نگاه نزدیک به نسخه بتای عمومی اندروید P
اواخر اردیبهشت ماه بود که گوگل در جریان کنفرانس سالانه توسعه دهندگان I/O 2018، نخستین بتای عمومی اندروید P را منتشر کرد. این بتا، دومین بتای اندروید P است که پس از پیشنمایش مخصوص توسعهدهندگان که در ...
اواخر اردیبهشت ماه بود که گوگل در جریان کنفرانس سالانه توسعه دهندگان I/O 2018، نخستین بتای عمومی اندروید P را منتشر کرد. این بتا، دومین بتای اندروید P است که پس از پیشنمایش مخصوص توسعهدهندگان که در ماه مارس منتشر شد به دست کاربران میرسد.
همانطور که انتظار میرفت، تغییرات این نسخه در مقایسه با اندروید اوریو خیلی بزرگ و انقلابی نبوده و بخش اعظم تغییراتی که در این نسخه میبینید به بهبود رابط کاربری و تجربه کاربری طرفداران اندروید کمک کردهاند.
تغییرات این نسخه در مقایسه با اندروید اوریو خیلی بزرگ نبوده است
هر چند از لحاظ فنی هم قابلیتهایی به این نسخه اضافه شده که جای خالیشان در نسخههای قبلی احساس میشد. در مقاله پیشرو تلاش داریم تا در این تغییرات دقیقتر شده و نگاه نزدیکی به آنها و کاربردهایشان داشته باشیم.
چگونه بتای عمومی اندروید P را دریافت کنیم؟
گوگل بتای اندروید P را فقط برای یک سری گوشی خاص عرضه کرده و فقط کاربران آنها هستند که میتوانند این نسخه را همین حالا دریافت و تجربه کنند. فهرست دیوایسهای پشتیبانی کننده به شرح زیر است:
- Pixel 2 یا Pixel 2 XL
- Pixel یا Pixel XL
- Essential Phone
- Sony Xperia XZ2
- Xiaomi Mi Mix 2S
- Nokia 7 Plus
- Oppo R15 Pro
- Vivo X21
اگر گوشی شما در فهرست بالا قرار دارد، میتوانید با کلیک روی نام آن مراحل دریافت بتای اندروید P را دنبال نمایید.
با این اوصاف، فکر میکنیم حالا زمان آن فرا رسیده که در تغییرات این نسخه از سیستم عامل دقیقتر شویم.
طراحی ظاهری
رابط کاربری اندروید P، صورت مدرن و متحول شده متریال دیزاین است که گوگل در سال 2014 به دنیا معرفی کرد. هنوز چیزی مشخص نیست، ولی احتمال دارد که هنگام ارائه نسخه نهایی گوگل عنوان «متریال دیزاین 2» را برای این طراحی در نظر بگیرد.
اندروید P تغییراتی را در رابط کاربری (UI) به ارمغان آورده که ضمن ایجاد محیطی زیباتر و دلنشینتر، بتوانید کارهایتان را در آن راحتتر پیش ببرید. واضح ترین تغییر بی شک در بخش تنظیمات سریع و تنظیمات سیستم عامل بوده. سوییچهای تعاملی تنظیمات سریع حالا به شکل گرد درآمدهاند و در حالت نیمه باز، فشردگی بیشتری دارند.
شاید گوگل عنوان «متریال دیزاین 2» را برای این طراحی در نظر بگیرد
اما تغییر کوچک بعدی انتقال ساعت به گوشه سمت چپ نوار وضعیت بوده که احتمالا دلیل این کار سازگاری با دیوایسهایی است که به سبک آیفون X در بالای صفحه دارای فرورفتگی هستند.
