بررسی دیجیاتو: ساعت هوشمند LG G Watch

بشر تمایل سیری ناپذیری به ساده کردن امور خود دارد و همانطور که موبایل ها، لوازم خانگی و ... هوشمند شده اند، ساعت ها نیز در مسیر هوشمند شدن گام برداشته اند. اولین ساعت دیجیتال که Pulsar نام داشت، در سال 1972 تولید شد و قادر به نمایش زمان به صورت کاراکترهای عددی روی نمایشگر LED خود بود. در سال 2000، اولین ساعت هوشمند با سیستم عامل لینوکس عرضه شد و چهار سال بعد، مایکروسافت از پروژه SPOT Watch رونمایی کرد که دارای نمایشگری تک رنگ با دقت۹۰×۱۲۶بود.

سال ها بعد، با پیشرفت تکنولوژی، ساعت های هوشمند به صورت جدی وارد بازار شدند تا جای خود را در زندگی مردم باز کنند. اولین ساعت های هوشمند، Pebble، Sony Smartwatch و Galaxy Gear بودند. هر چند ال جی توانست با سری تلفن های هوشمند G و به ویژه G2 جایگاه خوبی در بازار تلفن های هوشمند پیدا کند، اما به سختی موفق شد چرا که بسیار دیرتر از رقبا جنبیده بود. اینبار کمپانی بزرگ کره ای اولین نبود اما نمی خواست دیر به قافله برسد.

ال جی می گوید: «همیشه بهترین ها، اولین را می سازند.»

ما از G Watch که اولین ساعت هوشمند این شرکت است انتظار نداریم بهترین باشد اما حداقل باید ثابت کند که نشانی از این تفکر کمال گرایی را دارا است. با بررسی دیجیاتو همراه باشید تا ببینیم آیا ال جی توانسته است از پس شعار خود برآید و ساعت هوشمندی شایسته بسازد یا خیر.

طراحی

جی واچ جعبه ی مربعی زیبایی دارد. با باز کردن آن، ساعت را می بینیم که با وقار در انتظار نشسته و در زیر خود، دفترچه راهنما، کابل USB، آداپتور و رابط شارژ را جای داده است.

جی واچ طراحی بسیار ساده ای دارد. هر سادگی‌ای به معنای زیبایی نیست؛ ساعت هوشمند ال جی با وجود سادگی، جذابیتی برای طرفداران مد و زیبایی ندارد. شاید بعضی طراحی آن را مدرن و جوان پسند بدانند اما قطعاً ساعتی با چنین قیمت، باید دارای ظاهری شایسته تر باشد.

جی واچ به شکل مستطیلی طراحی شده و هیچ دکمه ای در اطراف آن قرار ندارد. ابعاد این ابزار پوشیدنی 63 گرمی، ۴۶٫۵×۹٫۹۵×۳۷٫۹ میلی متر است. ساعت دارای ساختار یکپارچه نیست و از چند تکه تشکیل شده؛ دور نمایشگر فلزی بوده و رنگ آن، ما را به یاد آخرین موبایل لوکس ال جی از سری پرادا، یعنی Prada 3 می اندازد.

با این حال این به معنی لوکس به نظر رسیدن جی واچ نیست. تکه بعد که بین بخش زیری و رویی ساعت قرار دارد، دور ساعت و محل اتصال بندها به دستگاه را فرا گرفته است. علی رغم پلاستیکی بودن، این تکه به قدری با کیفیت و مستحکم است که نگرانی از بابت آسیب دیدن آن وجود ندارد.

بخش زیر ساعت فلزی و شامل اطلاعات کیفی و شماره دستگاه است. علاوه بر این، پین های اتصال به رابط شارژ و دکمه بسیار کوچک ریست نیز در این مکان قرار دارند. دستگاه در اختیار دیجیاتو، ساخت کره بود. جای خوشحالی است که جی واچ از کیفیت ساخت بسیار خوبی بهره می برد و حس استحکام را کاملاً منتقل می کند.

