نورالینک می‌خواهد قابلیت کنترل بازوی رباتیک با تراشه مغزی را آزمایش کند

نورالینک، شرکت متعلق به «ایلان ماسک»، به‌تازگی اعلام کرد می‌خواهد کاربرد جدید ایمپلنت‌های مغزی‌ خود را آزمایش کند. این شرکت قصد دارد این امکان را در اختیار انسان‌ها بگذارد که فقط با استفاده از افکار خود بازوی رباتیک را کنترل کنند.

براساس پست نورالینک در ایکس، این شرکت می‌خواهد آزمایش امکان‌سنجی جدیدی برای کنترل بازوی رباتیک با ایمپلنت N1 راه‌اندازی کند. این قابلیت به افراد فلج کمک می‌کند با امواج مغزی خود بتوانند بازوی رباتیک را کنترل کنند. رابط مغز و کامپیوتر (BCI) نورالینک دستگاهی به اندازه یک سکه به نام N1 دارد که یک ربات با جراحی آن را در مغز می‌کارد. این شرکت اکنون ایمنی BCI خود و توانایی آن برای کنترل کامپیوتر توسط افراد فلج را ارزیابی می‌کند.

کنترل بازوی رباتیک با ایمپلنت مغزی نورالینک

اگرچه کنترل بازوی رباتیک با ایمپلنت مغزی قابلیت جذابی است، ایده جدیدی نیست. سال 2008، محققان دانشگاه پیتسبرگ آمریکا نشان دادند یک میمون می‌تواند با استفاده از سیگنال‌های مغزش، بازوی رباتیک را کنترل کند تا بتواند غذا بخورد. پس‌از‎آن، محققان سراغ داوطلبان انسانی رفتند.

در پژوهشی که سال 2012 در نیچر منتشر شد، 2 نفر که به‌دلیل سکته مغزی فلج شده بودند، توانستند یک بازوی رباتیک را به‌سادگی با فکرکردن کنترل کنند و اشیای مختلف را بگیرند. همچنین در مطالعه دیگری در سال 2016، مردی با BCI توانست با استفاده از بازوی روباتیک حس لامسه خود را به دست آورد.

BCIهای استفاده‌‍شده در این پژوهش‌ها تنظیمات بسیار پیچیده‌ای داشتند و باید یک کابل از سر شرکت‌کنندگان به کامپیوتری که سیگنال‌های مغز را رمزگشایی می‌کرد، وصل می‌شدند. در مقابل، سیستم نورالینک بی‌سیم است اما هنوز اطلاعات زیادی درباره قابلیت کنترل بازوی رباتیک ایمپلنت این شرکت وجود ندارد.

درکل، ایلان ماسک اهداف بزرگ زیادی برای نورالینک دارد. او چند هفته قبل گفت این شرکت باید یک ایمپلنت‌ مغزی تولید کند تا درد گردن و کمر را از بین ببرد. همچنین ایمپلنت این شرکت اخیراً با هدف بازگرداندن بینایی نشان «دستگاه پیشرفته» را از سازمان غذا و داروی آمریکا دریافت کرده است.