بسیار متفاوت و کمی کُند و گران؛ بررسی تویوتا C-HR به مناسبت ورود به بازار ایران

شرکت تویوتا با رونمایی از مدل C-HR که در کلاس مینی کراس اورها قرار می گیرد وارد رقابت با دیگر شرکت ها به خصوص هموطنان خود همچون نیسان جوک، مزدا CX-3 و هوندا HR-V شده است.

این خودرو در نمایشگاه تهران توسط نماینده رسمی آن یعنی ایرتویا به نمایش گذاشته شد و پیش فروش آن نیز این روزها آغاز شده است.

در ادامه با بررسی اولیه تویوتا C-HR همراه تان خواهیم بود که توسط نشریه استرالیایی caradvice انجام شده است و حاوی نکات جالب توجهی است.

تویوتا قیمت به نسبت بالایی را برای جدیدترین محصول خود در نظر گرفته است. این خودرو با قیمت پایه ای 26.990 دلار کشور استرالیا یا 23.460 دلار آمریکا در مدل پایه عرضه می شود.

به طور مثال مزدا CX-3 قیمت پایه ای معادل 20.900 دلار آمریکا دارد و قیمت نیسان جوک هم از رقم 21.190 دلار آغاز می شود.

مدل مورد بررسی با قیمت 35.290 دلار استرالیا به همراه مالیات جاده ای، نسخه چهارچرخ متحرک مجهز به جعبه دنده CVT (ضریب دنده متغیر) است که با نام کوبا خوانده می شود.

در بازار کشورمان هم مدل مشابه همین نسخه مورد بررسی عرضه خواهد شد، گرچه زمزمه هایی مبنی بر عرضه مدل هیبریدی مشابه با پریوس هیبریدی نیز می رود.

اولین مسئله ای که با مشاهده C-HR شما را متعجب خواهد کرد. زبان طراحی دگرگون شده تویوتا است که کاملا از فلسفه طراحی خودروهای تویوتا که همواره بدون هرگونه هیجان ذاتی بودند جدا شده است.

در واقع زبان طراحی این مدل کاملا با دیدگاه جذب مخاطب در نگاه اولیه تطابق 100 درصدی دارد، گرچه اگر کمی به جزییات آن دقت کنید رگه هایی از طراحی تویوتا کرولا و یاریس در آن پیدا خواهید کرد.

چراغ های جلو به قدری کشیده هستند که سه چهارم طول  رخ کناری و جلویی را تشکیل می دهند و در کنار بدنه آرم توربو خودنمایی می کند.

چرخ های 18 اینچی با ترکیب رنگ خاص که شامل رنگ بدنه و سقف خودرو است دید از کنار بسیار خوبی به  C-HR می دهد.

تویوتا بیش از 60 نوع پکیج را برای این مدل در نظر گرفته است که می تواند قدرت شخصی سازی بسیار بالایی به خریدارن دهد.

در واقع در بازه محصولات امروزی تویوتا پس از مدل هایلوکس، C-HR بیشترین قابلیت شخصی سازی از نظر رنگ خودرو و...را دارا است.

به طور سنتی، تویوتا در ارائه یک کابین با طراحی الهام بخش و گیرا باز می ماند. طراحی داخلی C-HR هم تقریبا به همین منوال است و خطوط مستقیم و زاویه دار عجیب غریب طرح کلی داشبورد را تشکیل می دهد.

تویوتا سعی کرده با این سبک طراحی حس و حال پریمیوم را به داخل کابین تزریق کند، در حالی که هنوز طرح دوخت جعلی و قطعات با چرم مصنوعی توی ذوق خریدار می زند.

البته صندلی ها و فرمان خودرو حس و حال پریمیوم را به خوبی القا می کنند و با کیفیت به نظر می رسند.

صندلی های مجهز به چرم سوراخ دار به همراه نگه دارنده های دو طرف صندلی، حس خوب و لذت بخشی را عرضه می کنند اما برای خودرویی که بیش از 30 هزار دلار ارزش دارد، تنظیمات صندلی به صورت تمام دستی تنها مایه آبروریزی برای شرکت تویوتا خواهد بود.

تنها پشتیبان کمر الکتریکی است و تمامی تنظیمات دیگر به صورت دستی صورت می پذیرد.

این مدل که با نام کوبا خوانده می شود دارای سطح تجهیزاتی به نسبت بالایی مانند گرمکن صندلی 3 مرحله ای و تهویه مطبوع اتوماتیک 2 مرحله ای و سیستم تصفیه هوای موسم به نانو-E است.

در واقع به طور قطع نمی توان گفت که آیا این سیستم تصفیه هوا تاثیر گذاری واقعی دارد یا تنها یک حربه تبلیغاتی به شمار می رود.

