امروز در فضا: صدمین ماموریت با سرنشین ناسا آغاز شد
استیاس-۶۹ صدمین ماموریت با سرنشین ناسا بود که هدف آن ایجاد یک بستر آزمایشی برای ایستگاه فضایی بینالمللی بود.
۷ سپتامبر ۱۹۹۵ بود که شاتل فضایی اندور برای آغاز ماموریت استیاس- ۶۹، از پایگاه فضایی کندی به فضا پرتاب شد.
شاتل فضایی اندور
ساخت این شاتل پس از فاجعه انهدام فضاپیمای چلنجر در سال ۱۹۸۶، برای جایگزینی آن آغاز شد و حدود پنج سال بهطول انجامید.
اندور که جزو سه شاتل باقیمانده ناسا محسوب میشود، از نظر تجهیزات مدرنترین شاتل ناسا است. کامپیوترهای قویتر و همچنین سیستم پیشرانه آن در نوع خود منحصر بهفرد بودند.
بازوی رباتیک که مجهز به یک دوربین پیشرفته و لیزر است، این امکان را به شاتل داده بود تا هرگونه صدمهای بر بالها و دماغه را پیدا و بازرسی کند. این فضاپیما پس از بازسازیهای مفصل، اکنون مجهز به ابزاری است که میتواند به شبکه برق ایستگاه فضایی بینالمللی متصل شود.
اندور در دوران خدمت بیست ساله خود، ۲۵ ماموریت را به اتمام رسانده و جمعا ۱۴۸ فضانورد را به فضا برده است. این شاتل آخرین ماموریت خود را در سال ۲۰۱۱ انجام داد و پس از آن، مانند شاتلهای دیگر بازنشسته شدند.
ماموریت استیاس- ۶۹
این ماموریت که ۱۱ روز به طول انجامید، پنج سرنشین داشت و صدمین ماموریت سرنشیندار ناسا بهحساب میآمد. طی این ماموریت، آزمایشهای علمی- تحقیقاتی توسط سرنشینان انجام گرفت.
ماهواره Spartan 201، برای مطالعه خورشید نیز در این ماموریت مستقر شد. علاوه بر این، یک ماهواره نعلبکی شکل از تاسیسات ویک شیلد (Wake Shield) هم توسط اندور مستقر شد تا این ماموریت اولین باری باشد که دو محموله مختلف در آن بازیابی و مستقر میشوند.
فضانوردان این ماموریت، یک راهپیمایی ۷ ساعته برای تمرین روشهایی که فضانوردان آینده برای ساخت ایستگاه فضایی بینالمللی استفاده خواهند کرد، انجام دادند.
این ماموریت عمدتا یک بستر آزمایشی برای ایستگاه فضایی بینالمللی بود و به ناسا اجازه میداد ابزارها و روشهای ساخت و ساز و همچنین جمعآوری دادهها را در مورد تجهیزات پشتیبانی حیات مورد نیاز برای ایستگاه جمعآوری کند.
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.