ناسا حقایقی جدید در مورد اتمسفر مریخ منتشر کرد

بر اساس اطلاعات به دست آمده از سفینه MAVEN ناسا، لایه بالایی اتمسفر کره مریخ، به آرامی در حال تحلیل رفتن و ورود به کهکشان است. این مسئله سبب شده تا مریخ طی میلیون ها سال، متحمل تغییرات جوی شدیدی شود.

علت این اتفاق هم چیزی نیست جز خورشید.

در ادامه با دیجیاتو همراه باشید.

طوفان های خورشیدی که مرتبا از مرکز منظومه شمسی به سمت بیرون منتشر می شود، مرتبا لایه ی بیرونی مریخ را تضعیف کرده و از بین می برند. دانشمندان ناسا، زمانی متوجه این اتفاق شدند که یک طوفان بزرگ خورشیدی اوایل امسال به مریخ رسید.

ذرات کوچکی که همراه با طوفان خورشیدی به اتمسفر مریخ می رسند، گازهای موجود در این لایه را پر انرژی کرده و سبب گریز آن ها به کهکشان می شوند. هیدروژن، اکسیژن و دی اکسید کربن، ترکیباتی هستند که مرتبا جو مریخ را ترک می کنند.

ارتباط نه چندان مثبت مریخ و خورشید، علت عمده تغییرات حاصله روی سطح این کره را توضیح می دهد. مریخ طی میلیون ها سال تغییراتی به خود دیده و از یک سیاره ی پر آب به دایره ای سرخ و خشک بدل

گشته.

دانشمندان می گویند تقریبا 4 میلیارد سال پیش، مریخ اتمسفر بسیار ضخیمی داشته و به قدر کافی در آن گاز وجود داشته که تمام سطح سیاره را گرم نگه دارد و از اقیانوس ها محافظت کند. اما حالا، مریخ سرد و بی آب با اتمسفری باریک که تنها یک صدم اتمسفر زمین فشار دارد، بی دفاع مانده.

یافته های اخیر MAVEN نشان می دهد که خورشید و طوفان های خورشیدی مهم ترین عامل تغییر اقلیم در مریخ بوده اند و این روند همین حالا هم ادامه دارد و تا میلیون ها سال دیگر هم راهی برای توقف آن نخواهد بود.

بروس جاکوسکی، یکی از محققین این پژوهش در دانشگاه کلورادو می گوید: «سوال اصلی این است که آب کجا رفته؟ MAVEN در تلاش است تا متوجه شود از بین رفتن اتمسفر چه نقشی در تغییر اقلیم بازی می کند.»

فضاپیمای MAVEN، دو سال پیش در نوامبر 2013، سوار بر راکت Atlas V به فضا پرتاب شد و در سپتامبر 2014 موفق شد تا خود را وارد مدار مریخ کند. از آن زمان تاکنون، کاوشگر ناسا مرتبا فاصله خود را با سطح کره مریخ کم و زیاد می کرد تا در فواصل مختلف اتمسفر قرار گرفته و اطلاعات بیشتری کسب کند. MAVEN مجهز به سنسورهای پیشرفته ای جهت آنالیز طوفان های خورشیدی و جریان های مغناطیسی است و با استفاده از همین ابزارها قادر به این کشف شده است.

ناسا می گوید مریخ 4.3 میلیارد سال پیش، اقیانوس بزرگی داشته که پر از آب بوده است و برای حفظ آن، یک اتمسفر ضخیم مورد نیاز است. حالا که مریخ چنین اتمسفری ندارد، پس طبیعی است که آبی هم باقی نماند.

جاکوسکی می گوید از بین رفتن میدان مغناطیسی مریخ، تاثیر قابل توجهی روی اتمسفر و از بین رفتن آب داشته است. این کره، زمانی یک هسته جوشان از فلز داشته، درست همانند امروز کره زمین، اما پس از میلیاردها سال، این هسته ی مذاب، سرد شده و مستحکم می شود. مریخ هنوز م میدان مغناطیسی دارد اما شدت آن بسیار ضعیف است (40 برابر ضعیف تر از کره زمین). بنابراین میزان آسیب پذیری کره در برابر خطرات بیرونی نظیر طوفان های خورشیدی بسیار بالاتر است.

با از بین رفتن اتمسفر، مریخ روز به روز سردتر شد و به جایگاه کنونی اش رسیده، بنابراین حجم عظیم آب مایع دیگر نمی توانست روی کره باقی بماند. اما پرسش اینجاست که آب ها کجا رفته اند؟ دانشمندان می گفتند مقداری از آن ها در قطب ها به صورت یخ زده هستند و مقداری دیگر نیز در خاک سیاره نفوذ کرده اند. مقدار بسیار اندکی هم به صورت مایع هنوز در سطح کره باقی مانده اند اما اثری از مقادیر اصلی نیست.

اما MAVEN این پرسش را هم پاسخ داده است. آب به مرور زمان از طریق اتمسفر راه خود را به سوی کهکشان باز کرده و میزان آب پیشین روی این کره دیگر در دسترس نیست. در جریان یکی از تحقیقات کاوشگر MAVEN، ناسا متوجه شد که مقادیر عظیمی از اکسیژن در لایه بالایی اتمسفر مریخ وجود دارد. با توجه به وجود هیدروژن در این ناحیه، محققین می گویند اقیانوس مریخ تبخیر شده و حالا آرام آرام در حال ورود به کهکشان است.