نگاهی جامع تر به تکنولوژی مورد استفاده در هدست «واقعیت ترکیبی» مجیک لیپ
مجیک لیپ چیست؟ شرکتی که گوگل با تخصیص بودجه 500 میلیون دلاری و با همراهی برخی دیگر آن را راه اندازی کرد. به غیر از این نکته متاسفانه اطلاعات دیگری در مورد این شرکت در دست نیست. ...
مجیک لیپ چیست؟ شرکتی که گوگل با تخصیص بودجه 500 میلیون دلاری و با همراهی برخی دیگر آن را راه اندازی کرد. به غیر از این نکته متاسفانه اطلاعات دیگری در مورد این شرکت در دست نیست.
استارتاپی که از آن سخن می گوییم تا الان هیچ کنفرانس خبری را برگزار نکرده است، کیتی برای توسعه دهندگان ارائه ننموده و حتی کمپینی هم در سایت های جمع سپاری برای ارائه محصولات خود به راه نیانداخته است.
رونی آبوویتز مدیر عامل مجیک لیپ آن را با این عبارت توصیف کرده است: شرکت فعال در زمینه «تکنولوژی-زیست». این را هم باید اضافه کنیم که تا الان تنها دو روزنامه نگار توانسته اند از نزدیک با هدست «واقعیت ترکیبی» این دستگاه کار کنند.
اما حقیقت اینجاست که مجیک لیپ به عنوان شرکتی که تا الان بودجه ای یک میلیارد دلاری را از سرمایه گذاران مطرح دنیا دریافت کرده و سرشناس ترین کارکنان گوگل از جمله ساندار پیچای را در لیست اعضای هئیت مدیره اش جای داده (او مسئولیت تمامی محصولات تجاری گوگل را در اختیار دارد) کاملا آرام و بی صدا عمل کرده است.
جان کلام این است:
مجیک لیپ یکی از شرکت های فعال در حوزه تکنولوژی است که دفتر اصلی اش هم در فلوریدا قرار دارد و دست به کار تولید نوعی هدست «واقعیت ترکیبی» شده است.
این هدست ظاهرا از پروژکتورهایی کوچک برای ترکیب نمودن نور مصنوعی ایجادشده با دنیایی بهره می گیرد که درست مقابل دیدگان شما قرار دارد و به نوعی واقعیتی که پیش رویتان هست را با ارسال جلوه های بصری روی چشمانتان «افزوده» یا غنی می کند.
مجیک لیپ باور دارد که این فناوری عصر محاسبات کامپیتری را تغییر می دهد و هدست طراحی شده توسط آن عاقبت مرگ تمامی نمایشگرها (چه دستگاه های تلویزیونی درون منزل و چه تلفن های همراه) را به دنبال خواهد داشت.
در جولای سال 2015 میلادی، اداره پتنت ها و علائم تجاری ایالات متحده آمریکا جامع ترین پتنت خود را که از سوی مجیک لیپ تسلیم آن شده بود منتشر کرد. آن فایل حاوی طرح هایی مضحک در مورد قابلیت های هدست طراحی شده توسط این شرکت بود.
لازم است یادآور شویم اسناد متعلق به پتنت های مختلف لزوما محصول نهایی را نشان نمی دهند. در این بخش در نظر داریم نگاهی داشته باشیم به خلاصه پتنت 185 صفحه ای منتشر شده تا ببینیم که تکنولوژی مجیک لیپ دقیقا چیست و چه کاری انجام می دهد.
ظاهری شبیه به گوگل گلس
تصویری که در بالا می بینید اولین طرح موجود در این پتنت است: نوعی دستگاه متصل شده به یک عینک با سیمی که از آن آویزان شده و به کاربر امکان می دهد تصویر کامپیوتری ایجاد شده روی چشم چپ خود را مشاهده نماید. آیا این همان هدستی است که مجیک لیپ مشغول ساختنش است؟ با اطمینان تقریبا صد در صدی می توان گفت خیر اما شِمایی کلی از تجربه ای را به تصویر می کشد که این شرکت قصد ارائه اش را دارد.
مراقب این ربات غول پیکر باشید
طرح دوم تماما به نحوه عملکرد هدست مجیک لیپ مربوط می شود. در این تصویر فردی را می بینید که هدست را پوشیده است و از طریق آن رباتی عظیم الجثه و همچنین زنبور در حال پرواز را مشاهده می کند. در واقع گجت با اضافه کردن شمایل یک ربات غول پیکر و همچنین زنبور انسان نما به واقعیت پیش روی کاربر آن را «افزوده» می کند.
نمونه ای از گجت هایی که مجیک لیپ قصد ارائه اش را ندارد
در تصویر سوم، هدستی را می بینید که به دو نمایشگر مجهز شده تا چشمان کاربر را فریب دهد که این در واقع همان نحوه عملکرد هدست های واقعیت مجازی امروزی است.
