زامیاد: برای هرکول 6 چرخ رقیب می‌تراشیم، حتی به غلط!

سال 2013 بود که مرسدس بنز با عرضه نسخه 6X6 مرسدس G CLASS فصل تازه ای را در صنعت خودروسازی جهان گشود که به عرضه برخی از جذاب ترین سوپر شاسی بلندهای شش چرخ طی سال های اخیر انجامید حالا به نظر می‌رسد که کارخانه قدیمی زامیاد نیز با الگو برداری از همین رویه فکرهای جدیدی در سر دارد و در حال انجام آزمایشات پیش تولید یک وانت 6 چرخ است.

معرفی اولین پیکاب 3 محور بازار ایران در شرایطی در زمره پروژه های احتمالی زامیاد قرار گرفته که برخلاف تصور ارتباطی نیز به نیسان جونیور یا همان زامیاد آبی مشهور ندارد و براساس یکی از وانت‌های چینی ساخت شرکت فودای شکل گرفته‌است.

البته صرف اینکه یک خودروساز داخلی به دنبال عملی کردن ایده‌ای تازه در صنعت خودرو کشور است، نه تنها ایرادی ندارد، بلکه تحسین برانگیز هم هست. اما اینکه این ایده با چه کیفیتی اجرا می‌شود و به بهره‌برداری می‌رسد، جای تامل دارد.

زامیاد در سالهای اخیر، تلاش فراوانی برای یافتن جانشین نیسان آبی کرده‌است. همه این تلاش‌ها هم یکی پس از دیگری، ناکام مانده‌اند. علت کاملا روشن است. کاندیدهای انتخابی از سوی زامیاد، همگی از محصولات درجه چندم شرکت‌های چینی بوده‌اند.

از وانت شوکا گرفته تا پادرا و پادرا پلاس که در آستانه ورود به بازار است. خود مدیران سایپا و زامیاد هم در جریان محبوبیت نیسان آبی هستند. به همین دلیل، با عبرت گرفتن از تجربه تلخ شوکا، پادرا و پادرا پلاس را با حوضچه بار نیسان به بازار فرستادند که البته هیچ یک از این خودروها نیز به محبوبیت نیسان زامیاد همیشه در صحنه نرسید.

اما سوالی که در خصوص تولید وانت 6 چرخ مطرح می شود، این است که واقعا برای خلق یک پیکاب 6 چرخ مثلا قدرتمند، فودی لیون F16 گزینه مناسبی محسوب می شود؟

در واقع نکته اصلی در خصوص خودروهای شش چرخ اینچینی که تاکنون در جهان عرضه شده‌اند، بهبود قابلیت های آفرودی است چرا که طبیعتا خودروهایی با یک جفت چرخ بیشتر، از سطح تماس بیشتری با مسیر حرکت برخوردارند و احتمال کمتری دارد که در حرکت در مسیرهای خارج از جاده ای دچار واماندگی شوند.

اما تا جایی که ذهن نگارنده یاری می‌کند، تولید یک وانت شش چرخ تک دیفرانسیل تاکنون جایی در صنعت خودروسازی جهان نداشته‌است، درواقع نکته اول در زمینه بهبود قابلیت های آفرود، تولید خودروهای دو دیفرانسیل 4X4 است و پس از آن و در صورت نیاز می توان به اضافه کردن نسخه شش چرخ و 6x6 نیز اندیشید.

جالب است بدانید که در همین رابطه چند سال قبل نمونه هایی از مدل دو دیفرانسیل نیسان زامیاد نیز تولید شده‌بودند که ظاهرا کاربردی برای ارگان‌های نظامی داشتند، اما این خودروها هرگز به مرحله تولید انبوه و عرضه تجاری نرسیدند و آنطور که از شواهد امر بر می‌آید نیز در نسخه 6 چرخ خبری از اضافه شدن دیفرانسیل دوم یا سوم نیست و افزوده شدن محور سوم از دید فنی صرفا می‌تواند به افزایش ظرفیت حمل بار خودرو منجر شود.

به هرحال اگر بنا بر اضافه شدن محور جدید به خودرو باشد، آیا این کار نمی‌توانست به شکل شکیل‌تری انجام پذیرد؟ آیا نمی‌توانستید برای چرخ‌های وسط و عقب، دو گلگیر و یک فریم زیبا طراحی کنید که در راستای اتاقک پیکاب نصب شوند؟ طراحی چرخ و رینگ جدید هم که پیشکش!

آن طور که از تصاویر شکار شده از این هیولای وطنی قابل برداشت است، طراحی حوضچه بار آنرا می‌توان نقطه اوج دیزاین ظاهری‌اش دانست. در واقع طراحی این بخش به قدری ساده انجام شده که گویا مهندسان پروژه مورد نظر در حال ساخت یک خودرو لگویی در سال های پس از جنگ جهانی بوده اند، چرا که عملا هیچ سرنخی از طراحی این خودرو در قرن 21 در نمای ظاهری این مدل شش چرخ دیده نمی‌شود.

فارغ از موارد ظاهری، تا این لحظه، هنوز مشخص نشده که این خودرو قرار است با چه پیشرانه‌ و مشخصات فنی‌ای به بازار عرضه شود.

اگر همان پیشرانه Z24 پادرا پلاس و نیسان جونیور با 95 اسب بخار قدرت و 175 نیوتن متر گشتاور را بخواهند در آن نصب کنند که فاتحه این پروژه را از همین حالا بخوانید! اما گوش شیطان کر، گویا قرار شده است که پیشرانه‌ای جدیدتر و قوی‌تر برای این محصول، در نظر گرفته شود. شاید مقایسه درستی نباشد، اما بد نیست اشاره‌ای به رضوانی هرکول داشته باشیم.

اولین پیکاب 3 محور کمپانی رضوانی موتورز که چندی پیش به طور رسمی معرفی شد. هر دو خودرو، یعنی زامیاد پادرا پلاس 6 چرخ و رضوانی هرکول 6 چرخ، توسط شرکت‌هایی ایرانی طراحی شده اند، اما چه کنیم که میان ماه من تا ماه گردون، تفاوت از زمین تا آسمان است!