بند آن از جنس لاستیک است که از سر خوردن ساعت روی دست جلو گیری می کند. بند این دستگاه، طراحی کاملاً یکنواخت و ساده ای دارد که ممکن است به مرور زمان تکراری شود. البته جی واچ دارای بندهای قابل تعویض است و از تمامی بندها با استاندارد 22 میلی متری پشتیبانی می کند.

بند لاستیکی موجب عرق کردن دست می شود و گاهی دست هایتان به هواخوری نیاز پیدا می کنند. بهتر بود ال جی روی طراحی بندهای ساعت بیشتر کار می کرد تا هم ظرافت را پوشش دهد و هم ارگونومی نامناسب ساعت را برطرف سازد.

نمایشگر

این ساعت هوشمند نمایشگری به قطر 1.65 اینچ دارد که از رزولوشن 280x280 پشتیبانی می کند. این دقت، تراکم پیکسل 240 پیکسل در اینچ را به همراه می آورد. شاید این تراکم کافی به نظر برسد، اما پیکسل ها به سادگی قابل مشاهده هستند و شفاف نبودن تصویر کمی آزار دهنده است.

تکنولوژی IPS استفاده شده در صفحه نمایش LCD این دستگاه نوید رنگ هایی بسیار زنده و با طراوت را می دهند ولی بر خلاف انتظار ما، رنگ ها به سردی تمایل داشتند و پویایی لازم را ندارند. رنگ مشکی نیز عمق کافی را ندارد. بهتر بود که به هنگام نمایش رنگ مشکی به عنوان پس زمینه ساعت در حالت آماده باش (Standby)، این رنگ خلوص کافی را داشت تا نمایشگر با بدنه یکدست شود.

یکی دیگر از نقاط ضعف فناوری IPS، خوانایی کم در برابر نور مستقیم خورشید است که برای برطرف کردن آن، باید نور صفحه را تا بالاترین حد ممکن بالا برد. نمایشگر جی واچ نیز از این قاعده مستثنی نیست. در حالت عادی که صفحه نمایش به صورت آماده باش قرار دارد، زیر نور مستقیم آفتاب چیزی معلوم نبوده و حتی برای مشاهده زمان نیاز به روشن کردن صفحه نمایش است، در حالی که برای صرفه جویی در مصرف انرژی، زمان در حالت آماده باش با پس زمینه مشکی  نشان داده می شود. با این وجود، صفحه نمایش از زاویه دید بسیار خوبی برخوردار است.

 فلسفه ساعت هوشمند چیست؟

 ساعت های هوشمند آمده اند تا زندگی ما را ساده تر کنند؛ تا وابستگی های ما را به تلفن همراه و چک کردن مداوم آن کم کنند و حواس پرتی را از ما بگیرند. اما در عمل اینطور نیست؛ حداقل در مورد جی واچ. این ساعت هوشمند ساخته نشده که برایتان کاری انجام دهد. تنها هدفش آگاه کردن شما از اتفاقاتی است که در تلفن هوشمندتان در حال وقوع است. در حقیقت، بسیار به موبایل شما وابسته بوده و این همان آفتی است که کارایی آن را به شدت پایین می آورد.

در ادامه نگاهی به قابلیت های نرم افزاری جی واچ و سیستم عامل آن، اندروید ور (Android Wear) خواهیم داشت.

شروع به کار ساعت

برای روشن شدن ساعت باید دکمه فلزی کوچکی را که در پشت آن قرار دارد فشرد. پس از روشن شدن و انتخاب زبان، پیامی با درخواست نصب Android Wear روی تلفن همراه نشان داده می شود. برای نصب اندروید ور و فعال شدن ساعت، باید موبایلتان از اندروید 4.3 و بالاتر پشتیبانی کند. به همین جهت تعداد زیادی از تلفن ها توانایی کار کردن با این ساعت هوشمند را ندارند.

با نصب اندروید ور از گوگل پلی، مراحل اتصال ساعت و تلفن به سادگی انجام می گیرد. پس از روشن کردن بلوتوث و وای-فای، ابتدا ساعت و تلفن با هم جفت می شوند و پس از دریافت آخرین به روزرسانی اندروید ور توسط ساعت، کار تمام می شود.

