کشنده تسلا برای نمایش توانایی های خود دو هزار مایل سفر کرد

آبان ماه گذشته بود که کمپانی آمریکایی تسلا از یک کشنده سنگین برقی رونمایی کرد. این کشنده که به همراه تسلا رودستر معرفی شد، توانست به واسطه اعداد و ارقامی شگفت انگیز، توجه همه رسانه ها را به خود جلب کند.

بر اساس برنامه ریزی های تسلا، تولید این کشنده از سال آتی کلید خورده و تحویل آن به شرکت های معروفی مثل FedEx، والمارت، سیسکو و DHL آغاز خواهد شد.

طبق اخبار رسیده، کشنده تسلا چند سفر آزمایشی را بین شهرهای مختلف انجام داده است. هدف از این کار ارزیابی عملکرد این خودرو در شرایط واقعی و نشان دادن پتانسیل هایش به مشتریان عنوان شده است.

مطمئنا بسیاری از علاقه مندان دوست دارند که بدانند عملکرد کشنده پاک تسلا در این تست ها چگونه بوده است. ایلان ماسک در پاسخ به نشریه آنلاین Electrek عملکرد محصول جدیدش را "بسیار خوب" توصیف کرده و افزوده که این خودرو هزاران مایل مسافت را بصورت مستقل و با اتکا به شبکه ایستگاه های سوپرشارژ پشت سر گذاشته است.

به گفته آقای ماسک تنها کمک لازم در طول سفر طولانی کشنده تسلا، بهره گیری از یک سیستم کابل کمکی برای اتصال به برق بوده؛ به عبارت دقیق تر این سیستم مجموعه ای از کابل هاست که بطور همزمان به چند جایگاه متصل می شوند تا باتری عظیم کشنده را شارژ کنند. ظاهرا با بهره برداری از ایستگاه های مگاشارژ این سیستم منسوخ خواهد شد.

نقطه پایانی این سفر 2000 مایلی ایالت آرکانزاس و مقر شرکت حمل و نقل J.B. Hunt بوده است. با انتخاب این مقصد دوردست، تسلا قصد داشته به مشتریان خود اطمینان خاطر دهد که کشنده سنگینش توانایی باربری در مسیرهای طولانی را دارد. همانطور که اشاره شد در طول این سفر هیچ خودروی اسکورتی کشنده تسلا را همراهی نکرده است.

در این بین دو سوال مهم به ذهن خطور می کند؛ نخست اینکه چقدر طول می کشد تا باتری بزرگ کشنده با سوپرشارژر پر شود؟ همچنین آیا رانندگان می توانند در زمان نبود مگاشارژرها با سوپرشارژرها براحتی کشنده خود را شارژ کنند؟

مساله دیگر اینکه با توجه به وجود ایستگاه های شارژ متعدد اختصاصی، محصولات تسلا می توانند بدون مشکل خاصی از یک سوی خاک ایالات متحده به سوی دیگر سفر کنند. اما با اضافه شدن دیگر کشنده های برقی به خیابان ها به نظر می رسد که مساله شارژ این کشنده ها به یک مشکل بزرگ تبدیل خواهد شد.