نیمی از جمعیت بریتانیا موافق اصلاح ژنوم برای جلوگیری از بیماری‌های شدید هستند

طبق یک نظرسنجی، بیش از نیمی از جمعیت بریتانیا از ایدهٔ بازنویسی DNA رویان انسان به منظور جلوگیری از بیماری‌های شدید یا صعب العلاج پشتیبانی می‌کنند.

این نظرسنجی بنگاه ایپسوس (Ipsos)، به سفارش خیریهٔ باروری و ژنومیک Progress Educational Trust (PET)، در یافت که ۵۳٪ مردم استفاده از اصلاح ژنوم به منظور جلوگیری از توسعهٔ شرایط دشواری نظیر تارفزونی کیسه‌ای (Cystic Fibrosis) در کودکان حمایت می‌کنند.

اشتیاق کمتری برای استفاده از این روش به منظور پیشگیری از شرایط ملایم‌تر نظیر آسم، با تنها ۳۶٪ موافق، و ایجاد کودکان سفارشی، با حمایت تنها یک پنجم، وجود داشت؛ اما دیدگاه‌ها نسبت به این تکنولوژی بسته به سن پاسخ دهنده تفاوت‌های زیادی داشتند.

نسل‌های جوان‌تر بیشتر از افراد مسن طرفدار کودکان سفارشی بودند. ۳۸٪ از افراد ۱۶ تا ۲۴ سال و ۳۱٪ از افراد ۲۵ تا ۳۴ سال از کاربرد اصلاح ژن طرفداری می‌کنند، به گونه‌ای که والدین بتوانند ویژگی‌هایی نظیر قد و رنگ چشم و موی کوداکن خود را انتخاب کنند.

در بریتانیا و بسیاری از کشورها اصلاح ژنوم رویان‌هایی که قرار است به دنیا بیایند غیر قانونی است، اما اگر پژوهش‌ها نشان دهند که این رویه می‌تواند به طور ایمن از بیماری‌های شدید پیشگیری کند، محدودیت‌ها می‌توانند برداشته شوند.

اصلاح ژنوم یک سلاح بالقوه برای مقابله با انبوهی از بیماری‌های موروثی اعلام شده است؛ از تارفزونی کیسه‌ای و دیستروفی ماهیچه‌ای گرفته تا تِی ساکس، شرایطی نادر که به تدریج سیستم عصبی را نابود می‌کند. اساسا، ژن‌های معیوبی که بیماری‌زا هستند، می‌توانند در لقاح مصنوعی رویان‌ها بازنویسی شوند تا رویان‌ها به کودکانی سالم تبدیل شوند.

علی‌رغم پیشرفت‌های بزرگ در این حوزه، کار زیادی باقی مانده تا اصلاح ژن بی‌نقص حاصل و تضمین شود که این رویه باعث به وجود آمدن تغییرات ناخواسته در DNA نمی‌شود. از آنجا که اصلاح در رویان انجام می‌گیرد، DNA تغییر یافته تمام سلول‌های بدن کودک را تحت تاثیر قرار می‌دهد و می‌تواند به نسل‌های آینده منتقل شود.

در سال ۲۰۱۸، یک پژوهشگر چینی، هه جیان‌کویی (He Jiankui)، با اعلام این که سعی داشته با اصلاح ژنوم دو دختر بچه آن‌ها را به HIV ایمن کند، سرزنش‌های جهانی را برانگیخت. او بعدا به دلیل زیر پا گذاشتن مقررات پزشکی زندانی شد.

این خشم عمومی منجر به ایجاد کمیته‌ای بین المللی، تحت نظر انجمن سلطنتی و دیگر سازمان‌ها، شد که اعلام کرد اصلاح ژنوم تا اجرای بالینی فاصلهٔ بسیاری دارد.

در گزارشی که PET دربارهٔ یافته‌های نظرسنجی منتشر کرده، آمده است که اگر اصلاح ژنوم بخواهد مورد استفادهٔ پزشکی قرار بگیرد، باید به روشی انجام شود که از لحاظ علمی و اخلاقی سخت‌گیرانه باشد.

نویسندگان می‌گویند این که افراد جوان‌تر تمایل بیشتری برای حمایت از اصلاح ژن به منظور رسیدن به ویژگی های دلخواه نظیر رنگ چشم و مو دارند، «شوکه کننده» است. آن‌ها می‌نویسند «پرداختن به این دیدگاه‌ها ارزش خود را دارد، اما ما باید در وهلهٔ اول به اولویت‌بندی نیازهای پزشکی ادامه دهیم.»

جان هریس، استاد بازنشستهٔ اخلاق زیستی در دانشگاه منچستر، می‌گوید که از «بیشتری آزادی انتخاب ممکن» برای والدین در انتخاب ویژگی‌های فیزیکی کودکان خود حمایت می‌کند، در صورتی که این ویژگی‌ها به خودی خود مضر نباشند.

او می‌گوید «من فکر نمی‌کنم این اساسا اشتباه باشد که ویژگی‌هایی بی‌ضرر یا بهتر از ویژگی‌های اصلی کودکان خود را در صورت امکان مهندسی کنیم. اگر آرزوی داشتن یک دختر زیبا و چشمان قهوه‌ای اشتباه نیست، چگونه اجرای آن برای کسی که توانش را دارد اشتباه خواهد بود؟ وقتی مردم می‌خواهند تمایلات معصومانهٔ خود را اجرا کنند، ما تمایل زیادی داریم که آن را به عنوان اصلاح نژادی تقبیح کنیم.»

مطابق یک نظرسنجی ملی از ۲٬۲۳۳ فرد بالغ در بریتانیا، دو سوم آن‌ها باور دارند که سرویس سلامت ملی بریتانیا (NHS) باید به افرادی که نابارور هستند اما می‌خواهند بچه‌دار شوند، خدمات درمان ناباروری ارائه کند؛ اما این گزارش اشاره می‌کند که دسترسی به لقاح مصنوعی رایگان همچنان برای بسیاری از نواحی کشور ممکن نیست.

پروفسور آلیسون مرداک (Alison Murdoch)، رییس انجمن ناباروری بریتانیا، می‌گوید «خبر خوب این است که مردم امروز مخالفتی با لقاح مصنوعی ندارند ــ تغییری بزرگ نسبت به ۴۰ سال قبل. لقاح مصنوعی حالا یک رویهٔ مرسوم است، پس چرا NHS شانس انجام آن را به همه نمی‌دهد؟»