رونی آبویتز رئیس هیئت مدیره این شرکت مرتبا عدم علاقمندی اش به این راهکار را اعلام کرده بود که البته این بی میلی را می توان در توضیحاتی که همراه با تصویر آمده است مشاهده کرد.
تجربه ثابت کرده است که این نوع پیکره بندی به خاطر عدم هماهنگی میان نحوه همگرایی و همسازی چشم ها در دریافت تصاویر سه بعدی برای خیلی ها ایجاد ناراحتی می کند.
رویکرد چشم های دوربینی
راهکار دیگری که مجیک لیپ در پتنت خود به آن اشاره کرده، عینکی است که در تصویر می بیند. دو عدد دوربین درست در بخش جلویی عینک، یعنی همان جایی که چشم های کاربر مقابل خود را نگاه می کنند قرار دارند. ایده اصلی هم این است که دوربین ها تصویری از دنیای پیش روی کاربر را دریافت و سپس تعدادی تصویر کامپیوتری را به آن اضافه نمایند و بعد ویدئوی افزوده را در قسمت کناری لنز در مجاورت چشمان کاربر برایش نمایش دهند.
آنطور که فایل مربوط به این پتنت نشان میدهد، موقعیت دوربین ها و نمایشگرها به گونه ایست که میدان دید طبیعی کاربر را وقتی که از عینک استفاده می کند، مسدود می کند. مجددا باید تاکید کنیم که این راهکار مد نظر مجیک لیپ نیست.
مدل کلاه
بسیاری استفاده از عینک را دوست ندارند و در عوض ترجیح می دهند که کلاهی مجهز به یک نمایشگر را مورد استفاده قرار دهند. تصویری که در بالا می بینید شکل دیگری از ارائه واقعیت افزوده را به تصویر می کشد که البته باز هم باید تاکید کنیم این راهکار نیز شیوه مطلوب مجیک لیپ نیست.
این تصویر در واقع محصولی را به تصویر می کشد که هم اکنون نیز نمونه اولیه ای از آن ساخته شده و Vuzix M2000AR و نام دارد.
رابرت اسکوبل و مدل دوشی
مهندسانی که در واحد پتنت های مجیک لیپ کار می کنند قطعا حس شوخ طبعی خوبی هم دارند (با استناد به این تصویر البته). عکسی که در بالا می بینید فریمی را نشان می دهد که روی چشمان فرد قرار دارد و از یک ماژول بصری سازی برای دریافت تصاویر بهره می برد. این راهکار همچنین نوعی سیستم تصویربرداری دیجیتالی یک چشم را نشان می دهد که از نمایشگری کوچک بهره می گیرد.
در پایان باید اضافه نماییم که این تصویر صرفا به عکسی اشاره دارد که چندی پیش توسط رابرت اسکوبل در حمام گرفته شده است.
اما از این مرحله به بعد اطلاعات بیشتری در مورد هدست مجیک لیپ در اختیارمان قرار می گیرد.
آیا محصول مورد نظر مجیک لیپ شکلی شبیه به یک عینک را خواهد داشت؟ احتمالا خیر اما به احتمال خیلی زیاد نخستین محصول این شرکت نوعی «پردازشگر لوکال و ماژول داده ای» را در خود دارد و اگر بخواهیم به زبان ساده تر بگوییم یک کامپیوتر جیبی است که هدست توانش را از آن دریافت خواهد کرد.
سیمی که از قسمت انتهای بدنه دستگاه آویزان شده است را می بینید؟ این سیم به کامپیوتر جیبی دستگاه متصل می شود. شاید تصورتان این باشد که کلیه فرایندهای پردازشی درون عینک انجام می گیرند؟ باید بگوییم که خیر اینطور نیست. شاید ما در آینده باشیم اما هنوز هم که هنوز است تکنولوژی تا این حد و اندازه پیشرفت نداشته است.
بازگشت دوباره کلاه
البته مجیک لیپ می تواند از نوعی کلاه برای قرار دادن پردازنده مورد نیاز هدست استفاده نماید اما به احتمال خیلی زیاد این کار را نخواهد کرد. جالب ترین بخش اضافه شده به دستگاه آنطور که از روی تصویر می توان مشخص نمود همان پردازشگر لوکال است.
ظاهرا کامپیوتر جیبی یاد شده در بالا، از راه دور با یک پایگاه داده ای نظیر کلاود و یک ماژول پردازشی ارتباط برقرار می کند. این یعنی هدست مجیک لیپ قادر خواهد بود داده ها را هم در جای دیگری (نظیر مجموعه عکس های شما) ذخیره کند و هم اینکه بخشی از فرایندهای پردازشی را به یک کامپیوتر ریموت محول نماید.
