلی یکی از روزنامهها به مردم «هشدار زردپوست» میداد. و در حومه تورنتو، والدین کانادایی خواستار این بودند که یک مدرسه محلی، دانشآموزی را که برای ۱۷ روز با خانوادهاش به چین رفته بود به کلاس درس راه ندهد.
در ترکیه و ایران، ویدیوهایی در شبکههای اجتماعی دستبهدست میشوند که گرچه صحتشان برای دیجیاتو قابل تایید نیست، اما برخورد فیزیکی با توریستهای چینی در یکی از شهرهای ترکیه و اعتراض زبانی به چینیها در یکی از شهرهای ایران را نشان می دهند.
شیوع سریع و گسترده ویروس کرونا تا امروز بالغ بر 14637 نفر را بیمار کرده -که اکثریتشان شهروندان ساکن چین هستند- و سبب شده موجی از ترس و وحشت، و در مواقع دیگر، موجی از عقاید ضد چینی در سراسر جهان به راه بیفتد.
درحالی که مقامات برای مقابله با این بحران دست و پا میزنند، سازمان بهداشت جهانی وضعیت فوری در سراسر کره خاکی اعلام کرده و دولتها نیز پیشنهاد میکنند کسی به چین سفر نکند. تمام این مسائل سبب شکلگیری نوعی بیگانههراسی نیز شده است. لازم نیست آنقدرها راه دور برویم، امثال همین نژادپرستی و بیگانههراسی حتی در بخش کامنتهای دیجیاتو هم به چشم میخورد، هرچند خوشبختانه نه به شکلی فراگیر:
در دورانی که ظهور چین به عنوان یک قدرت نظامی و اقتصادی، همسایههایش در آسیا و همینطور رقبایش در غرب را نگران کرده، شیوع کروناویروس به کوتهفکری راجع به مردم سرزمین اصلی چین دامن زده است.
کریستی گوولا، استادیار مطالعات آسیایی در دانشگاه هاوایی عقیده دارد که: «بخشی از بیگانههراسی احتمالاً نشئت گرفته از تنشهای گستردهتر سیاسی و اقتصادی و همینطور نگرانیهای رایج مرتبط به چین باشد».
برخی از واکنشها به شیوع ویروس میتواند پاسخ منطقی مردم به خطر آلودگی به حساب آید: خطوط هوایی در حال کنسل کردن پروازهای خود به ووهان، جایی که شیوع کروناویروس از آن آغاز شد، و دیگر شهرهای چین هستند و برگزارکنندگان کنفرانسهای مختلف هم از چینیها میخواهند که در این رویدادها شرکت نکنند.
طی سهشنبه هفته گذشته، نخستوزیر ایتالیا گفت که کشورش تمام پروازها به چین و بالعکس را متوقف کرده است. کشورهایی مانند مالزی، فیلیپین، روسیه و ویتنام هم ارائه ویزا به مسافرانی که از ووهان (یا تمام نقاط چین) از راه میرسند را به حالت تعلیق درآوردهاند.
رالف رکتو، یک قانونگذار فیلیپینی در سخنان اخیر خود گفت: «به نظرم زمانش رسیده که یک تابلوی موقتی «وارد نشوید» برای بازدیدکنندگان چینی در آستان در بگذاریم».
شهروندان بانکوک به صورت خاص از رفت و آمد به مراکز خریدی که میان توریستهای چینی محبوبیت دارند پرهیز میکنند. یک دفتر جراحی پلاستیک در محله ثروتمندنشین گانگنام در سئول هم به کارمندان خود آموزش داده تنها آن دسته از مشتریان چینی را به دفتر راه دهند که بتوانند اثبات کنند برای بیش از ۱۴ روز در کره جنوبی بودهاند؛ یعنی معادل بازه حدودی نهفتگی ویروس.
در یک رستوران سوشیفروشی در محلهای که زمانی میزبان بازار ماهی Tsukiji توکیو بود، جایی که حدوداً ۹۰ درصد از مشتریان چینی هستند، یک پیشخدمت ۷۰ ساله به نام یائکو سوئناگا میگوید که درک میکند چرا برخی از فروشگاهها ممکن است بازدیدکنندگان چینی را پس بزنند.
خانم سوئناگا میگوید: «فکر نمیکنم این ترس ناشی از نژادپرستی باشد. بلکه ناشی از این ترس حقیقی است که مردم از آلوده شدن به ویروسی که به مرگ منتهی میشود دارند». خانم سوئناگا در ادامه میگوید که رستورانش همچنان پذیرای تمام مشتریان خواهد بود، اما کارگران باید ماسک به صورت بزنند.
کشیدن مرزی مشخص میان ترس قابل درک و نژادپرستی آشکار همواره کار آسانی نیست. اما برخی از تدابیر پیشگیرانه مشخصاً به افزایش نژادپرستی دامن زدهاند.
