ثبت بازخورد

لطفا میزان رضایت خود را از دیجیاتو انتخاب کنید.

واقعا راضی‌ام
اصلا راضی نیستم
چطور میتوانیم تجربه بهتری برای شما بسازیم؟

نظر شما با موفقیت ثبت شد.

از اینکه ما را در توسعه بهتر و هدفمند‌تر دیجیاتو همراهی می‌کنید
از شما سپاسگزاریم.

علمی

امروز در فضا: فضاپیمای نیوهورایزنز راه‌اندازی شد

کاوشگر افق‌های نو یک کاوشگر فضایی بین‌سیاره‌ای است که به‌عنوان بخشی از برنامه مرزهای نو، توسط ناسا راه‌اندازی شد.

صبا سلوکی
نوشته شده توسط صبا سلوکی | ۲۹ دی ۱۴۰۱ | ۱۶:۰۰

۱۹ ژانویه ۲۰۰۶، ناسا یک فضاپیما را به‌سمت سیاره کوتوله پلوتو پرتاب کرد. نیوهورایزنز یا افق‌های نو، یک فضاپیما به اندازه پیانویی بزرگ است و اولین فضاپیمایی بود که به‌سوی پلوتو پرواز کرد.

نیوهورایزنز

کاوشگر افق‌های نو یک کاوشگر فضایی بین‌سیاره‌ای است که به‌عنوان بخشی از برنامه مرزهای نو، توسط ناسا راه‌اندازی شد. عملیات مهندسی این کاوشگر توسط آزمایشگاه فیزیک کاربردی دانشگاه جان هاپکینز انجام شد.
این فضاپیما در سال ۲۰۰۶ و پس از تأخیرهای پی‌درپی، برای انجام تحقیق روی سیستم پلوتو به فضا پرتاب شد.

به‌دلیل فاصله بسیار زیاد پلوتو از خورشید و عدم توانایی صفحات خورشیدی در تولید الکتریسیته لازم برای کاوشگر، این فضاپیما از ژنراتورهای ترموالکتریکی رادیوایزتوپ برای تأمین انرژی استفاده کرد.

فضاپیما دارای ابزارهای قدرتمند ارتباطی و علمی بود. دو ابزار طیف‌سنجی پپسی و سواپ، برای اندازه‌گیری ذرات گریخته از اتمسفر پلوتو و کنش و واکنش سیاره با بادهای خورشیدی بودند. ترکیب و ساختار پلوتو توسط آلیس (طیف‌سنج تصویربرداری فرابنفش)، کاوش می‌شد و فشار و دمای جو سیاره را ابزاری به نام رکس (آزمایش علوم رادیویی) اندازه می‌گرفت.

این تصویر با وضوح بالا از پلوتو، خط ساحلی منطقه Sputnik Planitia را نمایش می‌دهد.

آنتنی برای برقراری تماس با زمین و تلسکوپ و دوربین دیجیتال قدرتمند مقاوم در سرما از دیگر ابزارهای نیوهورایزنز بود. این فضاپیما برای کاوش و نقشه‌برداری از اقمار پلوتو و اجرام کمربند کویپر نیز مجهز بود و قرار بود در مأموریت ثانویه خود پس از کاوش پلوتو، تعداد ذرات غباری را که با کمربند کویپر برخورد می‌کنند، بشمارد.

دستاوردها

نیوهورایزنز وجود آتشفشان‌هایی در قمر آیو، متعلق به مشتری را هنگام عبور از کنار سیاره ثبت کرد. کاوشگر با کمک گرانش مشتری، در نزدیک‌ترین فاصله از سیاره کوتوله پلوتو، یعنی ۱۲.۵ هزار کیلومتری سطح آن قرار گرفت.

از آن زمان تاکنون، این کاوشگر طیف وسیعی از یافته‌ها را در مورد این سیستم سیاره‌ای آشکار کرده و تصاویر خیره‌کننده‌ای را از قمرهای این سیاره یخی، کوهستان، فلات‌های یخ‌زده و جو مه‌آلود آن به زمین ارسال کرده است.
این فضاپیما همچنین تصویری رنگی و پروضوح از پلوتو گرفته که ویژگی‌های سطحی آن در جزئیات مشخص است و یکی از بهترین تصاویر ثبت‌شده‌‌ توسط فضاپیماها محسوب می‌شود.

پلوتو در نمای رنگی

نیوهورایزنز برای اولین‌بار درحال بررسی چگونگی تکامل سیارات کوتوله یخی مانند پلوتو و اجسام کمربند کویپر در طول زمان است. این کاوشگر در ۲۵ دسامبر ۲۰۲۰ دوربین خود را به‌سمت فضاپیمای وویجر- ۱ گرفت و با کاوشگر قدیمی ناسا دیدار کرد.

تمدید مأموریت‌ نیوهورایزنز

تیم نیوهورایزنز درخواست تمدید مأموریت‌ تا سال ۲۰۲۱ برای اکتشاف اجسام اضافی کمربند کویپر را کرد.
فضاپیمای نیوهورایزنز ناسا اکنون به‌حدی از ما دور است که به نمایی متفاوت از ستاره‌ها در مقایسه‌ با آنچه در زمین می‌بینیم، دسترسی دارد. در سال ۲۰۲۰، دانشمندان با کنار‌ هم گذاشتن تصاویر مختلف به این موضوع پی بردند.

نیو هورایزنز در اولتیما تول، جسمی در کمربند کویپر که دورترین شی منظومه‌شمسی نام گرفته است.

اکنون این کاوشگر به پیشروی در اعماق فضا ادامه می‌دهد و درنهایت با ترک منظومه‌‌شمسی و پیوستن به فضاپیماهای وویجر و پایونیر، وارد فضای میان‌ستاره‌ای خواهد شد.

دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید
مطالب پیشنهادی