طراحی پلتفرم جدید سایپا بر مبنای خودروهای ژاپنی با مشارکت شرکت های چینی

اخیرا خبری در رابطه با پلت فرم جدید سایپا منتشر شده است که به برنامه های آتی این شرکت برای تولید چندین محصول بر روی یک پلت فرم جدید اختصاص دارد.

نکته کلیدی این پروژه بر مبنای خبری که توسط روزنامه "اخبار صنعت" منتشر شده، این است که سایپا با مشارکت یک شرکت مشاوره فنی مهندسی چینی، دست به توسعه پلت فرم جدیدی بر مبنای پلت فرم خودروهای ژاپنی زده است.

البته در بخشی از این متن چنین نقل شده است که" طراحی این پلتفرم از اوایل سال ۹۲ با همکاری یک شرکت چینی آغاز شد. البته در پروژه تنها از امکانات پرسنلی، نرم‌افزاری و سخت‌افزاری این شرکت بهره برده‌ایم".

هرچند اطلاعات دقیقی در دست نیست که علاوه بر امکانات پرسنلی، سخت افزاری و نرم افزاری، اصولا چه امکانات دیگری وجود داشته که سایپا از آنها بهره نبرده است، اما به هرحال ماحصل ماجرا، مشارکت این شرکت چینی با متخصصان داخلی و استفاده از دانش شرکت های مشاور دیگر کره ای و آلمانی برای توسعه این پلت فرم بر مبنای خودروهای تویوتاست.

شاید برای شما این پرسش مطرح شود که اساسا با توجه به وجود چنین پلت فرم هایی، چه نیازی به طراحی مجدد و گرفتن مشاوره از شرکت های چینی و آلمانی برای تولید یک پلت فرم الگو برداری شده وجود دارد.

پاسخ به مسائل مالی و تکنولوژیک بر می گردد، در واقع شرکت های مطرح بین المللی نظیر تویوتا یا فولکس واگن، اساسا پلت فرم های خود را نمی فروشند و یا قیمت های بسیار گزاف چند میلیارد دلاری را برای آنها طلب می کنند.

اما در نقطه مقابل این چینی ها هستند که در سال های اخیر به کپی کننده بسیاری خودروها بدل شده اند و با مهندسی معکوس، برخی از بهترین پلت فرم های جهان نظیر پلت فرم های تویوتا را بر روی خطوط تولید داخلی خود شبیه سازی می کنند.

عواقب چنین رویه ای البته گریبان بازار ایران را نیز گرفته است و فارغ از بحث تولید در میان خودروهای وارداتی نیز شاهد عرضه خودروهایی مانند جیلی GC7، لیفان 820، وولکس C30 و بی وای دی S6 بر مبنای پلت فرم های کپی شده از روی محصولات تویوتا بوده ایم.

طبیعتا در چنین اوضاعی، شرکت های نیمه ورشکسته داخلی هم که آهی در بساط ندارند ترجیح می دهند تا به جای صرف هزینه های میلیاردی یا کشیدن منت شرکت هایی چون پژو، به سراغ شرکای چینی بروند تا بتوانند از طرح و الگوی پلت فرم های اصیل استفاده کنند.

البته نکته مهم در این زمینه، مسائل پیچیده مربوط به مهندسی تولید (فرآیند های تولید)، متالوژی و دوام است که حتی با دقیق ترین کپی برداری نیز به محصول نهایی منتقل نمی شود و حکم رازهای سر به مهر و استراتژیک شرکت ها را دارد.

بنابراین در بسیاری موارد در نهایت شاهد هستیم که خودرو کپی برداری شده صرفا از نظر ظاهری و ابعاد و یا در بهترین حالت (مشخصات ایمنی) شبیه به خودرو اصلی از آب در می آید اما ممکن است از نظر آلیاژ قسمت های حساس شاسی، سیستم تعلیق و دوام کلی بسیار با محصول اصلی متفاوت باشد.

طبیعتا چنین رویه ای در خصوص موتورها و گیربکس های کپی برداری شده نیز وجود دارد، هرچند چینی ها اساسا در زمینه تولید و مونتاژ گیربکس بسیار ضعیف عمل می کنند اما تاکنون بارها نسبت به الگو برداری از پیشرانه های موفق خودروسازان بزرگ اقدام کرده اند.

به هرحال آنچه از شواهد امر پیداست، پلت فرم جدید سایپا از نظر مشخصات ابعادی و ظاهری شباهت هایی با تویوتا یاریس قدیمی خواهد داشت.

هرچند که امکان تغییر سایز پلت فرم برای تولید خودروهای کوچک کلاس B (نظیر خانواده پراید و تیبا) نیز در نظر گرفته شده است و حتی ممکن است که محصول نهایی ظرف 5 تا 10 سال آینده سرانجام جایگزین پراید شود.

اما باید منتظر ماند و دید که آرایش پیشرانه ها به چه شکل خواهد بود، تاکنون اطلاعات غیر رسمی حکایت از توسعه پیشرانه های 3 و 4 سیلندر اتمسفریک و توربو 1.0 و 1.5 لیتری با همکاری شرکت F.E.V آلمان دارد.

بر اساس اطلاعات روزنامه اخبار صنعت، اولین محصول از این پروژه احتمالا در اواخر سال جاری معرفی خواهد شد و تولید چند مدل از سدان گرفته تا هاچ بک و استیشن بر روی آن برنامه ریزی شده است.

بودجه این پروژه در حدود 380 میلیارد تومان اعلام شده است و سایپا سالانه حدود 1.7 درصد از درآمد ناشی از فروش خود که معادل 146 میلیارد تومان می شود را صرف هزینه مرکز تحقیقات و نوآوری خود می کند.

به هرحال امید است که با طراحی این پلت فرم شاهد توسعه خودروهایی با سطح ایمنی قابل قبول باشیم تا بلکه از آمار تلفات جاده ای در کشورمان کاسته شود.