تویوتا اعلام کرده است که این سیستم با استفاده از یون های منفی که توسط مولکول های آب احاطه شده است از دریچه هوای کنار راننده خارج می شود. نتیجه این کار تمیز کردن هوای داخل اتاق، حذف بوی نامطبوع از داخل کابین و ایجاد رطوبت برای پوست و مو سرنشینان است.

C-HR با سیستم های کمک ایمنی خود می درخشد و سیستم ترمزخودکار مستقل موسم به AEB در همه شرایط شما را همراهی خواهد کرد.

کروز کنترل راداری، سیستم شناسایی نقاط کور، سنسورهای پارک جلو و عقب، دوربین دید عقب و هفت کیسه ایمنی C-HR  را به یکی از معدود خودروهای این سگمنت تبدیل می کند که با چنین تجهیزات ایمنی کاملی عرضه می شود.

در داخل کابین اما سیستم مالتی مدیا سطح کار را پایین آورده است. این صفحه نمایش که به نظر از یک کرولا دست چندم قرض گرفته شده است به هیچ یک از تکنولوژی های مدرن مجهز نشده است.

نه خبری از آندروید اتو هست و نه خبری از اپل کارپلی، حتی وجود سیستم های ساده ای همچون رادیو دیجیتال از آن صلب شده است.

سیستم تشخیص صدا بسیار کند با درصد بالای خطاپذیری کار می کند. خوشبختانه تویوتا بلوتوث و استریم تلفن و یک پورت تکی USB را از خریدار دریغ نکرده است.

دستگیره درب صندلی های عقبی که در سه چهارم بالای در قرار دارد و با بازگشایی آن متوجه فضای کم سرنشیان عقب خواهید شد. فضای صندلی های عقب به گونه ای است که باید یک آکروبات باز حرفه ای باشد تا با نشستن بر روی این صندلی ها احساس آرامش کنید.

با وجود این که به نظر فضای مناسبی برای زانوها در نظر گرفته شده است اما نقص در طراحی صندلی های ردیف جلو، آرامش را حتی برای سفرهای کوتاه از شما صلب می کند.

تنها یک نگه دارنده لیوان در داخل درب ها، فضای ذخیره سازی شما خواهد بود و هیچ جایگاه استراحت دست مرکزی و دریچه هوا برای سرنشینان عقبی تعبیه نشده است.

گرچه شاید برای چنین خودرویی با این ابعاد چندان عیب بزرگی نباشد اما با این قیمت بالا، انتظار امکانات بیشتر برای سرنشینان عقب، انتظار بی جایی نباشد اما چنین امکاناتی در ch-r دیده نمی شود.

از طرف دیگر فضای سر و شانه ها خوب ارزیابی می شود و نشیمنگاه صندلی نیز راحت و حمایت کننده است. بنابراین برای سرنشینان خردسال و نوجوان فضا به بدی بزرگسالان نخواهد بود.

با باز کردن درب صندوق، فضای جاداری مشاهده می شود. 377 لیتر ظرفیت صندوق است که در حدود 100 لیتر بیشتر از مزدا CX-3 است.

صندلی های عقب قابلیت خواباندن دارند و در زیر صندوق عقب هم یک لاستیک زاپاس سایز کوچک مشاهده می شود.

موتور 1.2 لیتری 4 سیلندر توربوشارژ شده دارای قدرت 115 اسب بخار و 185 نیوتن متر گشتاور است و وزن کلی خودرو هم به 1375 کیلوگرم می رسد. این خودرو با دو مدل جعبه دنده 6 سرعته دستی و CVT عرضه می شود.

سیستم انتقال نیرو هم به صورت چهارچرخ متحرک است که به نظر می رسد تنها وزن اضافی بر دوش خودرو گذاشته است.

تویوتا ادعا می کند که مصرف سوخت در حدود 6.3 لیتر به صورت ترکیبی است اما در واقعیت به رقمی حول حوش 8.5 لیتر در هر 100 کیلومتر دست پیدا کردیم.

اکثر دقایق رانندگی با C-HR به صورت تخته گاز خواهد بود که این ناشی از نوع جعبه دنده و قدرت به نسبت کم موتور است و این مسئله حتی در زمان های حفظ سرعت به صورت پیوسته مشاهده می شود.

سیستم چهارچرخ متحرک این خودرو را باید جز ضعیف ترین نمونه ها نام گذاری کرد، به گونه ای که از حداقل کارهای انتظار رفته از آن باز می ماند و چرخ های جلویی باید حتما دچار لغزش (هرزگردی) شوند تا سیستم 50 درصد گشتاور موجود را به محور عقبی ارسال کند.

در واقع لغزش چرخ ها تنها در حین راندن در جاده های خیس و مرطوب اتفاق می افتد و تنها تحت این شرایط گشتاور به چرخ های عقبی ارسال می شود. در باقی موارد با یک خودروی محور متحرک جلو تمام عیار روبه رو هستیم که وزن اضافی ناشی از وجود سیستم چهار چرخ متحرک را به دوش می کشد.