در رستوران Bread Box در یکی از مناطق محبوب توریستها در ویتنام، صاحبان کسب و کارها طی ماه جاری پوستری سر در مغازههای خود زدهاند که چنین نوشتهای را شامل میشود: «نمیتوانیم به چینیها خدمات بدهیم، ببخشید!». از سوی دیگر، در کرانههای ویتنام، هتل Danang Riverside روز یکشنبه اعلام کرد که به خاطر ویروس، پذیرای مهمانان چینی نخواهد بود.
یک رستوران زنجیرهای کوچک در هنگ کنگ که Kwong Wing نام دارد نیز چهارشنبه گذشته در فیسبوک خود نوشت که تنها به افرادی سرویس میدهد که انگلیسی یا کانتونسی (زبان محلی یکی از شهرهای هنگ کنگ) صحبت کنند. این کسب و کار ضمناً آشکارا مدافع تظاهراتهای دموکراسیخواهانه هنگ کنگ در برابر دولت پکن بوده است.
متخصصین سلامت عمومی میگویند که برخی از این رفتارها را درک میکنند. کارن اگلستون، مدیر برنامه سلامت آسیا در مرکز تحقیقاتی Shorenstein در دانشگاه استنفورد میگوید: «به نوعی این یک واکنش طبیعی است که بخواهید از منشا احتمالی ویروس فاصله بگیرید، خصوصاً زمانی که هیچ درمانی وجود ندارد».
اما مثالهایی در جهان واقعی و شبکههای اجتماعی به چشم میخورد که مشخصاً وارد قلمروی نژادپرستی شدهاند. در استرالیا، روزنامه The Herald Sun نوشتار عبارت «Pandemonium» به معنای «دوزخ» را به عبارت «Panda-monium» تغییر داد و آن را روی تصویری از یک ماسک قرمز چاپ کرد. در همان زمان، بیش از ۴۶ هزار نفر از چینیهای ساکن استرالیا یک تومار را امضا کردند و این تیتر را یک «نژادپرستی غیرقابل قبول» خواندند.
یک روزنامه محلی در شمال فرانسه هم با تیتر «هشدار زردپوست» باعث خشم عمومی شد و البته بعدا به خاطر انتخاب چنین کلماتی عذرخواهی کرد.
در توییتر ژاپن که طی چند وقت اخیر شاهد ناآرامیهای فراوان به خاطر ورود توریستهای چینی به این کشور بوده نیز برخی افراد چنین توریستهایی را «کثیف» و «بیملاحظه» خواندهاند. برخی دیگر اما حتی از این هم بیشتر پیش رفتهاند و چینیها را «تروریستهای زیستی» توصیف میکنند.
اطلاعات اشتباه هم شدیدا دست به دست میشوند. یک ویدیوی شدیدا پربازدید در کره جنوبی مدعی شده که یک تاسیسات ساخت سلاحهای زیستشیمیایی، سرمنشا ویروس کرونا بوده. و این تئوری در دیگر نقاط جهان هم طرفدار پیدا کرده است. در استرالیا، یک پست کذب در اینستاگرام دست به دست میشود که به فروشگاههای سیدنی هشدار میدهد از موجود کردن موادی مانند شیرینی، برنج و رد بول چینی خودداری کنند.
این شکل نامتعارف از نژادپرستی حتی راهش را به کشورهای آسیایی هم باز کرده است. در فرانسه یک زن ویتنامی به روزنامه Le Monde گفت که یک راننده در حالی که آب جمع شده در کنار خیابان را روی او میپاشید داد زده: «ویروست رو پیش خودت نگه دار چینی کثیف» و همینطور «تو جایی در فرانسه نداری».
در استرالیا، اندی میائو ۲۴ ساله که شخصی چینی-استرالیایی به حساب میآید، بعد از بازگشت از سفری یک ماهه به چین گفت که اگر ماسک بر چهره نمیزد، سایر مسافرین وسایل حمل و نقل عمومی به او به شکلی غریب نگاه میکردند. او میگوید: «این اتفاق باعث میشود افرادی مثل من که کاملا استرالیایی هستند احساسی شبیه به غریبهها داشته باشند. مشخصا بسیاری از کلیشههای نژادپرستانه مجددا بروز کردهاند».
چینیها -و به صورت کلیتر آسیاییها- در جریان اپیدمی بیماری سارس در سال ۲۰۰۳ هم قربانی همین شکل از بیگانههراسی بودند. اما اکنون افراد چینی بیشتری به نقاط مختلف جهان سفر میکنند: بنابر آنچه وزارت فرهنگ و توریسم این کشور اعلام کرده، چینیها در سال ۲۰۱۸ بالغ بر ۱۵۰ میلیون سفر به آن سوی آبها داشتهاند که رشدی ۱۴ درصدی نسبت به سال قبلش را نشان میدهد.
کوییچی ناکانو، یک تحلیلگر سیاسی در دانشگاه سوفیای توکیو اعتقاد دارد که قرنطینه دهها هزار چینی در خانههایشان با هدف جلوگیری از شیوع ویروس احتمالا یکی از دلایلی بوده که دولتهای دیگر را به واکنشهای افراطی متمایل کرده است. او توضیح میدهد: «این حقیقت که خود دولت چین با مردم اینگونه رفتار میکند، به طرقی به دیگر افراد و دولتها اجازه داده که تدابیری به همین اندازه ستمگرایانه در پیش بگیرند».
