رضا باقری‌اصل: سامانه نان ۲۵ همت هزینه داشته؛ به دردی هم نمی‌خورد!
به گفته باقری‌اصل ۲۵ هزار میلیارد تومان برای سامانه نان هزینه شده است.
در دیجیاتو ثبت‌نام کنید
جهت بهره‌مندی و دسترسی به امکانات ویژه و بخش‌های مختلف در دیجیاتو عضو ویژه دیجیاتو شوید.
عضویت در دیجیاتوتازههای تکنولوژی
«رضا باقری‌اصل»، سرپرست مرکز تحول دیجیتال و فناوری اطلاعات سازمان برنامه و بودجه، به‌تازگی در جلسه مرکز پژوهش‌های مجلس از سامانه‌های ناکارآمد دولتی ازجمله سامانه نان و سامانه املاک و اسکان انتقاد کرده است.
به گزارش دیجیاتو، باقری‌اصل در این جلسه گفت: «سامانه املاک و اسکان نمونه بارز سامانه‌ای است که هیچ مسئله‌ای را حل نکرده. ۲۵ همت خرج سامانه نان شده اما حاصل آن چیست؟ حاصلش این است که نانوا بداند چند نان برای ما ثبت کرده است. سامانه سامان نمی‌آورد، مگر اینکه منطق آن براساس تسهیل امور و کاهش هزینه‌ها تنظیم شود.»
باقری‌اصل امروز نیز در رشته توییتی، با بیان اینکه مثال‌هایی که در این جلسه مطرح شدند، موجب «ابهام، سوءتفاهم و بعضاً سوءاستفاده شد»، توضیح داد:
در خصوص سامانه نان ۲۵ همت در واقع جبران افزایش هزینه تولید نانوا بوده و دولت تأمین منابع رو پذیرفته تا افزایش هزینه نان به مردم منتقل نشه. سامانه بدون استفاده از بودجه دولت توسعه داده شده اما در پیش‌خوان نانوایی‌ها کم‌فروشی و گران‌فروشی این هدف نقض شده است.
او افزود: «درکل، این اختلاف‌نظر در شیوه پرداخت یارانه و پرداخت به ذی‌نفع نهایی یا پرداخت در زنجیره وجود دارد. اما مشکل این است گاهی سامانه‌ها مشکلات را به آینده وامی‌گذارند و اساسی حل نمی‌کنند.»
باقری‌اصل همچنین با بیان اینکه از زمان طرح ایده سامانه املاک و اسکان در مجلس، بر شیوه شناسایی خانه‌های خالی نقد داشته است، نوشت: «سامانه املاک و اسکان باید در فرایند تولید و خدمات املاک باشد وگرنه داده‌ها مسیر دیگری پیدا می‌کنند. اگرچه برای تکمیل آن کمک کردیم اما هنوز با هدف فاصله دارد.»
دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
در قرن هجدهم زمانی که انگلیس، هند را به استعمار خود درآورده بود، تعداد مارهای کبری در سطح شهر دهلی زیاد شده بود و دولت برای مدیریت این شرایط تصمیم گرفت برای هر مار مرده‌ای که مردم تحویل می‌دهند، جایزه نقدی به آنها پرداخت کند.
تصمیم در ابتدا با تحویل مارهای مرده زیاد به دولت، بسیار موفق به نظر می‌رسید و به نظر می‌آمد که در طول زمان تعداد مارها کمتر خواهد شد. اما در نهایت تعجب تعداد مارهای مرده‌ای که مردم تحویل می‌دادند روز به روز بیشتر می‌شد. دولت از پیامد این کار غافل شده بود. چرا که بسیاری از مردم فقیر دهلی با تصور اینکه این کار درآمد خوبی دارد به پرورش مار روی آورده بودند.
البته این آخر ماجرا نبود. دولت اعلام کرد که دیگر برای مارهای کبری جایزه نمی‌دهد. مردم شهر هم که متوجه شده بودند پرورش مار دیگر برای آنها سودی ندارد، هر کدام مارهای خود را در هر طرف شهر به حال خود رها کردند. بنابراین جمعیت مارهای کبری افزایش پیدا کرد و وضعیت از حالت اولیه نیز بدتر شد.
از این پدیده در علوم سیاسی و اقتصادی به نام "اثر کبری" یاد می‌شود که در آن نداشتن افق تصمیم‌گیری مناسب برای بکارگیری راه‌حل یک مساله، به شدت آن اضافه کرده و عواقب ناخواسته یا پیش‌بینی نشده‌ای به همراه خواهد داشت. تاکنون نمونه‌های بسیاری از این گونه تصمیم‌ها توسط دولتمردان کشور در عرصه‌های سیاسی و اقتصادی گرفته شده است.