بدون شک بهترین تصمیم گوگل در طراحی جدید اندروید P، رنگ و لعاب دادن به تنظیمات سیستم عامل بوده. اگر خاطرتان باشد آیکنهای تنظیمات در اندروید اوریو همگی به رنگ خاکستری بودند و همین محیط خشک و بیروحی را در این قسمت ایجاد کرده بود. خوشبختانه در اندروید P آیکنهای بخش تنظیمات رنگی شدهاند و محیط شاد و دلپذیرتری برای فعالیت ساختهاند.
این تغییرات شاید به ظاهر کوچک و کماهمیت باشند، اما در بهبود تجربه کاربری شما از اندروید نقش مؤثری ایفا میکنند.
ژستهای حرکتی جدید
گوگل برای آنکه تجربه بهتری از ناوبری در اندروید داشته باشید، تمرکز خود را از روی «دکمههای تعاملی» برداشته و بیشتر روی «ژستهای حرکتی» متمرکز شده؛ درست مثل کاری که اپل در آیفون X کرد. سیستم مبتنی بر ژست اندروید P اگر چه ایده اریجینالی ندارد، اما گوگل در اتخاذ آن تصمیم درستی گرفته.
حالا در عوض آیکن هوم، یک کپسول کوچک سفید رنگ در مرکز پایین صفحه مشاهده میکنید. این کپسول نقشی را در اندروید بازی میکند که تا پیش از این دو آیکن مستقل آن را انجام میدادند: اول بازگشت به صفحه خانه، دوم احضار گوگل اسیستنت و سوم جابجایی میان اپلیکیشنهای اخیر.
گوگل تمرکز خود را از روی دکمههای تعاملی برداشته و بیشتر روی ژستهای حرکتی متمرکز شده
با ضربه روی این کپسول، هر جا که باشید به صفحه خانگی بر میگردید. ضربه و نگه داشتن انگشت روی آن هم طبیعتا گوگل اسیستنت را احضار می کند. اما نکته خوب اینجاست که اگر انگشتتان را روی این کپسول نگه دارید و به راست بکشید، میتوانید میان اپلیکیشنهایی که باز هستند جابجا شوید. این یعنی دیگر نیازی به دکمهی جداگانه Recent Apps وجود ندارد.
گیف پایین را ببینید:
همانطور که مشاهده کردید با این روش جابجایی میان اپلیکیشنها به طرز عجیبی سریع و خوشایند شده. دسترسی به منوی کشویی اپلیکیشنها هم با سوایپ رو به بالا روی این آیکن کپسولی شکل انجام میگیرد. اگر خواستید اپ در حال اجرایی را هم ببندید، یک سوایپ رو به بالا روی پنجره آن کافیست.
جابجایی میان اپلیکیشنها سریع و خوشایند شده
این روش برایتان آشنا نبود؟ اگر با آیفون اکس کار کرده باشید پاسختان مثبت است. شاید عادت کردن به این سیستم کمی زمان ببرد، اما نمیتوان کتمان کرد که از روش کلاسیک سرعت بسیار بیشتری دارد.
با این وجود اگر تمایلی به استفاده از این سیستم نداشته باشید، گوگل امکان بازگشت به حالت کلاسیک را هم در اختیارتان گذاشته. اما در کنار ژستهای حرکتی، انیمیشنهای تعویض صفحه هم در اندروید P تغییر کردهاند تا حس سرعت بیشتری هنگام جابجایی به شما منتقل کنند.
اینترفیسی تازه برای انتخاب نوشتهها
در اندروید P وقتی از ابزار انتخاب متن برای جلو و عقب بردن نوشتهها استفاده میکنید، شاهد زوم مختصری روی متن خواهید بود تا روی کارتان بیشتر تسلط داشته باشید. نکته بعد این که با انتخاب یک کلمه، حالا گزینههای تعاملی بیشتری روی آن (مثل جستجوی در نت و Share) مشاهده خواهید کرد.