نرم افزار و رابط کاربری

تا پیش از معرفی اندروید ور، شرکت ها برای تولید ساعت هوشمند با مشکلاتی دست و پنجه نرم می کردند از جمله سونی که در اسمارت واچ 2، خودش دست به کار شد و سیستم عامل اندروید را برای استفاده در ساعت بهینه کرد. با این حال، باز هم کارایی لازم را نداشت. گوگل با معرفی و توسعه اندروید ور در حقیقت مسیر را برای سازندگان گجت های پوشیدنی هموار کرده است.

این پلتفرم از زبان طراحی جدید گوگل یعنی متریال دیزاین بهره می برد. سبک طراحی آن، با وجود سادگی، تخت نیست و به صورت لایه لایه ساخته شده است. این سیستم عامل که مخصوص گجت های پوشیدنی نوشته شده، بر مبنای حرکات اسکرول، سوایپ و دستورات صوتی کار می کند. طراحی نرم افزاری کامل و قوی برای استفاده در نمایشگر کوچک ساعت های هوشمند کاری دشوار است. کار کردن با اندروید ور بسیار ساده بوده و گوگل عملکردی عالی در این زمینه از خود نشان داده است. هر چند در زمینه محتوا کمبودهایی برای آن وجود دارد اما پایه های این پلتفرم محکم بنا شده اند و در آینده شاهد رشد چشمگیر آن خواهیم بود.

دستورات حرکتی به این صورت هستند که با اسکرول کردن، می توان در منوها یا اپلیکیشنی خاص جا به جا شد. سوایپ چپ برای بازگشت و بستن اپ ها کاربرد دارد و با سوایپ راست می توان تنظیمات آن اپلیکیشن را مرور کرد. سوایپ از بالا به پایین نیز در صفحه اصلی که ساعت نمایش داده می شود، تاریخ و درصد باتری را نمایان می کند. همچنین تغییر حالت دستگاه به بی صدا نیز با این حرکت انجام می گیرد. البته جی واچ فاقد بلندگو است و منظور از حالت بی صدا، بدون ویبره است. در حالت عادی نیز، هشدارها از طریق ویبره اعلام می شوند.

نمایشگر همواره در حالت آماده باش است و ساعت را با پس زمینه مشکی نشان می دهد. با اولین تپ، نمایشگر روشن شده و پس زمینه رنگی متناسب با واچ فیسی که انتخاب شده نمایش داده می شود. واچ فیس در واقع نوع نمایش ساعت و طراحی آن است و انواع مختلفی مثل دیجیتالی، عقربه ای، فانتزی و ... دارد.

با دومین ضربه یا گفتن OK Google، وارد منوی ساعت می شویم. یادآوری این نکته ضروری است که ساعت حتماً باید به تلفن متصل باشد وگرنه هیچ کارایی نخواهد داشت. بعد از ورود به منو، Google Now ظاهر می شود و می توان به آن دستورات صوتی داد. البته Google Now و تمامی دستورات صوتی زمانی کار می کنند که موبایل به اینترنت وصل باشد. اگر هم تمایلی به این کار نداشته باشید، می توان با اسکرول به پایین وارد منوی لمسی شد. اگر موبایل به اینترنت متصل نباشد نیز ساعت مستقیماً به منوی لمسی وارد می شود و دستورات صوتی قابل دریافت نخواهند بود.

OK Google آماده دریافت تمامی دستورات صوتی پشتیبانی شده است و گفتار را با دقت بسیار بالایی تشخیص می دهد. می توان از آن برای جست و جو در اینترنت نیز استفاده کرد و پس از بارگذاری نتایج، آن ها را در تلفن همراه مطالعه کرد.

امکانات مختلفی در این منو در نظر گرفته شده اند که بعضی از آن ها نیازمند نصب اپلیکیشن هستند. برای نصب اپلیکیشن های مربوطه، باید در اپلیکیشن Android Wear در موبایل، وارد بخش Browse Compatible Apps شد تا به اپ های سازگار با اندروید ور دسترسی پیدا کرد.

