امروز در فضا: فضاپیمای جونو به سمت مشتری پرتاب شد

در ۵ آگوست ۲۰۱۱، ناسا فضاپیمای جونو را برای مطالعه مشتری، بزرگ‌ترین سیاره منظومه‌شمسی به فضا پرتاب کرد.

فضاپیمای جونو

این فضاپیمای رباتیک با موشک اطلس ۵ از ایستگاه نیروی هوایی کیپ کاناورال فلوریدا بلند شد و پنج سال آینده را صرف سفر ۱/۷۴ میلیارد مایلی به مشتری کرد. جونو از زمانی که در سال ۲۰۱۶ به مدار مشتری رسید، شگفت‌انگیزترین عکس‌هایی را از مشتری گرفته است که تابه‌حال دیده‌ شده. اما همچنین اندازه‌گیری‌های علمی زیادی برای مطالعه ترکیب مشتری، میدان‌های مغناطیسی، الگوهای آب و هوا و موارد دیگر انجام داده‌ است.

جونو به‌دنبال سرنخ‌هایی در مورد چگونگی شکل‌گیری این سیاره بود، ازجمله اینکه آیا این سیاره هسته‌ای سنگی دارد یا میزان آب موجود در اعماق جو آن چقدر است.

برخلاف تمام فضاپیماهای قبلی که به سیارات بیرونی فرستاده‌ شده‌ بودند، جونو از پنل‌های خورشیدی تغذیه می‌کند. این پنل‌ها معمولاً توسط ماهواره‌هایی که به‌دور زمین می‌چرخند و در سیارات داخلی کار می‌کنند، استفاده می‌شود‌.

ژنراتورهای ترموالکتریک ایزوتوپی- رادیویی معمولاً برای مأموریت‌های منظومه‌شمسی بیرونی و فراتر از آن استفاده می‌شوند. بااین‌حال، برای جونو، سه بال بزرگ پنل خورشیدی آن نقش مهمی در تثبیت فضاپیما و همچنین تولید نیرو دارند.

دستاوردها

در میان نتایج اولیه، جونو اطلاعاتی درمورد رعد و برق جو سیاره جمع‌آوری کرد که نظریه‌های قبلی را اصلاح کرد‌. فضاپیما همچنین اولین نماها از قطب شمال مشتری و بینش‌هایی درمورد شفق‌های قطبی مشتری، میدان مغناطیسی و جو را ارائه کرد.

در سال ۲۰۲۱، تجزیه و تحلیل فراوانی برخوردهای غبار بین سیاره‌ای، هنگامی که جونو از بین زمین و کمربند سیارکی عبور می‌کرد، ارائه شد. این غبار، که باعث نور زودیاک می‌شود، از مریخ می‌آید، نه از دنباله‌دارها یا سیارک‌هایی که از منظومه‌شمسی بیرونی به‌سمت خورشید می‌آیند.

جونو اکتشافات زیادی انجام داد که نظریه‌های موجود درمورد شکل‌گیری مشتری را به چالش می‌کشد. هنگامی که فضاپیما بر فراز قطب‌های مشتری پرواز کرد، خوشه‌هایی از طوفان‌های پایدار را که در قطب‌ها وجود دارند، تصویر کرد.

فضاپیما دریافت که مغناطیس کره مشتری ناهموار و آشفته است. جونو با استفاده از امواج رادیومتر مایکروویو نیز دریافت که نوارهای قرمز و سفیدی که در مشتری دیده‌ می‌شوند صدها کیلومتر در جو گسترش می‌یابند، اما درون مشتری به‌طور یکنواخت مخلوط نشده است.

هسته عجیب و غریب مشتری نیز ممکن است نتیجه برخوردی باشد که در اوایل شکل‌گیری آن رخ داده‌ است.