چرخش صفحه به طور دستی
این هم یکی از قابلیتهایی است که شاید همه در نگاه اول متوجهش نشوند. برای قفل صفحه در حالت افقی، کافیست Auto-rotate را غیر فعال کنید و موبایل را به صورت افقی در دست بگیرید. در این حالت آیکن جدیدی به نوار ناوبری (اسکرین شات بالا) اضافه می شود تا بتوانید صفحه را در همان حالت ثابت نگه دارید.
این که این خصوصیت در عمل چقدر کاربرد دارد را زمان مشخص میکند، اما فکر نمیکنیم که کار در صفحه خانه یا نوار نوتیفیکیشنها در حالت افقی تجربه خیلی جالبی باشد، مگر آنکه از تبلت استفاده کنید که نسبت صفحه آن به طور استاندارد برای کار در حالت افقی تنظیم شده.
اما در هر صورت، تا پیش از این و در اندرویدهای قبلی قفل صفحه فقط در حالت عمودی ممکن بود و اندروید P حالا این گزینه اختیاری را هم در اختیارتان قرار داده است.
تغییرات نوار تنظیمات سریع و نوتیفیکیشنها
مدیریت نوتیفیکیشنها در اندروید P آسانتر شده و گزینههای بیشتری برای این قسمت در اختیار دارید. مثلا وقتی انگشتتان را روی یک نوتیفیکیشن نگه می دارید، دو گزینه Stop Notifications و Keep Showing برایتان ظاهر میشود؛ راهی ساده برای آن که در مورد دریافت یا عدم دریافت نوتیفیکیشن از یک اپلیکیشن خاص بدون مراجعه به تنظیمات اندروید تصمیم بگیرید.
در اندرویدهای قبلی قفل صفحه فقط در حالت عمودی ممکن بود
ضمن این که می توانید مکالمات کامل (شامل عکس ها و استیکرها) را هم در قسمت نوتیفیکیشن ها مشاهده نمایید. پاسخ های هوشمند هم به سبک اپلیکیشن Reply در این قسمت دیده می شوند.
تغییر خوبی دیگری هم که میبینید، امکان ویرایش سریع اسکرینشاتهاست که دسترسی به آن حالا از نوتیفیکیشن اطلاعرسانی گرفتن اسکرینشات ممکن شده.
تنظیمات نوتیفیکیشنها و Do Not Disturb
در نسخه های قبلی اندروید، Do Not Disturb شامل سه حالت مختلف می شد: سکوت کامل، Alarms Only (فقط پخش صدای زنگ هشدار) و Priority Only (فقط پخش صدای نوتیفیکیشن های دارای اولویت بالا).
این موضوع برای بعضی کاربران گیج کننده بود. برای همین اندروید P خود را از شر ۳ حالت مختلف برای Do Not Disturb خلاص کرده و آن را به یک حالت قابل شخصی سازی تقلیل داده است. بنابراین حالا راحت تر از گذشته می توانید روی آن تسلط داشته باشید. حتی حالا میتوانید Do Not Disturb را برای خود زمانبندی کنید.
اما تغییرات اعمال شده در تنظیمات نوتیفیکیشنها هم به نوبه خود جالبند. به عنوان مثال حالا در تنظیمات اندروید P میتوانید «آخرین اپهایی که نوتیفیکیشن ارسال کردهاند» را مشاهده و در صورت آزاردهنده بودن، به سرعت بی صدایشان کنید.
ضمنا اپهای درخواست کننده مجوز لوکیشن را هم راحتتر مدیریت خواهید کرد. به جز این، صفحه تنظیمات USB هم قدرتمندتر از همیشه شده و چینش تازهای به خود گرفته تا در میان گزینهها راحتتر جابجا شوید.
تنظیمات جدید صدا
سوییچ تنظیم صدا در اندروید P، از بالای صفحه به سمت راست منتقل شده و این نکته بسیار مهمی است. چرا که در اندرویدهای قبلی هم دسترسی به آن مشکلتر بود و هم گاهی اوقات جلوی دیدتان را میگرفت.
