ثبت بازخورد

لطفا میزان رضایت خود را از دیجیاتو انتخاب کنید.

واقعا راضی‌ام
اصلا راضی نیستم
چطور میتوانیم تجربه بهتری برای شما بسازیم؟

نظر شما با موفقیت ثبت شد.

از اینکه ما را در توسعه بهتر و هدفمند‌تر دیجیاتو همراهی می‌کنید
از شما سپاسگزاریم.

سیارک به سمت زمین
علمی

سیارک‌هایی که پشت نور خورشید مخفی شده بودند، برای اولین بار شناسایی شدند

مطالعه جدیدی که به تازگی منتشر شده برای اولین بار توانسته سیارک‌های پیش‌تر دیده‌نشده‌ای را که در حوالی نور خورشید مخفی شده بودند، شناسایی کند.

ایمان صاحبی
نوشته شده توسط ایمان صاحبی | ۳ مرداد ۱۴۰۱ | ۱۷:۰۰

منجمان می‌گویند گروهی از سیارک‌ها احتمالا در تابش نور خورشید مخفی شده‌اند. این سنگ‌های آسمانی که احتمالا نزدیک زمین هستند، هرگز شناسایی نشده‌اند چون تلسکوپ‌های زمینی معمولا به سمت بیرون منظومه شمسی نگاه می‌کنند. حالا یک تحقیق جدید برخی از این سیارک‌های پیش‌تر دیده‌نشده را در نزدیکی زهره و چند سیاره دیگر مشاهده کرده است.

مطالعات جدیدی که توسط «اسکات شپرد» از موسسه علوم کارنگی در واشنگتن دی‌سی انجام شده، برخی از اشیاء نزدیک زمین یا NEOها شامل سیارک‌های پیش‌تر دیده‌نشده‌ای را نشان داده که بین زمین و خورشید قرار دارند. شپرد در مقاله‌ای که در مجله Science منتشر شده، می‌گوید برخلاف تلسکوپ‌های قبلی که معمولا در ساعات شب کار می‌کردند، تحقیقات جدید به دنبال شناسایی اجرامی رفته‌اند که در هنگام گرگ و میش در حوالی نور خورشید مخفی شده‌اند.

این مطالعه اولین سیارک در حال چرخش به دور زهره را با نام Ayló'chaxnim 2020 AV2 و سیارک دیگری را پیدا کرده که در حال حاضر کوتاه‌ترین مدار به دور خورشید را دارد و نامش 2021 PH27 است. در گذشته مدل‌سازی‌ها پیش‌بینی کرده بودند که چنین سیارک‌هایی باید وجود داشته باشند، اما حالا تلسکوپ‌ها برای اولین بار آن‌ها را مشاهده کرده‌اند.

سیارک‌ها چگونه دسته‌بندی می‌شوند؟

تقسیم بندی سیارک‌ها
تقسیم‌بندی سیارک‌ها

این سیارک‌ها بر اساس موقعیت خود دسته‌بندی می‌شوند: سیارک‌های موجود در مدار زمین «آتیرا»، سیارک‌های موجود در مدار زهره «واتیرا» و سیارک‌های موجود در مدار عطارد «ولکانوید» نام دارند. شپرد می‌گوید شکل حرکت این سنگ‌های آسمانی به جهت، اندازه، سپیدایی (Albedo) و فاصله سیارک‌ها تا خورشید بستگی دارد. هرچه یک سیارک کوچک‌تر و قابلیت جذب نور آن بیشتر باشد، مقدار حرکاتش بزرگ‌تر است.

این اکتشاف می‌تواند به درک هرچه بهتر ما از حرکات آن‌ها و چگونگی ثابت ماندن تعداد NEOها در طول چند میلیارد سال کمک کند. هرچه اندازه سیارک‌ها کوچک‌تر باشد، کشف آن‌ها دشوارتر است. دانشمندان تخمین می‌زنند که حدود 90 درصد NEOهای قاتل سیارات با اندازه 1 کیلومتری پیدا شده‌اند. شپرد می‌نویسد: «آخرین NEOهای ناشناخته 1 کیلومتری احتمالا در مدارهایی نزدیک به خورشید قرار دارند یا انحراف حرکتی‌شان بالاست، به همین خاطر از دید تلسکوپ‌های NEO دور مانده‌اند.»

دانشمندان چینی اخیرا مدعی شده بودند که برای کشف دقیق سیارک‌های تهدیدآمیز برای زمین بهتر است تلسکوپ‌ها را روی ماه قرار دهند تا برای تشخیص سیارک‌های سمت خورشید دشواری زیادی نداشته باشند.

دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید
مطالب پیشنهادی