کشف نامه ای قدیمی از گالیله که تلاش وی برای فریب واتیکان را نشان می دهد

صبح امروز مورخان اعلام کردند موفق به کشف نامه ای متعلق به گالیلئو گالیله منجم ایتالیایی قرن ۱۷ میلادی شده اند که از تلاش وی برای نرم تر کردن مواضع اش در قبال کلیسای کاتولیک خبر می دهد. در آن زمان کلیسای کاتولیک معتقد بود این خورشید است که به دور زمین می گردد و گالیله با مطرح کردن نظریه عکس آن، مقابل کلیسا ایستاد.

این نامه که در کتابخانه جامعه سلطنتی انگلستان در لندن پیدا شده ظاهرا پرده از رازی ۴۰۰ ساله در مورد زبان نامه اصلی گالیله به کلیسا بر می دارد. در این نامه که به سال ۱۶۱۳ میلادی نگاشته شده منجم، فیلسوف، فیزیکدان و ریاضیدان مشهور برای نخستین بار به ارائه استدلال هایش در رد نظریه گشتن خورشید به دور زمین می پردازد. زمانی که نسخه ای از این نامه برای انجام بررسی های بیشتر به دادگاه تفتیش عقاید رم فرستاده شد گالیله مدعی گردید که زبان نامه عوض شده تا او را در مقابل واتیکان قرار دهند.

در واقع آنطور که این کشف جدید نشان می دهد این خود گالیله بوده که زبان نامه را تغییر داده. سند تازه کشف شده توسط محققان انگلیسی نشانگر آن است که شخص گالیله تغییراتی را در متن نامه اصلی اش ایجاد کرده تا از مجازات های شدیدتر در امان بماند.

در اینجا لازم است اشاره کنیم که نیکلاس کوپرنیک ستاره شناس لهستانی در کتابی که به سال ۱۵۴۳ میلادی با موضوع تحولات کره های بهشتی (یا On the Revolutions of the Heavenly Spheres) نوشته بود مدعی شده بود خورشید در مرکز هستی قرار دارد در حالی که زمین سیاره ایست و به دور آن می گردد. امروز این ستاره شناس زنده نیست که نتایج نظریه خود را مشاهده کند. در سال ۱۶۰۰ میلادی جوردانو برونو ریاضیدان ایتالیایی نیز به خاطر حمایت از عقاید کوپرنیکس به مرگ محکوم و زنده زنده سوزانده شد.

در ادامه گالیله با کمک تلسکوپ خود شواهدی را در تایید الگوی مطرح شده توسط کوپرنیک پیدا کرد. وی در ۲۱ دسامبر سال ۱۶۱۳ میلادی نامه ای برای Benedetto Castelli دوست خود نوشت که از ریاضی دانان دانشگاه پیزا در ایتالیا بود و در این نامه عقایدش در این باره را شرح داد. وی در آن نامه شرح داد که متون موجود در کتاب مقدس آن دوران با اشاره به رویدادهای کیهانی قابل استناد نیستند و نظریه کوپرنیک لزوما در تضاد با کتاب مقدسشان نبوده.

منجم دیگری که پیشتر عقاید مشابه به گالیله را مطرح کرده بود در آتش سوزانده شده بود

با توجه به ماهیت جنجالی آن نامه نسخه هایی از آن دست به دست شد و یکی از آنها نیز برای دادگاه تفتیش عقاید در رم ارسال شد. کمی بعد گالیله نامه ای به یکی از دوستان کشیش خود فرستاد و در آن مدعی شد که نامه ارسال شده برای دادگاه دستکاری شده تا عقایدش تندتر از چیزی که بوده جلوه کند. او در ادامه با تعدیل حرف های قبلی خود از دوستش خواست که نسخه ای تازه از نامه را به دادگاه واتیکان بدهد.

در ادامه وجود دو نسخه مختلف از نامه گالیله موجب سردرگمی محققان شد چراکه نمی دانستند کدامیک دربرگیرنده حرف های اصلی اوست. اما در اوت ۲۰۱۸ میلادی سالواتوره ریکاردو از مورخان دانشگاه Bergamo ایتالیا بازدیدی از کتابخانه جامعه سلطنتی انگلستان انجام داد و در حالی که کاتالوگ کتاب های آن کتابخانه را مرور می کرد با نسخه دیگری از نامه گالیله به کلیسا برخورد کرد. البته تاریخ ذکر شده در نامه اکتبر ۱۶۱۳ را نشان می دهد با این حال ریکاردو مشغول برررسی سند شد و در اندک زمانی به اهمیت آن پی برد.