اولین گرینه در منوی اصلی مربوط به نت برداری است. با لمس آن یا گفتن «Take a note»، دستگاه آماده شنیدن یادداشت می شود. برای استفاده از این برنامه باید اپلیکیشن Keep را از گوگل پلی استور روی موبایل نصب کرد. تشخیص گفتار با دقت بسیار بالایی انجام می شود و پس از ذخیره یادداشت، می توان آن را در اپلیکیشن مخصوصش در ساعت مشاهده کرد. البته هیچ امکاناتی برای مدیریت یادداشت ها در داخل اپلیکیشن وجود ندارد و ساعت، تنها محلی برای نمایش آن است.

البته با وجود دقت بالای تشخیص گفتار، گاهی اوقات این بخش از کار می افتاد. این در حالی بود که اتصال اینترنت نیز برقرار بود و هیچ مشکلی وجود نداشت. امیدواریم که این مشکل در به روز رسانی های بعدی برطرف شود.

Show me my steps، قدم های پیموده شده را می شمارد. می توان برای هر روز هدفی را تعیین کرد و برای رسیدن به آن تعداد تلاش نمود. تعداد قدم ها به صورت روزانه در تاریخچه برنامه ثبت گردیده و با استفاده از این اطلاعات، نمودار میله ای تعداد قدم ها در طول هفته نمایش داده می شود.

آپشن های بعدی، ارسال پیامک و ایمیل هستند که با توجه به عدم پشتیبانی از زبان فارسی، برای ما ایرانی ها چندان کاربردی ندارند. با لمس هر یک، اطلاعات مورد نیاز از جمله مخاطب و متن پیام به ترتیب پرسش می شوند که باید با دستور صوتی به آن ها پاسخ داد. همچنین می توان مستقیماً با استفاده از دستور صوتی، طی یک مرحله پیام را ارسال کرد. برای مثال، من با گفتن «Send a text to Mani, I'm reviewing LG G Watch»، می توانم پیام مورد نظر را به آقای سردبیر ارسال کنم.

قسمت بعدی «Agenda» نام دارد که محلی برای نمایش رویدادهای روز است. در این بخش، اطلاعاتی که کاربر وارد تقویم نموده، نشان داده می شود. قابلیت مدیریت و شخصی سازی تقویم و رویدادها تنها از طریق موبایل انجام پذیر بوده و در ساعت هیچ امکاناتی برای آن تعبیه نشده است. اگر هم در تقویم دست نبرید تنها یک صفحه خالی خواهید دید که هیچ استفاده ای ندارد.

سیستم مکان یابی تنها با دستورات صوتی کار می کند و قابلیت خاصی برای آن تعریف نشده است. برای کار کردن با آن باید از دستور Navigate to استفاده کرد. البته به دلیل فارسی بودن نام خیابان ها و نبود مکان هایی مانند رستوران ها، کافی شاپ ها و ... ، این قابلیت در ایران چندان مفید نخواهد بود.

تنظیم شمارشگر معکوس، زمان سنج و زنگ هشدار (Alarm) از معدود قابلیت های G Watch هستند که حداقل از کار کردنشان مطمئن هستیم. خوشبختانه این سه قابلیت بدون دستورات صوتی نیز قابل اجرا هستند و برای کارکردن با آن ها حتماً نیاز به اینترنت نیست. شمارشگر معکوس با دستور Set a timer for ... minute/hours کار می کند و می توان زمان های دلخواهی را به آن داد. اما به هنگام تنظیم آن بدون دستور صوتی، تنها بازه های زمانی خاص مثل 5 دقیقه، 30 دقیقه، 45 دقیقه و ... قابل تعریف است و نمی توان زمان هایی بین این بازه ها، مثلاً 37 دقیقاً تعیین کرد.

کارکرد زمان سنج جی واچ بسیار ساده است. تنها یک دکمه و زمان در صفحه نشان داده می شود و با فشردن دکمه، زمان به پیش می رود. خوبی این اپ، سادگی و کاربردی بودنش است. اما از قابلیت زمان سنجی چندگانه بی بهره بوده و تنها برای یک آیتم قابل استفاده است.