جزئیات بیشتر در مورد نحوه عملکرد هدست مجیک لیپ
برای درک بهتر فرایند پردازش لوکال و ریموت که در بالا به آن اشاره شد، این تصویر به پتنت اضافه شده است که نشان می دهد هدست چطور با پردازشگر لوکال (همان کامپیوتر جیبی) و پردازشگر ریموت و پایگاه داده ای کار خواهد کرد.
کامپیوتر کمری
علاقه ای به گذاشتن کامپیوترها درون جیب خود ندارید؟ باید بگوییم که واقعیت چیزی غیر از این است چون شما موبایل تان را درون جیب خود قرار می دهید و تلفن های هوشمند امروزی دستگاهی فراتر از یک موبایل هستند و می توان آنها را نوعی کامپیوتر دانست.
در هر حال راهکار احتمالی مجیک لیپ برای پردازش لوکال نوعی کامپیوتر کوچک است که به کمربند شما متصل می گردد و در این تصویر می توانید آن را مشاهده نمایید.
حرف حساب مجیک لیپ چیست؟
خبرنگاران زیادی تا بحال با این شرکت و مدیرانش تماس گرفته اند تا به اطلاعاتی در مورد محصول در دست ساخت آن دست پیدا کنند و متاسفانه جواب های دریافتی شان بسیار گیج کننده بود.
بهترین و روشن ترین پاسخ دریافتی از سخنگویان مجیک لیپ این بوده: محصول ما قابل حمل خواهد بود و نیازی به اتصال آن به کامپیوتر نیست.
همین یک جمله نشان می دهد که هدست در دست ساخت این شرکت تفاوت قابل توجهی با محصولات مشابه نظیر آکیلس ریفت فیسبوک دارد که برای استفاده از آن باید هدست با یک کابل به کامپیوتری قدرتمند متصل گردد.
در مقابل محصول این شرکت بیشتر شبیه به هدست گلس گوگل است (که شکلی از واقعیت افزوده در ارائه می دهد) یا حتی می توان آن را به Gear VR سامسونگ شبیه دانست که از موبایل کاربر برای فعالیت بهره می گیرد و به هیچ سیم یا کامپیوتری هم نیاز ندارد.
البته وبسایت این شرکت حاوی اطلاعات و جزئیات بیشتری در مورد برنامه های آن است. لیستی که در صفحه استخدامی آن آورده شده است عناوینی نظیر متخصص اپتیک، برنامه نویس و غیره را دربر می گیرد و علاوه بر این، به حرفه های دیگری نظیر توسعه دهنده اندروید نیز اشاره دارد که به ما می گوید این هدست احتمالا از کامپیوتری با شکل و شمایل اسمارت فون بهره می گیرد.
توسعه دهنده کلاود نیز یکی دیگر از مشاغلی است که در این صفحه به آن اشاره گردیده و اطلاعاتی را در خصوص نحوه ذخیره سازی داده های تولید شده توسط هدست نشان میدهد.
جالب است بدانید که چند موقعیت شغلی در حوزه بهداشت و درمان و همچنین «تلفن» در این صفحه دیده می شوند که همگی نشان می دهند مجیک لیپ رویکردی جامع را نسبت به محصول مورد نظرش دارد.
ویدئوی تبلیغی مجیک لیپ که در مارس 2015 ارائه شد مدتها قبل تر از این تاریخ تهیه گردیده بود.
در حال حاضر یک ویدئوی تبلیغاتی از مجیک لیپ وجود دارد که شمایی کلی از دستگاه در حال تولید توسط آن را نشان می هد. در ادامه می توانید نگاهی به این ویدئو بیاندازید.
امروز یکم اردیبهشت ماه است و مجیک لیپ ویدئویی از تکنولوژی در دست توسعه خود منتشر کرده.
دیدگاهها و نظرات خود را بنویسید
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
میشه حدس زد این عینک درواقع بازگشت پروژه ی دوست داشتنی اما شکست خورده ی گوگل گلس هست که امیدوارم به زودی تولید بشه...
این عینک ها خیلی بازارش داره داغ میشه شرکت های مختلفی شاختن من و یاد اوایل اومدن گوشی موبایل میکنه احتمالا تا 5 سال آینده گوشی ها جای خودشو به این عینک ها بده... عجیبه اپل دست به ساخت عینک نزده فقط یا هنوز صداش و در نیاورده دنیای فیلم و گیم و کار های روزمره با این عینک ها متحول میشه شما فک کنید تو خونتون نشستید میتونید سر کلاس دانشگاه برید اخبارو دنبال کنید به کارهاتون برسید با پدرتون که اون سره کره زمین رو در رو حرف بزنید...میشه گفت با شروع به کار این عینکا وارد انقلاب جدیدی از تکنولوژی میشیم