تلسکوپ فضایی چاندرا حلقه‌های عجیبی از یک سیاهچاله را ثبت کرد
رصدخانه پرتوی ایکس چاندرا به کمک رصدخانه نیل گرلس سویفت به تازگی تصویری را منتشر کرد که حلقه‌های عجیبی در اطراف یک سیاهچاله را نشان می‌دهد. تصویر پرتوی ایکس به ما اطلاعات جالبی از گرد ...
در دیجیاتو ثبت‌نام کنید
جهت بهره‌مندی و دسترسی به امکانات ویژه و بخش‌های مختلف در دیجیاتو عضو ویژه دیجیاتو شوید.
عضویت در دیجیاتوتازههای تکنولوژی
ویدئوی مرتبط
رصدخانه پرتوی ایکس چاندرا به کمک رصدخانه نیل گرلس سویفت به تازگی تصویری را منتشر کرد که حلقه‌های عجیبی در اطراف یک سیاهچاله را نشان می‌دهد. تصویر پرتوی ایکس به ما اطلاعات جالبی از گرد و غبار درون کهشان ما می‌دهد.
در رصدخانه‌ها برای تهیه تصاویر پرتوی ایکس فضایی از تکنیکی استفاده می‌کنند که در بیمارستان‌ها و یا گیت فرودگاه‌ها استفاده می‌شود. این سیاهچاله در سیستمی دوتایی به نام V404 Cygni در فاصله ۷۸۰۰ سال نوری از ما قرار دارد. سیستم‌های دوتایی دو ستاره و یا یک سیاهچاله و ستاره هستند که به دور یکدیگر در حال گردش‌اند. در حال حاضر، در تصویری که از این سیستم به ما می‌رسد به نظر می‌آید که این سیاهچاله مواد درون ستاره همراه خود را به درون خود فرو می‌ریزد.
در ۱۵ خرداد ۱۳۹۴، رصدخانه سویفت انفجاری در پرتوی ایکس را در سیستم V404 Cygni مشاهده کرد. این انفجار حلقه‌های پرانرژی را موسوم به «اکوهای نور» تولید کرد. در این انفجار مثل وقتی بود ماده منفجره‌ای در دره یا کوهستان منفجر می‌شود. در این حالت، امواج صوتی در محیط اکو و چندین بار بازتولید می‌شود. اما در انفجار سیستم V404 Cygni به جای امواج صوتی، امواج نوری در گرد و غبار موجود بین این سیستم و زمین اکو شد و رصدخانه سویفت آن را ثبت کرد.
در تصویری که منتشر شد، اکوهای نوری پرتوی ایکس (حلقه‌های آبی رنگ) با تلسکوپ فضایی چاندرا ثبت شد و با داده‌های اپتیکی تلسکوپ Pan-STARRS ترکیب شد تا ستاره‌های پس زمینه را نشان دهد. این تصویر هشت حلقه هم‌مرکز را نشان می‌دهد که هر کدام اکوهای لایه‌های متفاوتی از گرد و غبار با فواصل متفاوت را نشان می‌دهند.
این انفجار به قدری بزرگ بود که برای تصویربرداری از آن سنورهای تلسکوپ چاندرا را بین V404 Cygni قرار دادند تا در صورت وقوع انفجاری دیگر به تلسکوپ آسیبی نرساند. این تصویر اطلاعاتی از نحوه رفتار این سیاهچاله به ما می‌دهد. علاوه بر این، دانشمندان می‌توانند اطلاعاتی از گرد و غبار بین این سیستم و زمین به دست آورند.
به طور مثال، هر چه قطر این حلقه‌ها بزرگتر باشد، گرد و غبار مشاهده شده به ما نزدیکتر است و بالعکس. همچنین، توانستند تشخیص دهند که مقدار زیادی از این گرد و غبار از جنس گرافیت و سیلیکات هستند. به علاوه، مشخص شد که این ابرهای میان‌ستاره‌ای چگالی یکسانی در همه جهات ندارند و یکپارچه نیستند.
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.