با این همه C-HR یکی بهترین خودروها برای رانندگی به حساب می آید. در 90 درصد بررسی ما در جاده های حومه شهری و داخل شهری رانندگی با آن لذت بخش است. در واقع سواری آن اصلا شبیه به سواری یک خودرو با چرخ اسپرت 18 اینچی نیست و تمامی دست اندازها را جذب می کند.

فرمان خودرو حس و حال واقعی و مستقیم وضعیت محور جلو را به راننده می دهند که در این سگمنت جز استثناها به شمار می رود.

اگر این خودرو  حداقل 70 اسب بخار بیشتر قدرت داشت به راحتی لقب یک هات هچ (هاچ بک اسپرت) را از آن خود می کرد.

اگر به دنبال لذت رانندگی با C-HR هستید باید این کار را با سرعت های به نسبت بالاتری در جاده های پروپیچ خم انجام دهید. زیرا در سرعت های پایین، کم فرمانی، قدرت کم در حین خروجی از پیچ به سراغ شما خواهد آمد.

با توجه به موتوری که در زیر کاپوت قرار گرفته و کلاس این خودرو، نمی توان این مسائل را یک مشکل اساسی قلمداد کرد.

در هنگام حرکت در بزرگراه مقدار بسیار زیادی از صدای باد داخل کابین شنیده می شد. گرچه به اندازه خودرویی همچون مزدا CX-3 پر سر و صدا نیست اما نیاز به عایق کاری بیشتر برای کاهش صدای وارده به کابین کاملا احساس می شود.

دید رو به بیرون در جلو و کناره ها خوب است اما همانطور که واضح است دید عقبی تعریفی ندارد و مجبور به استفاده از سیستم هایی همچون مانیتور نقطه کور برای تغییر لاین هستید.

در هر صورت تویوتا C-HR ما را به مقدار بسیار زیادی شگفت زده کرده است. با قیمتی حول حوش 35 هزار دلار استرالیا نه تنها با موتور 1.2 لیتری توربو با یک خودرو تند و تیز رو به رو نیستید بلکه از لحاظ سطح آپشنی هم خودروی چندان پر و پیمانی نصیبتان نخواهد شد و به نظر می رسد بیشتر بهای پرداختی خرج ظاهر متفاوت ch-r شده است.

ما به جای نسخه کوبا، مدل پایه ای C-HR یعنی نسخه محور متحرک جلو با جعبه دنده دستی یا CVT را پیشنهاد می کنیم. هم قیمت به نسبت کمتری دارد هم از نظر پکیج کلی با توجه به رقم پرداختی گزینه منظقی تری است و می توان به آن لقب یک خودروی سرگرم کننده را داد که می شود با توجه به سلیقه تان آن را به مقدار بسیار زیادی شخصی سازی کنید.

قیمت و شرایط تویوتا C-HR در بازار ایران

در نهایت این مدل نمره 7.5 (از مجموع 10) را از نویسندگان CARADVICE کسب کرده است، کمترین رضایت از عملکرد دینامیکی و قدرت موتور و بیشترین نیز مربوط به کیفیت سواری و هندلینگ تویوتا CH-R توصیف شده، اما در مورد نسخه های عرضه شده در بازار ایران می توان گفت که علاوه بر مدل 1.2 لیتری توربو، نسخه 1.8 لیتری اتمسفریک هیبریدی (قدرت 121 اسب بخار) با گیربکس CVT که از مشخصات فنی مشابه تویوتا پریوس برخوردار است نیز به کشورمان وارد خواهد شد.

با توجه به قیمت ارزی CH-R و نزدیکی آن به قیمت پریوس می توان حدس زد که احتمالا قیمت عرضه مدل هیبرید در حدود 160 الی 170 میلیون تومان خواهد بود و نمونه 1.2 لیتری توربو غیر هیبرید نیز به دلیل تعرفه گمرکی بالاتر ممکن است در محدوده 200 میلیون تومان قیمت گذاری شود.

در واقع می توان اینطور عنوان کرد که نیسان جوک اسپرت با موتور 1.6 لیتری توربو 190 اسب بخاری به عنوان رقیب مستقیم C-HR در بازار جهانی از این تویوتا ارزان قیمت تر عرضه می شود و در بازار ایران نیز خرید آن با بودجه 174 میلیون تومانی امکان پذیر است.

در چنین شرایطی به نظر می رسد که فروش تویوتا C-HR با موتور 115 اسب بخاری و قیمت احتمالی بیشتر نسبت به جوک اسپرت چندان ساده نخواهد بود. هرچند کیفیت سواری خوب، ظاهر نسبتا جذاب و خوشنامی برند تویوتا می تواند امید CH-R را برای عرض اندام در بازار ایران افزایش دهد.