زنگ هشدار از وضعیتی مشابه شمارشگر معکوس برخوردار است. قابلیت تنظیم زمان دلخواه با دستور صوتی وجود دارد اما بدون دستور صوتی تنها انتخاب زمان های خاص با فاصله 15 دقیقه امکان پذیر است. این برای افرادی مثل من که 5 ساعت پشت سر هم با فاصله 3 دقیقه تنظیم می کنند یک نکته منفی محسوب می شود. علاوه بر این به هنگام اجرای زنگ هشدار، تصویری نمایش داده می شود که باید با استفاده از سوایپ انتخاب کنید که بیدار هستید یا هنوز می خواهید بخوابید. این حالت جداً مشکل دارد چرا که تشخیص خواب و بیدار بودن برای فردای که خوابش سنگین است دشوار بوده و ممکن است گزینه اشتباه را انتخاب کند.

دیگر مشکل زنگ هشدار این است که هشدار صوتی ندارد و فقط با لرزش کار می کند. همچنین استفاده از زنگ هشدار ساعت به هنگام خواب تقریباً غیرممکن است، زیرا کمتر کسی به هنگام خواب به دست خود ساعت می بندد. چه برسد به این که آن ساعت خوش دست هم نباشد.

بخش بعد مربوط به تنظیمات است که شامل روشنایی صفحه نمایش، روشن شدن خودکار نمایشگر هنگام نگاه کردن به آن، حالت پرواز، تغییر واچ فیس، راه اندازی مجدد، بازیابی تنظیمات کارخانه ای و اطلاعات دستگاه می باشد. از میان این قابلیت ها، روشن شدن خودکار نمایشگر هنگام نگاه کردن به آن با وجود نبود دوربین کمی عجیب به نظر می رسید. جی واچ دارای سنسور حرکتی 9 محوره است تا بتواند موقعیت خود را به دقیق ترین شکل ممکن تشخیص دهد به گونه ای که با قرار گرفتن دست در حالت نگاه کردن به ساعت، نمایشگر به طور خودکار روشن می شود.

واچ فیس های گوناگونی در اندروید ور در نظر گرفته شده اند که کاربر می تواند با توجه به سلقیه خود هر یک را انتخاب کند. با روشن بودن نمایشگر، ساعت و واچ فیس آن به طور کامل نشان داده می شوند و با رفتن آن به حالت آماده باش، فقط اعداد یا عقربه ها باقی می مانند و پس زمینه به رنگ مشکی در می آید.

آخرین گزینه مربوط به اپلیکیشن های جانبی است که با دستور Start ... کار می کند. برنامه های قطب نما، Fit (گام شمار) و ساعت جهانی به صورت پیش فرض روی جی واچ وجود دارند. رابط اپ های سازگار دیگر نیز که از گوگل پلی بر روی تلفن همراه نصب می شوند.

سخت افزار

ساعت هوشمند ال جی از قدرت سخت افزاری مطلوبی برخوردار است. جی واچ دارای پردازشگر اسنپ دراگون 400 با فرکانس 1.2 گیگاهرتز و رم 512 است که قدرت کافی را در اختیار آن قرار می دهند. بلوتوث 4 نیز کمک می کند تا ارتباط با تلفن همراه و دریافت و ارسال اطلاعات با آن به سرعت انجام پذیرد. این ساعت هوشمند دارای حسگرهای شتاب سنج، ژیروسکوپ و قطب نما است و گواهی IP67 را به خاطر مقاوم بودن در برابر آب و گرد و خاک دارد.

جی واچ در عمل

جی واچ در عمل فقط کمک می کند که کاربر تلفن همراه را کمتر از جیب خود بیرون آورد. اتفاقی که می افتد این است که هر تماس یا پیامی دریافت شود، روی نمایشگر ساعت به نمایش در می آید. با این حال، اگر قصد پاسخ دادن به هر یک را داشته باشید باید موبایل را از جیب خود خارج و با آن کار کنید. در حقیقت ساعت هوشمند فقط یک تابلو اعلانات است و هیچ گونه امکاناتی برای مدیریت یا پاسخ دادن به موارد یاد شده وجود ندارد.