برخی از دولتها در تلاشند که وحشت عمومی را تسکین دهند. در تورنتو سیاستمداران، هیئت امنای مدارس و گروههای اجتماعی سعی میکنند از تکرار نژادپرستی حاکم بر این شهر در سال ۲۰۰۳ جلوگیری کنند، یعنی زمانی که ویروس سارس بیش از ۴۴ نفر را در آنجا کشت.
هیئت امنای یک مدرسه در منطقه یورک در بیانیهای میگوید: «اگرچه سرمنشا ویروس به منطقهای در چین بازمیگردد، باید مراقب باشیم که به آن به چشم یک ویروس چینی نگاه نشود. در اوقاتی مانند اکنون، باید به عنوان شهروندان کانادا با یکدیگر باشیم و از هرگونه بیگانههراسی بپرهیزیم که در این مورد خاص میتواند چینیهای آسیای شرقی جامعه ما را به قربانی تبدیل کند».
اگرچه اندونزی تمام پروازها از ووهان را تعلیق کرده، فرماندار سوماترای غربی، ایروان پراییتنو درخواست گروهی از شهروندان مبنی بر طرد کردن تمام توریستهای چینی را نادیده گرفت. در روز یکشنبه، او به فرودگاه رفت تا شخصاً از ۱۷۴ توریست چینی که از شهر کانمینگ در جنوب غرب چین آمده بودند پذیرایی کند.
در محله Ginza توکیو که محلی برای خرید و فروش اجناس است و معمولا پر از توریستهای چینی، میچیکو کوبوتا که یک بوتیک فروش لباس دارد گفت امیدوار است دولت ژاپن کارهای بیشتری برای کمک به چین کند؛ کارهایی نظیر ارسال ماسک و دیگر ملزومات پزشکی.
خانم کوبوتا میگوید: «ژاپن و چین شاید گاهی از یکدیگر انتقاد کنند، اما مهربانی ما دوطرفه است. امیدوارم بتوانیم کارهای بیشتری برای کمک به نابودی ترس در چین کنیم».
دیدگاهها و نظرات خود را بنویسید
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
یکی از دوستامون باید سرم میزد ،ولی بخاطر شرایط جسمیش سخت بود ببریش بیمارستان.
به دکتر گفتیم خونه سرمو بزنین،چیز خاصی نیست که.
گفت دارو چینیه،خطرناکه ،باید زیر نظر پرستار باشه.
درسته نژادپرستیه ولی چینیا همین االان عمدی ویروسو پخش میکنن.بخودشون رحم نمیکنن.فقط صنعتشون بچرخه،هر اشغالیو میسازن،
چقدر ایران همجوره ضربه خورده،
این مقاله توجیه کار هواپیماییه ماهان که نیست!!
مزاج ما قبول نمیکنه غذا هارو بخوریم ولی اونا که دوست دارن. باشه مشکلی نیست ولی مشکلتون بر عهده خودتون. چون با کارتون یه ویروسی منتشر کردید که هم خطر ناکه ک هم واکسنش نیومده. جدا از نژاد پرستی میگم . مهاجرت کنید یا مسافرت . قدمتون روی چشم ولی مشکلتون رو نیارین تا کشور های دیگرو هم الوده کنید. شما که پیشرفته ترین کشورید. توی ۱۰ روز بیمارستان میزنید. اونم بیمارستانی ک ما نمیتونیم توی ۱۰ سال بسازیم :/ نیازی نمیبینم که بخواین از دست کرونا فرار کنید. چون همچین کشور پیشرفته ای توانایی این رو داره که ویروس کرونا رو ریشه کن کنه.
چیزی که بیش از سایر موارد این چند وقت دیده میشه نقد فرهنگ ملت چینه. نقد فرهنگ کار درستیـه و اینو هم باید در نظر داشته باشیم که رژیم غذایی کشورهای شرق آسیا مورد انتقاد تقریباً همهی مردم جهانـه؛ گرچه ما ایرانیها هم آداب، رسوم یا غذاهایی داریم که ممکنه مورد پسند مردم سایر نقاط جهان نباشه. ولی داریم فرهنگ رو نقد میکنیم و نه نژاد رو، شما صرفاً حق ندارید به دلیل اینکه یک نفر چینیـه بهش بگید « کثیف »، این کار مصداق بارز نه تنها نژادپرستی بلکه قضاوت زود هنگامـه، شما در نظر بگیرید که چین یک جمعیت میلیاردی داره که ۹۹ درصد مردمش لب به چنین چیزایی نمیزنند. حتی تعداد زیادی راضی به خوردن سگ و گربه که در بعضی استانهای چین غذای کاملا معمولیـه نیستن. مشکل ما اون یک درصدیـه که شما میتونید به چشم یک درصد انسانهای احمق در سایر جوامع و فرهنگها نگاهش کنید. و مشکل البته از اون جایی شروع میشه که همون یک درصد در چین به معنای هزاران هزار نفرـه.