انتقال به سمت راست، مزیت دیگری هم داشته. حالا میتوانید به طور یکدستی صدا را کنترل کنید و میان حالتهای بیصدا، ویبره و زنگ بلند جابجا بشوید. اما اندروید P گزینه دیگری به نام Audio Switcher هم معرفی کرده که برای مدیریت دستگاههای متصل به موبایل کاربرد دارد.
به لطف Audio Switcher قادرید همزمان صدای گوشی و دیوایسهای متصل به آن را به طور یک دستی مدیریت کنید. این موضوع برای دیوایس های بلوتوثی هم صادق است. اندروید P این قدرت را دارد که به طور همزمان از 5 دیوایس بلوتوثی پیروی کننده از استاندارهای A2DP یا HFP پشتیبانی نماید.
البته در این حالت امکان استفاده همزمان از ۵ دستگاه ممکن نیست، ولی برای جابجایی میان آنها حالا زحمت کمتری متقبل میشوید.
منوی پاور متحول شده
منوی پاور درست مثل اسلایدر صدا، حالا عمودی شده و گوشههای گردتری به خود گرفته است. ضمن این که آیکن جدیدی برای گرفتن اسکرینشات هم در این منو مشاهده خواهید کرد.
باتری و روشنایی نمایشگر تطبیقپذیر
گوگل با معرفی هر نسخه جدید از اندروید، همیشه گزینههایی برای مدیریت بهتر باتری در اختیار کاربران قرار میدهد. اندروید P هم از این قاعده مستثنی نیست. Adaptive Battery تمهید جدیدی است که گوگل برای کاهش مصرف باتری در دیوایس اندرویدی شما اندیشیده است.
با معرفی هر نسخه جدید از اندروید، گزینههایی برای مدیریت بهتر باتری در اختیار کاربران قرار میگیرد
این قابلیت قدرت گرفته از هوش مصنوعی، رفتارش با اپلیکیشنها را بسته به میزان علاقه و استفاده شما از آنها تغییر میدهد. یعنی چه؟ یعنی به عنوان مثال برای انجام کاری مشخص در یک اپلیکیشن، از منابع سختافزاری مثل پردازنده یا حافظه به «میزان لازم» استفاده میکند.
دقیقتر که بخواهیم بگوییم، Adaptive Battery به اپلیکیشنهایی که بیشتر با آنها سر و کار دارید منابع بیشتری اختصاص میدهد و از اختصاص همین منابع به اپهای کمتر مورد استفاده جلوگیری خواهد کرد. همین موضوع هم میتواند تأثیر مستقیمی روی کاهش مصرف باتریتان داشته باشد. نکته عالی اینکه رفتار Adaptive Battery به لطف بهرهمندی از یادگیری ماشینی، روز به روز بهتر خواهد شد.
نکته خوب اینکه حالت Battery Saver هم حالا میتواند بسته به میزان شارژ مشخص، فعال بشود. این مقدار را میتوان بین 5 تا 75 درصد تعیین کرد. اما در مورد نمایشگر Adaptive Brightness را داریم که نسبت به اندرویدهای قبلی، هوشمندتر شده و حالا روشنایی نمایشگر را به غیر از محیط بسته به «فعالیتهایی که در لحظه دارید» تغییر میدهد.
قابلیتهایی که به زودی از راه میرسند
قابلیتهایی که در ادامه از آنها صحبت میکنیم، امکان دارد که در نسخههای بتای بعدی ارائه شوند.
اولین مورد App Actions نام دارد. به لطف تعامل عمیق با دادههای اپلیکیشنها (از طریق یادگیری ماشینی) اندروید P میتواند انجام بعضی کارها در اپلیکیشنها را به شما پیشنهاد بدهد.