در مورد اپلیکیشن های جانبی نیز همین ناکارایی صدق می کند. اپلیکیشن Runtastic یکی از بهترین برنامه های ورزشی دنیاست که با اندروید ور نیز سازگاری دارد. امکانات اپلیکیشن نسخه تلفن همراه بسیار کامل است و می تواند مسیر حرکت، زمان دویدن یا دوچرخه سواری، میزان کالری مصرف شده و بسیاری از موارد دیگر را نشان دهد. در ساعت هوشمند، به دلیل وابستگی زیاد به تلفن همراه، بسیاری از این امکانات قابل مشاهده نیستند و ساعت نقش یک اسباب بازی را دارد.

ایراد بزرگ جی واچ در اپلیکیشن های ورزش و سلامتی این است که ما در حین ورزش نیاز داریم که وسایل کمتری با خود حمل کنیم و جی واچ به دلیل وابستگی زیاد به تلفن همراه، باعث می شود علاوه بر جیب، مچ دستمان نیز اشغال شود که برای یک ورزشکار چندان مطلوب نیست. بهتر بود این ساعت هوشمند در بعضی موارد مستقل عمل می کرد تا کارایی لازم را داشته باشد.

باتری

جی واچ از باتری 400 میلی آمپری بهره می برد. با بهینه سازی هایی که ال جی انجام داده ، عملکرد این ساعت هوشمند، بسیار بهتر از رقبای خود است. این دستگاه تقریباً هر یک روز و نیم، نیاز به شارژ شدن دارد. با پر بودن شارژ، جی واچ به خوبی از پس یک روز پرکار بر می آید.

این دستگاه برای شارژ شدن یک رابط مخصوص دارد که آهنربایی است و به زیر دستگاه به گونه ای که پین های آن و ساعت روی هم قرار گیرند، وصل می شود. زیر این رابط حالتی چسبناک دارد تا به خوبی در محل خود ثابت گردد. خوشبختانه ساعت با سرعت زیادی شارژ می شود اما در نظر گرفتن وسیله ای جدا برای این کار اصلاً مورد رضایت نیست.

جدا بودن رابط شارژ مشکلات زیادی در پی دارد. علاوه بر آداپتور همیشه باید به دنبال یک تکه جداگانه نیز بود. کافیست فراموش کنید به هنگام سفر، این وسیله کوچک را با خود ببرید تا در کل مدت سفر از ساعت خود بی بهره بمانید.

رقبا

تنها رقیب جی واچ، گلکسی گیر لایو سامسونگ است. گلکسی گیر طراحی خوبی ندارد و بسیار قدیمی به نظر می رسد. همچنین باتری آن در مقابل ساعت ال جی کم می آورد. مزیت گلکسی گیر لایو نسبت به جی واچ، صفحه نمایش بهتر و برخورداری از سنسور ضربان قلب است که می توان با استفاده از آن، نبض را نیز در اپلیکیشن های ورزشی وارد کرد.

 جمع بندی

جی واچ، اولین ساعت هوشمندی است که با اندروید ور عرضه شده و ال جی تلاش خود را کرده تا محصولی با کیفیت بسازد. پوشیدن یک ساعت هوشمند حس بسیار خوبی دارد. احساس می کنید در تکنولوژی غوطه ور شده اید و هنگام کار کردن با آن، دیگران با تعجب به شما نگاه می کنند؛ فکر می کنند که از آینده آمده اید. این حس برای بسیاری لذت بخش است.

اما اندروید وِر نوپا است و هنوز زمان می برد تا به کارایی خود برسد. این ناکارایی تا حدی است که ممکن است کاربر از خود بپرسد: «اصلاً ساعت هوشمند به چه درد می خورد؟» جی واچ نتوانست انتظارات ما را از یک ساعت هوشمند برآورده کند با این حال کاربرانی که عاشق تکنولوژی هستند، احتمالا به آن علاقمند خواهند شد.

جی واچ با قیمت 699 هزار تومان در بازار ایران موجود است.