اندروید P رفتار و عادات شما در استفاده از اپلیکیشنها را به مرور زمان یاد میگیرد و بسته به همین موضوع، پیشنهاداتی ارائه میدهد. به عنوان مثال اگر صبحها عادت دارید که از اسپاتیفای به موسیقی گوش بدهید، اندروید P میتواند صبحها این موضوع را به شما یادآوری کند. مشابه چیزی که در گیف پایین میبینید:
اما Slices هم قابلیت دیگریست که به لطف تعامل عمیق و تکنولوژی یادگیری ماشینی به اندروید P میآید. Slices همانطور که از نامش بر میآید، در واقع بُرشی از اپلیکیشنها را به صفحه نتایج جستجوی شما در گوگل اسیستنت میآورد.
به عنوان مثال اگر اپلیکیشن Lyft (رقیب اوبر) را جستجو کنید، میتوانید از همان صفحه به سرعت برای رفتن به «خانه» ماشین بگیرید تا اپلیکیشن Lyft بلافاصله روی صفحه ظاهر و این کار را برایتان انجام دهد؛ بدون معطلی و بدون نیاز به این که مستقیما وارد Lyft شده و این کارها را به طور دستی انجام بدهید.
و اما در نهایت Dashboard، App Timer و Wind Down قابلیتهایی هستند که برای جلوگیری از «اعتیاد» شما به موبایل طراحی شدهاند. گوگل این سه را در پکیجی واحد به نام Wellness یا «پکیج سلامتی» معرفی کرده است.
App Timer برای استفاده از اپلیکیشنها، محدودیت زمانی میگذارد. Dashboard جایی است که بتوانید زمانی که برای هر اپلیکیشن میگذارید را تحت نظر بگیرید و Wind Down قابلیت جالبی است که در صورت فعال شدن، وقتی به ساعت خوابتان میرسید گوشی را به طور خودکار وارد حالت Do Not Disturb کرده و نمایشگر را سیاه و سفید میکند تا بدین طریق شما را به استراحت و کنار گذاشتن گوشی ترغیب کرده باشد.
نسخه نهایی چه موقع منتشر میشود؟
به احتمال زیاد آگوست امسال (برابر با مرداد ماه شمسی). بعضی گزارشات حاکی از آنند که احتمالا موبایل پیکسل 3 نخستین دیوایسی خواهد بود که از اول همراه با اندروید P به دست مشتریان میرسد. نسل سوم پیکسلهای گوگل به احتمال زیاد اکتبر (مهر ماه) سال جاری روانه بازار خواهد شد.
نظرتان در مورد اندروید P چیست؟ آیا نسبت به تغییراتی که صورت گرفته رضایت دارید؟ فکر میکنید جای خالی چه قابلیتهایی در نسخه آینده اندروید احساس میشود؟ با ما در میان بگذارید.
دیدگاهها و نظرات خود را بنویسید
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
چقد خوبه!
بیشتر این چیزای جدیدی که گفتین از بخش نوتیفیکیشن تا حتی قفل صفحه در حالت افقی تو رابط کاربری UIMI 9.5 وجود داره :/ . نویگیشن هم که خیلی پیشرفته تر از حتی این جلو رفته و میشه که دکمه های نویگیشن رو حذف کرد تا صفحه نمایش جای خالی تر بیشتری داشته باشه و فقط با کشیدن انگشت از کناره های صفحه بین صفحات عقب رفت ، به هوم رفت ، و به رسنت اپ دسترسی داشت
این فقط در مورد MIUI شیائومی صادق نیست، رام های شخصی سازی شده برندها همیشه امکانات بیشتری از اندروید خالص ارائه کردن. به نظرم چیزی که آپدیت های اندروید رو مهم می کنه تغییرات ظاهری نیستن بلکه قابلیت هایی مثل Adaptive Battery و App Actions و Slice و تحولاتی که برای API های سیستم عامل اتفاق میفته اهمیت بیشتری دارن، چرا که بستری برای برندهای مختلف فراهم می کنن که بتونن در آینده این قابلیت ها رو تکمیل و در قالب یک رام شخصی سازی شده به مشتری هاشون ارائه بدن.